Łowcy czarownic

Ten artykuł dotyczy nieformalnej grupy polującej na magów w obrębie Królestw Północy. Zobacz też: Łowcy Magów – organizacja nadzorująca niezarejestrowanych magów na terenie Cesarstwa..

Łowcy czarownic – grupa powstała podczas Polowań w celu zwalczania czarodziejów i czarodziejek niezależnie od stopnia wyszkolenia, później również polująca na heretyków, innowierców, alchemików, znachorów, nieludzi i dopplerów. Nie istnieje oficjalny dowódca Łowców, nie posiadają oni również żadnych własnych ziem^[1]. Często jednak wstępują na służbę lokalnych autorytetów, w tym fundującego ich Radowida V Srogiego, hierarchy Novigradu Cyrusa Engelkinda Hemmelfarta i Kaleba Menge, dowódcy tamtejszej straży.

Po rozwiązaniu Zakonu Płonącej Róży i konfiskaty jego majątku przez Radowida V, wielu zakonników zostało łowcami czarownic.

Ekwipunek:[]

Zbroje – unikalny element ekwipunku łowców, który wyróżnia ich spośród innych formacji. Są wytrzymałe, a zarazem zapewniają swobodę ruchów;
Miecze – typowe, ale za to solidne miecze z Novigradu;
Kusze – typowe wojskowe kusze sprawiają, że są oni groźni w walce dystansowej;
Dwimerytowe kajdanki – unikalny element wyposażenia używany na złapanych magach i czarodziejkach, aby nie byli w stanie rzucać zaklęć;
Bomby dwimerytowe – planowane we wcześniejszej wersji gry. Łowcy mieli ich używać, aby uniemożliwić swoim wrogom używanie magii. Ostatecznie nie zostały wprowadzone.

Znani członkowie:[]

Kaleb Menge
Tamara Stenger
Graden
Moreelse
Kurt
Hubrecht
Hans
Molker

Ciekawostki[]

W grze dostępne są dwie zbroje tej organizacji, które Geralt może nosić. Zbroja Egzekutora Wiecznego Ognia (w Kaer Morhen w zadaniu "Wiedźmińska kuźnia") i Zbroja Łowców Czarownic (nagroda od Yoany w Velen).
Łowcy Czarownic mieli się pojawić na kartach talii Gwinta.
We wcześniejszej wersji Wiedźmina 3 mieli używać bomb dwimerytowych, by blokować znaki Geralta.