Abdank[N 1] – chory umysłowo król Temerii[2].
Biografia[]
Rodowód[]
Ojcem Abdanka był legendarny król Dezmod. Nie ma danych nt. jego ewentualnej partnerki. Wiemy jedynie, że nie posiadał legalnych potomków i to na nim wygasła pierwsza linia dynastyczna Królestwa Temerii.[2].
Panowanie[]
Na tron temerski wstąpił przed 830 rokiem. Jego doradcą był czarodziej Raffard Biały, który de facto panował w Temerii, gdyż Abdank nie był w stanie samodzielnie rządzić królestwem. Za jego panowania Temeria prowadziła serię wojen z Cintrą. Kością niezgody były ziemie w delcie Jarugi, dawniejsze terytorium króla Sambuka[2].
Wojna Sześcioletnia[]
W 830 roku wybuchła Wojna Sześcioletnia. Była to największa wojna między Temerią i Cintrą. Stopniowo wyniszczała walczące królestwa wraz z ich wasalami. Wojna zakończyła się w 836 na mocy narzuconego przez Raffarda pokoju bruggeńskiego[2]. Wojna spowodowała wzrost znaczenia dworskiego Raffarda, który otrzymał nawet koronę. W szlachetnym geście czarodziej odmówił, ale mimo to przyjął stanowisko pierwszego doradcy, z którego skutecznie wywierał faktyczną władzę[3].
Pokój bruggeński[]
Na mocy pokoju bruggeńskiego kończącego Wojnę Sześcioletnią, wasale i sojusznicy Abdanka zostali wygnani i wyzuci ze swoich dziedzin[2].
Rozwój alchemii[]
Żeby odciągnąć Abdanka od wojen, Raffard zaczął rozwijać zainteresowania alchemią. Zaproszono wielu czarodziejów i alchemików z różnych stron świata i kazano im przemienić ołów w złoto. Gdy eksperymenty nie przynosiły oczekiwanych efektów, alchemików stracano. Ostatecznie wieści o straceńcach szybko się rozniosły i zaprzestano ekperymentów[1].
Samodzielne panowanie i śmierć[]
Po tym, jak Raffard sprzeciwił się Bractwu i zginął, Abdank samodzielnie panował w Temerii. Z uwagi na jego chorobę, rządy przez niego prowadzone były nieudolne i pogrążały królestwo w głębokim kryzysie. Kilka lat po śmierci doradcy Abdank również zmarł. Z uwagi na to, że nie miał potomków, w Temerii zaczęły się walki o prawo do tronu. Konkurowały ze sobą dynastie z Ellander i Mariboru. Walki były zacięte i zostały nazwane Wojną Sztyletów, bo obie strony doprowadzały do skrytobójstw. Konflikt zakończył się na początku X wieku zwycięstwem Adalberta z Mariboru[2].
Uwagi[]
- ↑ Jego imię pierwszy raz pada w dodatku W tajnej służbie ich królewskich mości do Gry Wyobraźni. W Czasie pogardy był opisywany jedynie jako umysłowo chory.
Przypisy[]
  |
  |