Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Dane z gry Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

Zjawę ową napotkał Geralt w najwyższej komnacie nawiedzonej wieży na Kłomnicy. Wyznała mu, że za życia była córką lokalnego wielmoży. Gdy rozwścieczeni chłopi napadli na wieżę, dziewczyna, chcąc uniknąć zhańbienia z rąk rabusiów, zażyła magiczny eliksir, który wprowadził ją w letarg podobny do śmierci.

Gdy się ocknęła, leżała wśród ciał rodziny i służby, lecz wciąż nie mogła się ruszyć. Wtedy przyszła do niej śmierć – Anabelle została żywcem pożarta przez szczury, ucztujące na trupach poległych.

Od tamtej pory jej udręczony duch nie mógł znaleźć ukojenia. Geralt przypuszczał jednak, że ratunkiem dla dziewczyny i szansą na ściągnięcie klątwy z Kłomnicy mogła być siła prawdziwej miłości. Anabelle była bowiem zakochana z wzajemnością w prostym rybaku, Grahamie. Jeśli młodzieniec istotnie darzył ją szczerym uczuciem, mógłby wyzwolić ją spod mocy klątwy.

Geralt zgodził się zabrać szczątki dziewczyny do jej ukochanego, który miał wyprawić jej przyzwoity pochówek. Wiedźmin zakładał, że dzięki temu zły urok ciążący nad przeklętą wyspą zostanie zdjęty, a Anabelle zazna wreszcie spokoju.

Niestety, duch dziewczyny okazał się w istocie morową dziewicą, straszliwym upiorem śmierci i zarazy. Wywiódłszy wiedźmina w pole, zabił nieszczęsnego Grahama, a następnie uciekł, by karmić się ludzkim cierpieniem i zsyłać choroby.

Być może jemu to należy przypisać lokalną epidemię Plagi Catriony, która jakiś czas później spustoszyła królestwo Kerack, rozpoczynając de facto powolny upadek tego nadmorskiego kraiku.

Być może w słowach dziewczyny było coś, co wzmogło czujność Geralta, a może to po prostu jego wiedźmiński instynkt ostrzegł go w porę, lecz dosłownie na moment przed tym, jak Anabelle ukazała swe prawdziwe oblicze, Geralt wiedział już, z kim tak naprawdę ma do czynienia. Duch okazał się w istocie morową dziewicą, straszliwym upiorem śmierci i zarazy.

Wiedźmin 3: Dziki Gon

Advertisement