- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dane z książek Sapkowskiego[]
– Marszałek polny Coehoorn miał pod swą komendą dwie armie: IV Armię Konną, dowodzoną przez generała majora Markusa Braibanta (...) oraz III Armię, dowodzoną przez generała lejtnanta Rhetza de Mellis–Stoke. W skład IV Armii Konnej, liczącej dwadzieścia z górą tysięcy żołnierza, wchodziły: dywizja "Venendal", dywizja "Magne", dywizja "Frundsberg", II Brygada Vicovarska, VII Brygada Daerlańska oraz brygady "Nauzicaa" i "Vrihedd". W skład III Armii wchodziły: dywizja "Alba", dywizja "Deithwen" oraz (...) Dywizja "Ard Feainn"
Oberszter Ramon Tyrconnel, młody dowódca dywizji "Ard Feainn", pogwizdywał cicho, utkwiwszy wzrok w sobie tylko wiadomym punkcie horyzontu.
Zwarłwszy w kułak żelazny swe wyborowe dywizje, kopijniczą "Deithwen" i pancerną "Ard Feainn", uderzył w styk linii powyżej Złotego Stawu, tam, gdzie stały chorągwie z Brugge. Choć Bruggeńczycy bohatersko stawali, okazali się słabiej zbrojni, tako pancerzem, jako i duchem. Nie zdzierżyli nilfgaardzkiego naporu. W skok poszły tam w sukurs dwie banderie Wolnej Kompanii pod starym kondotierem Adamem Pandrattem i Nilfgaard zatrzymały, srogą dając płatę krwi.
Czworobok, dopadając i odskakując jak psy szarpiące wywijającego kijem dziada, atakowali Nilfgaardczycy. Dywizja "Ard Feainn", dzięki wielkim słońcom na płaszczach niemożliwa do pomylenia z żadną inną.
– De Mellis–Stoke i Braibant poradzą sobie z tą odsieczą (...) Siły są wyrównane, nic złego jeszcze się nie stało. Dywizja Tyrconnela równoważy lewe skrzydło, "Magne" i "Venendal" trzymają się na prawym.