Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Artamon z Asguthczarodziej, dziekan Akademii Magii w Ban Ard. Autor Monstrum, albo wiedźmina opisanie oraz jeden z inicjatorów ataku na Kaer Morhen.

Charakterystyka[]

Mężczyzna nosił długie ciemne włosy, które były lekko przyprószone siwizną, a jego brwi były gęste i zrośnięte w jedną linię u nasady nosa. Artamon miał oczy koloru polerowanego metalu. W dniu śmierci odziany był w bogato haftowany purpurowy dublet, przodem szamerowany metalizowaną nicią ze srebrnymi klamerkami i wysokim sztywnym kołnierzem[1].

Biografia[]

Artamon w 1165 roku był możnym czarodziejem w akademii w Ban Ard. Wdał się wtedy w romans z 17-letnią Cervią Herradą i z którą kilka lat później finalnie spłodził syna.

Kilkanaście lat później młody hrabia został pobity ze skutkiem śmiertelnym na podgrodziu Ard Carraigh. Plotki głosiły, że za tym zajściem mógł stać wiedźmin. Od tego czasu para wszelkimi możliwymi sposobami szukała sprawcy i chciała dokonać zemsty na wiedźminach. Złożyli nawet petycję do króla Eoina, w której chcieli by uznano wszystkich wiedźminów za zbrodniarzy i by wyjęto ich spod prawa. Petycja została przez władcę Kaedwen odrzucona. Wiosną 1192 roku czarodziej anonimowo opublikował drukiem[2] Monstrum, albo wiedźmina opisanie. Paszkwil ten był rozprowadzony w licznych egzemplarzach w Kaedwen. Od tego czasu za wszystkie niedole zaczęto oskarżać wiedźminów. To również on wraz z markizą zaplanował i sfinansował atak na Kaer Morhen w 1194 roku[3].

W 1229 roku do czarodzieja napisał Luitpold Lindenborg, margraf Marchii Górnej, który chciał uzyskać informację na temat możliwości odczarowania 15-letniej dziewczyny, która została po śmierci strzygą. Czarodziej w oschłych słowach poinformował go, że nie jest to możliwe[4].

Około 1230 r. finansował bandę najemników - Fricka, Pontiego i Meritxell, którym to zlecił pozbycie się kapłanek świątyni Melitele w Elsborgu. Naradę podsłuchiwał Geralt, w wyniku czego czarodziej został potajemnie zabity w Xendell[5]. Urna z jego prochami została odesłana do markizy de Graffiacane[6].

Uwagi[]

  • W egzemplarzu Monstrum, albo wiedźmina opisanie, który znajdował się w bibliotece Prestona Holta znajdowała się dedykacja sprezentowana wachmistrzowi Marguliesowi z podpisem w postaci symbolu martleta, ptaka, który znajdował się w jego herbie rodowym[7]. W ten sposób Geralt domyślił się w czasie rozmowy z czarodziejem, że był on autorem paszkwila[8].
  • Preston Holt w swoich zeznaniach doskonale wiedział w jaki sposób czarodziej zginął[9], gdyż sam nauczył wspomnianej metody walki wręcz Geralta.

Przypisy[]

  1. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 201.
  2. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 91.
  3. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 263-265.
  4. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 125.
  5. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 209.
  6. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 250.
  7. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 154.
  8. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 203.
  9. A. Sapkowski, Rozdroże kruków, Warszawa 2024, s. 228-229.
Advertisement