Wiedźmin Wiki
Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Skończywszy przemowę, Assire pochyliła się, jakby dotykała czegoś, co nie mieściło się w projekcji. Triss zdawało się, że słyszy miauczenie.
– Ona ma jeszcze kota – szepnęła Keira Metz. – Założę się, że czarnego...
Keira Metz o Merlinie[1]

Assire var Anahid – nilfgaardzka czarodziejka pochodzenia vicovarskiego, członkini Loży.

Wygląd[]

Assire miała bladą twarz i nieładną cerę, nijakie oczy, wąskie, sinawe usta, lekko haczykowaty nos, ciemne, nieświeżo wyglądające włosy, połamane, nierówne paznokcie i szczupłe, poznaczone żółtymi plamami dłonie[1]. Po tym jak zobaczyła czarodziejki z Królestw Północnych postanowiła zadbać o swój wygląd, m.in. zaczęła myć i ufryzowała włosy, naprawiła paznokcie[2].

Na pierwszym spotkaniu Loży zjawiła się w stożkowatym, wymiętym kapeluszu i w czarnej, luźnej szacie ze srebrnym półksiężycem w kręgu gwiazd na ramieniu. Była to jej jedyna ozdoba[1]. Na drugim spotkaniu założyła niewymyślną, ale bardzo elegancką suknię w kolorze hiacyntu, uzupełnioną malutką kolią z aleksandrytów[3].

Historia[]

Zasiadała w Loży wraz z inną przedstawicielką tego kraju, Fringillią Vigo. Wykorzystywała Carthię van Canten, kochankę szefa wywiadu wojskowego Nilfgaardu Vattiera de Rideaux, jako informatorkę. Wiedziała dzięki temu o działaniach wojennych oraz planowanych przez cesarza Emhyra i Vattiera operacjach.

Śmierć (Wiedźmin 2: Zabójcy Królów)[]

W scence otwierającej akt III Assire pomogła Nilfgaardczykom zdekompresować zaklętą w figurkę Triss Merigold. Zaraz później została pchnięta sztyletem i zrzucona z podestu przez ambasadora Nilfgaardu, Shilarda Fitz-Oesterlena.

Jej śmierć wywołała wiele kontrowersji w Nilfgaardzie, później ogłoszono ją świętą.

Ciekawostki[]

  • Portrety czarodziejek w Nilfgaardzie niszczono bardzo pilnie i starannie, dlatego magowie w przyszłości nie wiedzą jak wyglądała Assire,
  • Miała czarnego kota o imieniu Merlin[4].
  • Jej siostrą była Eviva, babka Cahira i matka Mawr.

Galeria[]

Przypisy[]

  1. 1,0 1,1 A. Sapkowski, Chrzest ognia, Warszawa 2014, s. 41
  2. A. Sapkowski, Chrzest ognia, Warszawa 2014, s. 215-216
  3. A. Sapkowski, Chrzest ognia, Warszawa 2014, s. 273
  4. A. Sapkowski, Chrzest ognia, Warszawa 2014, s. 215.
Advertisement