- Informacje
- Opisy z książek i gier
Jeszcze nie tak dawno okolice chłopskich siół pełne były przyjaznych stworzeń i opiekuńczych duchów. Dziś niemal niemożliwością jest spotkać skrzata, jaroszka oraz mamunę. Pierwsze zawsze odchodzą bożątka – taka jest cena postępu cywilizacyjnego.Z wstępu do „Utraconego świata” pióra mistrza Dorregaraya[1]
Bożątko – humanoidalna istota przypominająca ludzkie dziecko. Jest psotliwa z natury, ale niegroźna.
Opis[]
Bożątka, albo ubożątka, często mylone z jaroszkami, są leśnymi stworzeniami mieszkającymi w norach i spróchniałych pniach drzew, zawsze w pobliżu ludzkich osad. Z wyglądu i zachowania przypominają dzieci, i tak jak dzieci często są skłonne do psikusów.
Ubożęta są istotami terytorialnymi i roztaczają opiekę nad wszystkim, co żyje na ich obszarze. Troszczą się zarówno o ludzi, jak i o zwierzęta, ale będąc z natury stworzeniami płochliwymi, starają się pozostać niewidoczne. Bożątka przyciąga radość i niewinność, dlatego lubią towarzystwo dzieci i najczęściej to właśnie im się pokazują.
Istoty te są zaradne i pracowite, chętnie wyświadczają podopiecznym drobne przysługi, a w zamian oczekują szacunku i zapłaty w postaci jedzenia albo zużytych sprzętów. Łatwo je zrazić grubiaństwem, niewdzięcznością lub po prostu wścibskością. Bożątka nie lubią zgiełku, dlatego jeśli objęta ich opieką wioska stanie się zbyt ludna, a jej mieszkańcy zapomną o dawnych zwyczajach, porzucają swój dom na zawsze i odchodzą w siną dal.
Umiejętności[]
Bożątka może i nie mają nadludzkich aspektów fizycznych ani nawet nie dorównują w tej kwestii dorosłym ludziom czy nieludziom, ale posiadają za to różne magiczne zdolności.
Potrafią, np. zsyłać ludziom koszmary, przy czym śpiące osoby nie mogą się obudzić, dopóki bożątko tego nie zechce. Niestety ich pozostałe zdolności są nieznane.