- Informacje
- Opisy z książek i gier
Bran Tuirseach – król Skellige, głowa klanu Tuirseach oraz jarl An Skellig.
Charakterystyka[]
Bran był rosłym mężczyzną o kasztanowym kolorze włosów[2], które na starość stały się mlecznobiałe. Król nosił brodę[1].
Król lubił uczty, wojowanie i polowania. Sam nie przychylał się do reformatorskich poglądów swojej żony, wolał aby wyspy pozostałe takie jakimi je znał, twierdząc, że rodzaj rządów na kontynencie jest bezsensowny[2]. Bran posiadał niespotykaną na wyspach umiejętność zawierania kompromisów, jednocześnie sam wyjątkowo często organizował zbrojne rajdy. Część mieszkańców Skellige zarzucała Branowi, że przekłada wojaczkę nad sprawy wysp, a jego ugody i kompromisy nie trwają dostatecznie długo. Mimo tego większość skelligijczyków uważała go za dobrego króla[1].
Biografia[]
Sojusz z Cintrą[]
W roku 1251 Bran wysłał do Cintry swojego siostrzeńca Cracha an Craite, aby ten ubiegał się tam o rękę księżniczki Pavetty. Razem z młodym an Craite pojechał brat króla, Eist który miał go upilnować i zaprezentować przed królową Calanthe. Mimo tego iż do planowanego ożenku dostatecznie nie doszło, Cintra i Skellige zawiązały sojusz poprzez małżeństwo Eista i Calanthe. Z powodu tego wyczynu, jak i zdobycia tytułu króla Cintry, Bran ustąpił bratu tronu wysp[3].
Gry[]
Rządy na wyspach[]
Po śmierci Eista w dolinie Marnadal, Bran powrócił na tron Skellige. Wyszedł za skelligijską szlachciankę Birnę z którą miał syna Svanrige[1].
Bran władał w niespokojnych czasach, nilfgaardczycy podbijali północ, a jarlowie stale sprzeczali się między sobą. Król znalazł jednak sposób na utrzymanie niezależności wysp i uspokojenie klanów. Atakował nilfgaardzkie statki, które łupił, a następnie wystawiał wielkie i bogate uczty, ufundowane za zdobyte łupy. Podczas uczt Bran uspokajał jarlów i łagodził ich zapędy miłymi słowami i miodem pitnym. Co niektórzy twierdzili też, że król wypływa na dalekie rajdy aby nie mieć do czynienia z małżonką, która stale starała się wywierać na nim wpływ i przekonać go do poczynienia starań w kierunku utrzymania tronu dla jego dynastii. Bran nie zgadzał się z Birną, nie chciał też promować swojego syna jako następcy tronu. Twierdził, że Svanrige sam musi udowodnić swoją wartość i zdobyć tron samodzielnie[2].
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
W roku 1272 król Bran był już stary i wycieńczony. Mimo tego wyruszył z niewielką świtą na polowanie w lesie An Skellig gdzie został śmiertelnie zraniony przez niedźwiedzia[2]. Królowi odprawiono tradycyjny pogrzeb w porcie pod Kaer Trolde. Zgodnie z tradycją jego ciało umieszczono na łodzi, którą miał odbyć swoją ostatnią podróż. O dziwo, w podróży tej zdecydowała się mu towarzyszyć jego nałożnica, mimo iż wielu liczyło, że uczyni tak jego żona - Birna. Zwłoki odbijają od brzegu i zostają podpalone strzałą wystrzeloną przez Cracha an Craite. Po pogrzebie odbyła się wielka uczta na której zgłosili się kandydaci na nowego króla Skellige. Wśród nich był Svanrige – syn Brana, zgłoszony na kandydata przez królową matkę, Birnę.