Carthia van Canten

Zobacz także:

Informacje
Opisy z książek i gier

Carthia van Canten, zwana Cantarellą – informatorka Assire var Anahid, kochanka Vattiera de Rideaux.

Opisana została jako złotowłosa osiemnastolatka o twarzy laleczki. Działała pod przykrywką niezbyt inteligentnej, małomównej i interesującej się jedynie cielesnymi pociechami Cantarelli. Cechowała się jednak żywą jak rtęć inteligencją oraz posiadała doskonałą pamięć. Udając kochankę Vattiera de Rideaux, uważnie wysłuchiwała jego tajnych relacji, które on bez skrępowania jej przekazywał. Wszelkie zasłyszane słowa Carthia przekazywała czarodziejce Assire var Anahid^[3]. Pragnęła zakończyć działalność tajnej informatorki i wrócić na studia, poświęcając się pracy naukowej.

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

W trzeciej części gry Geralt może spotkać Carthię na turnieju gwinta w Passiflorze w trakcie zadania „O wysoką stawkę”. Kobieta przedstawia mu się jako Sasza i twierdzi, że wiele o nim słyszała od ich wspólnej znajomej – Fringilli Vigo. Po zakończeniu pierwszego etapu karcianych zmagań, zaprasza wiedźmina na taras, gdzie proponuje mu pewien układ – jeśli pomoże jej w kradzieży pieniędzy, przeznaczonych na nagrodę, ta podzieli się z nim połową sumy. Niezależnie od tego, czy Biały Wilk się zgodzi i jak poradzi sobie w dalszej części turnieju, pieniądze i tak znikają, jak się okazuje nie za sprawą Saszy. Geralt udaje się wraz z nią na poszukiwanie kwoty, a gdy ją znajdują i pozbywają się złodziei, dzielą się łupem. Kobieta twierdzi, że od tych pieniędzy zależy jej życie. W ramach podzięki zaprasza wiedźmina na kolację do Zimorodka. Wyjawia mu, że w rzeczywistości nazywa się Cantarella i jest nilfgaardzką agentką, oraz że musi wracać do kraju. Jeśli Geralt się zgodzi, mogą udać się na górę i spędzić czas na rozkoszach cielesnych. Rano, po mile spędzonej nocy, Biały Wilk znajduje pozostawiony przez nią list, w którym Carthia obiecuje, że jeszcze się spotkają.

Wiedźmin 3: Krew i Wino[]

Cantarella nie pojawia się osobiście w dodatku, ale w beauclairskiej winiarni „Żmija i Rubin” można znaleźć dwa adresowane do niej listy, które opowiadają o dalszych losach kobiety. Jeden jest od księcia Anséisa, a drugi od Fringilli Vigo.

Po wydarzeniach w Novigradzie wyjechała do Toussaint, gdzie na polecenie Loży miała szpiegować rivskiego księcia. Przedstawiła mu się nawet swoim prawdziwym imieniem. Anséis szybko się w niej zakochał, lecz na jego nieszczęście czarodziejki zmieniły swoje plany i pozwoliły Carthii wyjechać z Toussaint i porzucić księcia bez słowa. Nie wiadomo jakie zamiary wobec księcia miała Loża.

Z listu od Fringilli wynika, że mimo śmierci Assire var Anahid, Carthia dalej działała jako agentka czarodziejek.

Ciekawostki[]

Cantarella to odmiana arszeniku – przydomek świadczy o jej zdradliwości;
Według informacji z powieści, posiadała jasne włosy, ale w grze mają one ciemną barwę. Możliwe, że przefarbowała je, by nie zostać zdemaskowaną lub jest to niedopatrzenie twórców.
Z księgi przychodów i rozchodów znalezionej w kasynie Skurwiela Juniora można dowiedzieć się, że Carthia bywała tam pod pseudonimem Saszy. Miała dług w wysokości 956 koron novigradzkich, które miała zapłacić do połowy przyszłego miesiąca z możliwością przedłużenia terminu o dwa tygodnie przy zwiększeniu stawki do 35 procent.
Podczas wyścigów w posiadłości Vegelbudów możemy dosiąść konia o imieniu Cantarella.