Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Dane z książek Sapkowskiego[]

Carthia van Canten, pieszczotliwie zwana Cantarellą nie odpowiedziała. Vattier wcale nie oczekiwał odpowiedzi. Dziewczyna miała osiemnaście lat i – oględnie mówiąc – nie była geniuszem. Jej zainteresowania – przynajmniej obecnie – sprowadzały się do uprawiania miłości z – przynajmniej obecnie – Vattierem. Cantarella byłą w sprawach seksu naturalnym talentem, łączącym zapał i zaangażowanie z techniką i artyzmem. Nie było to jednak najważniejsze. Cantarella mówiła mało i rzadko, świetnie i chętnie natomiast słuchała. Przy Cantarelli można było wygadać się, odpocząć, odprężyć się duchowo i zregenerować psychicznie.

Wieża Jaskółki

Carthia van Canten powoli, zręcznie i z talentem dostarczała rozkoszy Vattierowi de Rideaux, szefowi cesarskiego wywiadu. Nie był to wszelako jedyny talent Carthii. Ale Vattier de Rideaux nie miał o tym pojęcia. Nie wiedział że wbrew pozorom Carthia van Canten dysponowała też doskonałą pamięcią i inteligencją żywą jak rtęć. Wszystko, o czym opowiadał jej Vattier, każdą informację, każde słowo, które przy niej uronił, Carthia już nazajutrz przekazywała czarodziejce Assire var Anahid.

Wieża Jaskółki

Ale znała Cantarellę. Jeśli Cantarella zaczynała o czymś mówić, to miała powody. A wypowiedzi zwykła kończyć wnioskami.

Wieża Jaskółki

– Kaedwen zagraża prawej flance – Carthia van Canten leciutko wydęła pełne wargi. Jej buzia laleczki pozostawała w strasznym kontraście do wypowiadanych strategicznych mądrości. – Uderzenie ma charakter prewencyjny.

Wieża Jaskółki

– Pani Assire.
– Słucham, Carthia.
– Czy długo jeszcze będę musiała grać rolę niemądrej kochanki? Chciałabym wrócić na studia, poświęcić się pracy naukowej...
– Niedługo – przerwała Assire. – Ale jeszcze trochę. Wytrzymaj, dziecko.

Wieża Jaskółki

Advertisement