Wiedźmin Wiki
Wiedźmin Wiki
Ikona info Ten artykuł dotyczy dziecka–niespodzianki Geralta z Rivii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa..

Przez ostatnie dwa lata Ciri prawie zapomniała o swym pochodzeniu i prawie całkowicie wyzbyła się książęcych manier i póz, ale jej spojrzenie, gdy chciała, bardzo przypominało spojrzenie jej babki. Tak bardzo, że królowa Calanthe byłaby zapewne dumna z wnuczki.O Ciri[1]

Cirilla Fiona Elen Riannon, zdrobniale Ciri – księżniczka Cintry, nosicielka genu Starszej Krwi, wiedźminka Cechu Wilka, swego czasu czarodziejka, później bandytka i opcjonalnie (zależnie od wyborów gracza) cesarzowa Nilfgaardu. Obiekt zainteresowania czołowych sił Kontynentu. Nazywana różnymi przydomkami, jak Zireael, Jaskółka, Pani Jeziora, Lwiątko z Cintry, czy Pani Czasów i Miejsc.

Charakterystyka[]

Cirilla miała oczy "jak trawa wiosną" i popielate włosy, później z białymi pasemkami[1], następnie białe[2]. Miała wysokie czoło, regularne łuki brwiowe, cienkie skrzydełka nosa i długie palce, co ewidentnie wskazywało na to, iż miała elfie korzenie[3]

Była szczupłą kobietą o naturalnie popielatych włosach oraz szmaragdowych oczach. Była szybka i zwinna, znakomicie potrafiła walczyć swym mieczem zwanym Zireael. Walczyła tak zręcznie, że wyglądało to, jakby tańczyła. Potrafiła stawić czoła więcej niż jednemu przeciwnikowi naraz, a w swoje kroki podczas pojedynków wplatała niezwykłe improwizacje, które zadziwiły nawet Bonharta. Umiała znakomicie jeździć konno na swojej klaczy o imieniu Kelpie. Ciri posiadała także wiedźmińską wiedzę na temat wszelkiego rodzaju potworów. Odróżniała ich gatunki i cechy oraz wiedziała, jak z nimi walczyć. Jako dziecko Starszej Krwi mogła podróżować w czasie i przestrzeni, z czego wielokrotnie korzystała, aby ukryć się przed Dzikim Gonem. Znakomicie opanowała również Starszą Mowę i Starsze Runy, za sprawą wykształcenia otrzymanego w świątyni Melitele. Jako uczennica czarodziejki Yennefer Ciri poznała podstawy magii i nauczyła się używać niektórych czarów, takich jak psychokineza. W części Pani Jeziora dziewczyna porozumiewała się z jednorożcami.

Biografia[]

Saga o wiedźminie[]

Jest legendarnym dzieckiem-niespodzianką, obiecanym wiedźminowi Geraltowi z Rivii przez jej ojca za odczarowanie go podczas uczty na dworze Calanthe[4]. Urodziła się w 1251 r. w Cintrze, najprawdopodobniej podczas święta Belleteyn, jako córka królewny Pavetty i Jeża z Erlenwaldu podającego się za syna króla Akerspaarka, plotki na temat Duny'ego nie cichły w Cintrze dlatego on i Pavetta woleli przebywać na wyspach Skellige gdzie nikogo takie sprawy nie interesowały. Gdy Lwiątko miało sześć lat[N 1], w trakcie rejsu na Skellige, jej rodzice, Jeż i Pavetta zaginęli w katastrofie na morzu osierocając córkę, dalszym jej wychowaniem zajęła się jej babka.

Od matki wywodziła się ze starej dynastii Cerbinów i była daleką potomkinią legendarnej elfiej czarodziejki i wiedzącej Lary Dorren. Dlatego uznawana była za Dziecko Starszej Krwi, dysponowała bowiem wielką mocą magiczną. Od ojca wywodziła się ze starego nilfgaardzkiego rodu var Emreis. Poza tym, była daleko spokrewniona z wieloma innymi rodami i dynastiami.

Jako jedyne dziecko Pavetty i dziedziczka królowej Calanthe przedstawiała ogromną wartość polityczną. Była przeznaczona wiedźminowi Geraltowi, jednak ten po pewnym czasie przybył do Cintry, ale nie zabrał dziecka. Jako dziedziczka Cintry, już od najwcześniejszych lat była obiektem zainteresowania. Jej babka, jeszcze za życia matki, chciała wydać ją za księcia Windhalma z Attre, miało to zacieśnić stosunki strategicznego księstwa Attre. W czasie zaręczyn Windhalm miał 20 lat zaś Ciri 6, ostatecznie 4 lata później z planu ślubu nic nie wyszło, gdyż Calanthe zerwała zaręczyny na żądanie swojej wnuczki.

Kiedy Nilfgaard zaczął zagrażać Cintrze, babka Ciri wysłała ją do Verden na dwór króla Ervylla. Tam miała poślubić następcę tronu Verden – księcia Kistrina, w ten sposób Calanthe zyskałaby sojusz z Verden i jego armię, jednak Ciri książę nie przypadł do gustu i postanowiła uciec z zamku. Namówiła giermka, aby ten zabrał ją do Brokilonu. Przerażony Ervyll wysłał za nią pościg, obawiając się, że Lwica z Cintry obwini go za to, co się stało. Tymczasem, ukrywająca się w lesie Ciri, o mały włos nie została zabita przez Braenn. W Brokilonie spotkała jednak swoje przeznaczenie – wiedźmina Geralta, który ocalił ją przed potworami. Po tym wszystkim wiedźmin zostawił ją druidowi Myszoworowi, aby ten zabrał ją z powrotem do Cintry.

W wieku 12 lat zaręczono ją po raz trzeci formalnie z następcą tronu Redanii, 9 letnim królewiczem Radowidem Redańskim. Traktat ustalała jej babka Calanthe, to małżeństwo sprawiłoby, że Redania i Cintra związałyby się sojuszem. Ostatecznie jednak ojciec Radowida, Vizimir II, zerwał zaręczyny z nieznanych powodów.

Podczas zniszczenia Cintry została uratowana (z zamiarem uprowadzenia) przez nilfgaardzkiego rycerza Cahira, któremu ostatecznie uciekła. Powojenna zawierucha doprowadza ją do tułaczki po krainie Sodden.

O Czas Pogardy Hiszpańska

Ciri w Kaer Morhen – hiszpańska okładka Czasu pogardy

Ostatecznie Geralt odnajduje księżniczkę i zabiera ją do Kaer Morhen, gdzie z pomocą Vesemira, Coëna z Poviss, Lamberta i Eskela udziela jej wiedźmińskiego wykształcenia. Nie zostaje jednak poddana Próbie Traw. Przypadkowo ujawniony potężny potencjał magiczny zmusza wiedźminów do sprowadzenia Triss Merigold, która rozpoczyna magiczną edukację Ciri.

Konieczność zapewnienia jej kontaktów z rówieśnikami prowadzi do oddania jej na wychowanie do świątyni Melitele w Ellander. Jej mistrzynią zostaje członkini rady czarodziejów – Yennefer z Vengerbergu, prywatnie blisko związana z wiedźminem Geraltem. Ciri, zabrana przez Yennefer do szkoły czarodziejek na Wyspie Thanedd, jest świadkiem puczu zorganizowanego przez Vilgefortza, skąd udaje jej się uciec przez niestabilny, a przez to niebezpieczny portal Wieży Mewy.

Portal przenosi ją na pustynię Korath, gdzie niemal ginie z głodu i wycieńczenia. W przetrwaniu pomaga jej spotkany przez nią jednorożec Ihuarraquax[N 2]. Kiedy jej nowy przyjaciel zostaje ranny, Ciri próbując mu pomóc, wyrzeka się swojej magicznej mocy, odzyskuje ją jednak później.

Odnaleziona przez łowców niewolników, zwanych Łapaczami, umyka im wraz z członkiem bandy Szczurów, do których dołącza. Tam poznaje Mistle, rozbójniczkę, z którą wiąże się na stałe i której wyznaje miłość podczas pobytu w bandzie. Jest ona jedyną osobą, z którą Ciri utrzymuje regularne stosunki płciowe podczas trwania sagi. Nie powstrzymuje ją to jednak przed próbą zdradzenia Mistle z kupcem Hotspornem, do czego ostatecznie nie dochodzi ze względu na zgon mężczyzny. Zdarzenie to nie wywołuje u młodej rozbójniczki wyrzutów sumienia, tylko rozczarowanie. Wynika to z faktu, że pobyt w bandzie Szczurów odmienia jej charakter. Ciri wyzbywa się oporów przed zabijaniem, życie traci wartość w jej oczach.

W trakcie egzekucji Szczurów dokonanej przez Bonharta Ciri zostaje oszczędzona – aby stać się gladiatorką łowcy głów doceniającego jej umiejętności. Po raz wtóry udaje jej się zbiec, mimo poważnych ran.

Wielki wpływ na Ciri wywiera pobyt u Vysogoty, żyjącego na bagnach Pereplutu uczonego, wygnanego z Nilfgaardu za głoszone poglądy. Ów wiodący pustelnicze życie starzec odnalazł ją ranną i wykonując skomplikowaną operację uratował jej życie. Pod wpływem rozmów z nim, Ciri raz jeszcze przewartościowuje swój system wartości i dostrzega znaczenie empatii. Niewątpliwie, miesiąc odpoczynku w atmosferze ciepła i bezpieczeństwa pomógł jej pozbierać się emocjonalnie po ciężkich doświadczeniach minionych tygodni.

Zbliżająca się obława zmusza ją do opuszczenia pustelni; w trakcie pościgu zabija prześladujących ją agentów nilfgaardzkiego wywiadu, oraz znacząco przyczynia się do śmierci Rience'a. Ściga ją również Bonhart, z którym walka na ten moment przerasta możliwości Ciri. Udaje się jej osiągnąć Tor Zireael, mityczną Wieżę Jaskółki, o której myślano, że została zniszczona (chroni ją najwyraźniej potężna elfia magia).

Wieża okazuje się portalem, przez który, dzięki swym niesamowitym zdolnościom magicznym, Ciri ucieka do innego świata. Dowiaduje się, że była tam wyczekiwana przez elfy Aen Elle, które żądają od niej jej dziecka poczętego z ich królem. Według przepowiedni dziecko to, dzięki tzw. genowi Lary, ma być potężną istotą władającą czasem i przestrzenią. Ciri pragnie powrotu do swego świata, więc zgadza się – ale mimo wielokrotnych prób król nie jest w stanie „dopełnić” aktu. Po śmierci króla Ciri, wraz ze swoją wierną klaczą Kelpie, ucieka przy pomocy jednorożca, którego uratowała na pustyni Korath. Okazuje się, że Ciri również posiada potężną moc, która pozwala jej podróżować przez czasy i światy. Rozpaczliwie stara się trafić do swojego czasu i świata ścigana przez okrutnych Czerwonych Jeźdźców – elfich wojowników, w jej świecie nazywanych Dzikim Gonem. W końcu dzięki czarodziejkom z przyszłości – Nimue i Condwiramurs udaje jej się trafić do swojego świata. Trafia do ponurego zamczyska Stygga, gdzie Vilgefortz więzi Yennefer. Ciri zostaje uwolniona przez Geralta, który uwalnia też Yennefer i zabija wielkiego czarodzieja. Podjęła walkę z Bonhartem i go zabiła. Niestety wpada w ręce cesarza Nilfgaardu, Emhyra var Emreis, który zawsze usiłował ją schwytać.

W rozmowie z Geraltem okazuje się, że cesarz to ojciec Ciri, Duny. Poruszony płaczem córki pozwala jej odejść wraz z Yennefer i Geraltem, sam zaś poślubia fałszywą Cirillę. Niedługo potem, Geralt zostaje ciężko raniony podczas pogromu w Rivii, a próbująca mu pomóc Yennefer omal nie umiera z wyczerpania. Ciri używa swych sił po raz ostatni, ratując ich i odsyłając do innego świata, a sama przenosi się do Anglii z czasów króla Artura. Tam poznaje młodego rycerza Galahada, któremu opowiada swoją historię, a na koniec, czując do niego wzajemną fascynację i pożądanie, wyrusza z nim w kierunku zamku Camelot.

Wiedźmin[]

W Wiedźminie Cirilla się nie pojawia. Geralt jej nie pamięta z powodu amnezji po ucieczce z rąk Dzikiego Gonu. Zostaje jedynie wspomniana przez karczmarza ze wsi Odmęty, w pewnej bajce.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]

W grze Wiedźmin 2, Ciri zostaje wspomniana kilkakrotnie. Dowiadujemy się, że teleportowała Geralta i Yennefer podczas pogromu, po czym odeszła i żyje w innym świecie, gdzie jest szczęśliwa, a także, że zanim odeszła, pozostawiła im do dyspozycji Wyspę Jabłoni z sadem i chatą, którą zniszczyli potem jeźdźcy Gonu.

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

Główna oś fabularna w grze skupia się na odnalezieniu Ciri i obronieniu jej przed pogonią, tytułowym Gonem. Jak się również okazało, duży wpływ na poszukiwanie jej ma sam Emhyr var Emreis, ojciec Ciri. Robi to „z racji stanu”, co pewnie oznacza postawienie jej w roli następczyni Emhyra. Podczas wojny wywołała na Skellige silny wybuch magii. Pomógł jej Avallac'h, jej nauczyciel, ale Eredin rzucił na niego klątwę. Ciri uciekła z nim przez portal, jednak okazało się, że teleportowali się w dwa różne miejsca.

Dotarła do Velen, gdzie trafiła do Pań Lasu, współpracujących z Eredinem. Na szczęście im uciekła. Potem znalazła się u Krwawego Barona, temerczyka będącego lokalnym wykonawcą woli Nilfgaardu. Dopóki nie zaatakował ich bazyliszek, było całkiem wesoło. Musiała teleportować się w celu ocalenia Stengera.

Aby uciec przed Gonem, Cirilla ruszyła konno do Novigradu, gdzie chciała spotkać się z Jaskrem. Dudu został wzięty do niewoli, ale z pomocą Ciri i barda uciekł bandycie z lokalnego półświatka – Skurwielowi Juniorowi. Wywołała spore zamieszanie, głownie dlatego, że Jaskier wpadł w sidła dowódcy łowców czarownic, Kaleba Mengego. Ciri uciekła w porę, teleportując się z powrotem na Skellige. Tam odnalazł ją Avallac'h i przyniósł do wioski, gdzie wyzdrowiała, ale musiała uciekać, bo zjawił się Dziki Gon. Elfi Wiedzący wprowadził ją w głęboki sen i ukrył na Wyspie Mgieł. Niedługo potem, obciążony klątwą, zmienił się w Umę.

Geralt dowiaduje się ze słów odczarowanego z klątwy Avallac'ha, że została ukryta na Wyspie Mgieł. Ciri budzi się tam, gdy tylko przybywa. Opowiada mu o wszystkim, co ją spotkało. Niedługo na miejsce przybywa okręt Dzikiego Gonu. Córka cesarza przenosi siebie i wiedźmina do Kaer Morhen.

W3 SS Ciri 2

Ciri w Wiedźmin 3: Dziki Gon

Ciri zostaje przywitana bardzo ciepło najpierw przez Vesemira, a potem Yennefer i Triss. Wkrótce, jak przewidywano, zjawia się Dziki Gon. Sprzymierzeńcy Geralta, czyli wiedźmini ze Szkoły Wilka, skelligijscy znajomi, czarodziejki i pozostali obrońcy walczą dzielnie. W pewnym momencie jednak brakuje dosłownie paru chwil, by Eredin dopiął swego. Śmierć Vesemira z rąk Imleritha sprawia iż Jaskółka traci kontrolę nad swoimi mocami, które rozbijają szyki wojowników Gonu i zmuszają Eredina do ucieczki. Niebezpieczny trans zostaje przerwany dzięki pomocy Avallac'ha.

Cirilla jest bardzo wściekła i smutna po śmierci przyszywanego dziadka. Wyrusza wydać wojnę Eredinowi, więc zabija dwie wiedźmy, a trzecia ucieka pod postacią stada kruków. Przybrany ojciec kończy żywot Imleritha. Ciri i Geralt docierają do Novigradu, gdzie pod wpływem działań bohaterów Ge'els – namiestnik Tir ná Lia – wycofuje się z wojny i wypowiada posłuszeństwo Eredinowi. W międzyczasie Ciri załatwia swoje sprawy w mieście i odpłaca się tym, którzy jej pomogli oraz tym, którzy pomóc nie chcieli.

Ciri i Geralt docierają na Skellige, gdzie znajdują Kamień Słoneczny, potrzebny do wezwania Naglfaru. Eredin zostaje pokonany, ale cesarska córka postanawia dotrzeć z pomocą Avallac'ha do Wieży Sokolicy i wejść w portal, by pokonać Białe Zimno. Dalsze losy Ciri mogą się potoczyć na trzech różnych płaszczyznach, w zależności od wyborów gracza:

  1. Ciri (najprawdopodobniej) ginie w walce z Białym Zimnem, a Geralt idzie na bagna w Velen, aby zabić ostatnią wiedźmę i odzyskać medalion Vesemira.
  2. Ciri czeka w karczmie w Białym Sadzie na Geralta. Idą wspólnie polować na zająca. Jak się później okazuje, dziewczyna udaje się do Miasta Złotych Wież, bowiem ojciec Ciri abdykował, a ona musi zająć jego miejsce, jako cesarzowa. Ciri rozwija Nilfgaard, albo też i podbitą Północ zarówno gospodarczo, jak i militarnie, a jej poddani miłują ją, jak żadnego innego władcę.
  3. Geralt okłamuje Emhyra, że Ciri nie żyje. Następnie główny bohater spotyka się z wiedźminką w karczmie w Białym Sadzie, gdzie wręcza jej Zireael – specjalnie wykonany gwyhyr z elfimi runami dla niej. Ciri wybiera życie wiedźminki i o jej czynach jest głośno od Gór Smoczych, aż po Jarugę.

Kwestia wieku[]

Choć w twórczości Andrzeja Sapkowskiego jej dokładny rok urodzenia nigdy nie został podany, wyliczenia czytelników wskazują na rok 1251 [N 3]. Warto również nadmienić, że fakt, jakoby Ciri miała mieć 12 lat w momencie "zaręczyn" z Hjalmarem an Craite w 1263 roku, potwierdził sam Andrzej Sapkowski w Genealogiach, odsyłając do rozdziału 9. Wieży Jaskółki. Jarl więc nie pomylił się – oznacza to, że w 1267 roku miała 16 lat.

Data 1251 jako data jej urodzin pojawia się również w biogramie Ciri w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon.

Ciekawostki[]

  • Prawdopodobnie Lambert był jej głównym nauczycielem i wychowawcą w Kaer Morhen.
  • Gdy była młodsza, często mówiła "okropecznie” zamiast "okropnie”.
  • Przepadała za wszelkiego rodzaju słodyczami.
  • W Krwi elfów Ciri stwierdziła, że nie może nauczyć się magii dlatego, iż jest dziewicą.
  • Pierwszym potworem, którego zabiła Ciri, była wywerna uwięziona na pokaz w Gors Velen.
  • Razem z bandą Szczurów zażywała ona fisstech - w wiedźmińskim świecie odpowiednik najprawdopodobniej kokainy.
  • Ciri ma wytatuowaną dość amatorską metodą czerwoną różę, w pachwinie, tuż przy wzgórku łonowym. Zrobiła ją sobie podczas podróży z hanzą Szczurów. Identyczną miała jej dziewczyna Mistle, również w tym samym miejscu.
  • Gdy w trzeciej części gry Ciri wspomina o świecie, w którym Dziki Gon przez dłuższy czas nie mógł jej wytropić, mówi, że w owej rzeczywistości ludzie mają metal w głowach, toczą wojny na odległość za pomocą czegoś, co przypomina megaskop i każdy ma swój własny latający statek. Opis ten odpowiada pospolitym wyobrażeniom o przyszłości naszego świata. Może to być również nawiązanie do innej gry CD Projekt RED, toczącej się w takich realiach – Cyberpunk 2077.
  • W grze Wiedźmin 3 podczas pobytu w saunie, gdy gracz steruje Ciri, można wybrać opcję dialogową, wskazującą na to, że woli ona kobiety (co odnosi się do romansu z Mistle). Ciri zostaje również zapytana o swój tatuaż, można wówczas odpowiedzieć, że jest to "pamiątka po kimś bliskim".
  • W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon Studio CD Projekt RED chciało zaimpletować pod koniec rozgrywki epizod, w którym Ciri walczyłaby, jeżdżąc na łyżwach. Miało to być nawiązanie do jednej ze scen z "Wieży Jaskółki". Choć, jak stwierdzili deweloperzy, potyczka prezentowała się imponująco, stwierdzono że wprowadzanie nowej mechaniki pod koniec gry może być problematyczne, a nawet nieco frustrujące dla części graczy. Ostatecznie zrezygnowano z tego rozwiązania.
  • Tylko trzy osoby były w stanie pokonać Ciri w pojedynku:
    • łowca nagród Leo Bonhart, zabity później przez dziewczynę.
    • generał Dzikiego Gonu Caranthir, zabity kilka minut później przez Geralta.
    • strzyga Eliza, która o mało nie zabiła wiedźminki, jednak niedługo później zabił ją Geralt (opcja kanoniczna tylko w wypadku zakończenia z Ciri-wiedźminką).

Galeria[]

Linki zewnętrzne[]

Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Ciri.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Ciri: Szarża.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Ciri: Erupcja Mocy.

Uwagi[]

  1. W "Genealogiach" Andrzeja Sapkowskiego w notce o Dunym jest informacja, że Ciri została osierocona w wieku siedmiu lat, lecz jest to najwyraźniej pomyłka. Porównaj z przypisem o wieku Ciri.
  2. nazywany przez nią Konikiem
  3. Dokładne wyliczenia dostępne tutaj –>[1]

Przypisy[]