Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Czarodziejeludzie, elfy, krasnoludy[N 1] lub vrany[1][N 2] potrafiące władać magią, posiadający bardzo rozległą wiedzę w dziedzinie magii, leczenia i astrologii, sprawnie posługujący się zaklęciami. Wielu z magów zapisało się trwale w historii, zdobywając olbrzymią władzę, czy pozycję (np. Raffard Biały, czy Filippa Eilhart).

Historia[]

Starożytność[]

Magia pojawiła się na świecie około 1500 lat przed II Wojną Północną w wyniku Koniunkcji Sfer. Już pierwsze rasy zamieszkujące Kontynent, czyli gnomy i krasnoludy, wykorzystywały magię do tworzenia run. Jednak pierwszą rasą, która zaczęła dogłębniej badać magię, były elfy (zarówno Aen Seidhe jak i Aen Elle). Wśród elfów zrodzili się też pierwsi czarodzieje. Najpotężniejsi z elfich czarodziejów nosili miano Wiedzących (Aen Saevherne).

Magia była znana również ludziom, jednak na początku była powszechnie uznawana za siłę złą i destrukcyjną. Za pierwszego ludzkiego czarodzieja uważa się Jana Bekkera, który według legendy w trakcie Pierwszego Lądowania za pomocą magii okiełznał wzburzone morze i w ten sposób pokazał, że magia może być pożyteczna. Bekker oraz Giambattista, inny z pierwszych czarodziejów, wkrótce zaczęli selekcjonować dzieci nowych ludzkich osadników w celu wykrycia dzieci o talentach magicznych. Wśród tak wykrytych Źródeł była Agnes z Glanville, pierwsza czarodziejka. Pierwszą siedzibą ludzkich czarodziejów był gród Mirthe.

Pierwsi ludzcy czarodzieje magii uczyli się głównie od elfich magów. Geoffrey Monck zabrał do Loc Muinne grupę Źródeł, które miały być szkolone przez elfich magów (wśród nich był Gerhart z Aelle). Elfowie wywiązali się z zadania, lecz Loc Muinne zostało później zniszczone przez ludzkie wojska, a tamtejsi elfi czarodzieje wyrżnięci, co uważa się za początek wojen między ludźmi a elfami.

Formalizacja i konsolidacja[]

W tym okresie została zawarta również Unia Novigradzka, podczas której czarodzieje Bekker, Giambattista i Monck zawarli ugodę z władykami, kapłanami i druidami, na mocy której powstał swoisty pakt o nieagresji i o rozdziale magii od państwa.

Kolejnym z przełomowych wydarzeń w historii czarodziejów była Wojna Sześcioletnia, której kres położył legendarny czarodziej Raffard Biały. Po tym, jak pogodził on zwaśnionych królów została mu zaoferowana korona nieokreślonego państwa (być może Redanii [N 3]), jednak ten odmówił, gest ten zyskał moc precedensu. Raffard został za to pierwszym doradcą i faktycznie rządził państwem, ponieważ nowy król był niekompetentny.

Przez pierwszy okres historii czarodziejów nie istniała żadna instytucja ich zrzeszająca, każdy mag był osobą niezależną. Kres temu położyło powołanie Bractwa Czarodziejów, na czele którego stanęła Kapituła złożona z najwybitniejszych magów (członkami pierwszej Kapituły byli: Herbert Stammelford, Aurora Henson, Ivo Richert, Agnes z Glanville, Geoffrey Monck i Radmir z Tor Carnedd). Kapituła wkrótce uchwaliła Prawo - zbiór zasad korzystania magii i towarząszych temu zakazów. Zakazana została m.in. nekromacja czy kontrola umysłu.

Nie wszyscy czarodzieje jednak chcieli podporządkować się nowo powstałej instytucji i jej prawom. Doprowadziło do wybuchu brutalnej wojny domowej czarodziejów, w wyniku której zginęli wszyscy przeciwnicy Kapituły, w tym sam Raffard Biały (co jednak zostało zatuszowane, aby nie szkodzić jego legendzie).

Podczas rebelii Falki Krwawej zniszczone zostało Mirthe, siedziba czarodziejów, a śmierć poniósł Radmir z Tor Carnedd - obdarty żywcem ze skóry. Po zniszczeniu Mirthe nową siedzibą Kapituły i Najwyżej Rady Czarodziejów została wyspa Thanedd. Na wyspie tej, będącej w całości własnością czarodziejów, znajdowała się również najważniejsza szkoła dla czarodziejek - Aretuza, założona przez Klarę Larissę de Winter.

Na południu natomiast sytuajca wyglądała z goła inaczej. Tam czarodzieje pozostali niezależni i niezrzeszeni dłużej, jednak ich niepokorność wkrótce stała się ością w gardle dla władz państwowych Cesarstwa Nilfgaardu. W trakcie rządów Uzurpatora powołano Łowców Magów, którzy mieli za zadanię wytropić i zlikwidować nielojalnych czarodziejów. Z powodzeniem wykonali oni swoje zadanie, za rządów Cesarza Emhyra var Emreisa nilfgaardcy czarodzieje byli całkowicie posłuszni państwu. Byli traktowani instrumentalnie i nie posiadali praktycznie żadnych wpływów politycznych, w przeciwieństwie do ich pobratymców z północy. W Nilfgaardzie czarodziejowie szkolili się w kontrolowanej przez państwo Cesarskiej Akademii Magii.

Wojny Północne[]

Podczas pierwszej inwazji Nilfgaardu na północ część czarodziejów postanowiła nie być obojętna i opowiedziała się po stronie Królestw Północy. 22 z nich, pod wodzą Vilgefortza z Roggeveen, wzięło udział w decydującej II bitwie na Wzgórzu Sodden. Udział czarodziejów był kluczowy dla zwycięstwa Nordlingów, jednak zostało ono okupione śmiercią aż 13 magów (przez problemy z identyfikacją zwłok Triss Merigold była przez jakiś czas niesłusznie uznawana za 14 poległą). Vilgefortz był uznawany za architekta traktatu pokojowego kończącego I Wojnę Północną.

Vilgefortz od początku grał jednak na dwa fronty i usiłąjąc osiągnąć własne cele w przededniu wybuchu II wojny północnej sekretnie przeszedł na stronę Nilfgaardu. Wraz z nim północ zdradzili członkowie Kapituły, Artaud Terranova i Francesca Findabair, oraz członek Rady Fercart. Planowali oni zabić czarodziejów lojalnych Królestwom Północy aby ułatwić Nilfgaardowi podbój tych ziem, jednak zostali uprzedzeni przez Filippę Eilhart, która zorganizowała kontrprzewrót podczas zjazdu na Thanedd w 1267 roku. W wyniku Przewrotu na Thanedd zginęło 3 z 5 członków Kapituły (łącznie z Tissaią de Vries, która popełniła samobójstwo), a jedność przywództwa czarodziejów została bezpowrotnie złamana. Bractwo Czarodziejów w istocie przestało istnieć.

Na jego miejscu powstała inna, sekretna organizacja - Loża. Została ona założona przez Filippę Eilhart i składała się wyłącznie z kobiet, nie tylko z północy ale również z Nilfgaardu. Członkinie Loży obrały sobie za zadanie sekretne sterowanie losami świata w celu zapewnienia dobrobytu magii.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

TBA

Wiedźmin 3: Dziki Gon

TBA

Znani czarodzieje[]

Legenda
† – nie żyje
? – los zależny od decyzji gracza

Kobiety[]

Mężczyźni[]

Nazewnictwo[]

Na północy Kontynentu najbardziej popularnym zwrotem używanym do określenia mężczyzny władającego magią jest czarodziej, do określenia kobiety czarodziejka, jednak istnieją także inne formy:

  • adept/adeptka – młodzi kandydaci i kandydatki na czarodziejów, uczący się w szkołach magii
  • dwimveandra – młoda, ucząca się czarodziejka, która podróżuje po świecie imając się rozmaitych dorywczych zajęć zamiast praktykować u mistrzyni, np. Alissa Henson lub Tiziana Frevi
  • mag/magik, magiczka – potoczna, krótsza forma
  • mistrz/mistrzyni – tytuł honorowy czarodziejów, którzy przeszli magiczne szkolenie
  • czarnoksiężnik, arcymistrz/arcymistrzyni – wyjątkowo potężni i utalentowani czarodzieje parający się magią, np. Tissaia de Vries lub Vilgefortz z Roggeven
  • czarownik/czarownica – bardziej niechętna forma, często odnosząca się także w stosunku do wiedźminów
  • wiedźma – kobieta specjalizująca się w zielarstwie i eliksirach, nieposiadająca magicznych zdolności (choć są od tego wyjątki, np. Abigail), choć bywa to też określenie obraźliwe dla czarodziejki
  • renegat – czarodziej lub czarodziejka, który nie podporządkuje się nakazom i zakazom Kapituły, przez co zostaje uznany za zagrożenie i podejmowane są działania celem jego eliminacji, np. Alzur lub Lylianna
  • Wiedzący – nieliczna grupa elfów posiadająca, oprócz zdolności magicznych również rozległą wiedzę w niezliczonych dziedzinach (choć słowo to bywa błędnie używane do określania czarodziejów), np. Simlas Finn aep Dabairr lub Avallac'h

Ważne ośrodki magów[]

  • Thaneddtemerska wyspa (de facto niezależna jako własność czarodziejów), na której położona jest Aretuza, uczelnia dla młodych czarodziejek.
  • Ban Ard – położona w Kaedwen uczelnia do młodych czarodziejów, de facto niezależna od władzy królewskiej.
  • Cesarska akademia magiinilfgaardzka koedukacyjna akademia magiczna w Loc Grim.
  • Gweison Haul – najważniejsza uczelnia magiczna szkoląca chłopców w Cesarstwie Nilfgaardzkim, położona w Vicovaro.
  • Rissberg – zamek na pograniczu Temerii i Cidaris we władaniu czarodziejów, ośrodek prac nad mutantami.
  • Mirthe – pierwszy gród czarodziejów, spalony podczas rebelii Falki.

Galeria[]

Uwagi[]

  1. Nie istnieją żadne wzmianki o krasnoludzkich czarodziejach, chociaż technicznie rzecz ujmując jest możliwe, że takowi byli. Jedyny znany krasnolud potrafiący posługiwać się magią, Bonawentura Sesto miał wielki talent magiczny, acz był niego nieświadomy i z mocy skorzystał tylko raz, niechcący.
  2. Brak wzmianek w cyklu o gnomach, niziołkach, itp. czarodziejach.
  3. W Czasie Pogardy Tissaia de Vreis stwierdza, że to Filippa Eilhart w rzeczywistości rządzi Redanią i nazywa ją "godną następczynią Raffarda Białego". Może, ale nie musi, to oznaczać, że to właśnie w Redanii Raffard zasłynął jako pierwszy doradca króla.

Przypisy[]

Advertisement