Demawend

Zobacz także:

Informacje
Opisy z książek i gier

Demawend, odwrócony, patrzył na tarcze herbowe na ścianie halli, uśmiechając się lekceważąco, zupełnie jakby to nie o jego królestwo toczyła się właśnie gra. Demawend podczas Pokoju Cintryjskiego^[1]

Demawend III – szesnasty król Aedirn, syn Virfurila.^[3]

Charakterystyka[]

Demawend był inteligentny, bystry i biegły w polityce, ale także bardzo niecierpliwy. Zazwyczaj nie myślał o "dniu dzisiejszym", tylko zawsze patrzył w przyszłość. Był jednocześnie władcą okrutnym i zawistnym, w szczególności wobec elfów, które tępił z wręcz religijnym zapałem.

Pomimo że za młodu był przystojny i szczupły, dostatnie życie sprawiło, że stał się gruby i zgarbiony. Miał zielone oczy.^[4]

Biografia[]

Młodość[]

Urodził się jako pierworodny syn Virfurila. W młodości był rzekomo bardzo przystojny i cieszył się wysokim zainteresowaniem wśród kobiet.

Na tronie[]

Demawend rządził twardą ręką i wielokrotnie dokonywał wielu podbojów. Jego królestwo "rosło jak na drożdżach". Pomimo to część ludzi, w tym czarodziejki z Loży, uważało, że za jego panowania Aedirn znacznie osłabło. Był przeciwnikiem elfów, które tępił z niemal religijnym zapałem.

I Wojna Północna[]

Gdy Nilfgaard po raz pierwszy przekroczył Jarugę, Demawend patrzył na tę sytuację z radością, uważał bowiem, że nareszcie znalazł się godny dla niego przeciwnik.

Przed II Wojną Północną korzystał czasami z rad Yennefer, która mieszkała wtedy w Vengerbergu.

II Wojna Północna[]

Przed wojną jego osobista prostytutka i kochanka zarazem, Demaretta z Gulety, zaszła w ciążę. Z tego też powodu był obecny w Aldersbergu podczas jego oblężenia. Dzięki wsparciu królowej Meve poród się udał, a król zbiegł wraz z niedobitkami aedirnskiej armii do Temerii.

Po zakończeniu wojny uczestniczył w rozmowach pokojowych, które odbyły się w Cintrze.

Śmierć[]

W 1271 roku Demawend został zamordowany przez Letho, na zlecenie Loży Czarodziejek i cesarza Emhyra zarazem. Po jego śmierci Aedirn pogrążyło się w chaosie, a walkę o władzę podjał jego syn, książę Stennis.

Ciekawostki[]

Dosyć lekko obchodził się z życiem i cierpieniem innych (torturował kapłana głoszącego proroctwo Ithlinne, tylko żeby się dowiedzieć, czy kapłan został przekupiony przez Nilfgaard).
Najwyższy szczyt Iranu w górach Elburs nazywa się Demawend.
W Wieży Jaskółki Dijkstra wspomina, że po podbiciu Aedirn przez Nilfgaard Demawemnd był goszczony przez Radę Regencyjną w Tretogorze.