- Informacje
- Opisy z książek i gier
Zbyt niebezpieczne jednak wiodę życie, by myśleć o trwałym związku. Gdyby nie to...Eist do Calanthe[1]
Eist Tuirseach – jarl Wysp Skellige, później król Cintry i Skellige, członek klanu Tuirseach, brat Brana, mąż królowej Calanthe i słynny wojownik.
Charakterystyka[]
Eist Tuirseach był wysokim, żylastym mężczyzną o ciemnej, ogorzałej twarzy, orlim nosie[2] i ciemnych włosach. Jarl wyróżniał się z tłumu przez swój charakterystyczny wygląd nie pasujący do innych skelligijczyków[3].
Jarl An Skellig słynął na wyspach jako jeden z najlepszych żeglarzy całego Skellige. Potrafił poprowadzić bezpiecznie swój drakkar przez kamieniste rafy, wąskie cieśniny i wzburzone fale niezależnie od warunków pogodowych[3]. Świetnie walczył, dzięki czemu otrzymał tytuł jarla Skellige i posadę dowódcy floty, niektórzy określali go nawet mianem rycerza[2].
Eist był osobą odważną, gotową oddać życie za słuszną sprawę i swoich bliskich. W przeciwieństwie do wielu wyspiarzy nie gardził ludźmi z kontynentu i często go odwiedzał[3]. Zakochał się też w kobiecie z Cintry, królowej Calanthe[2]. Nawet po objęciu rządów w Cintrze wciąż spędzał większość czasu na Skellige, gdzie zabierał też swoją wnuczkę Ciri[4].
Biografia[]
Życie na wyspach[]
Eist urodził się na wyspach gdzie spędził większość życia. Zdobył sławę podczas licznych łupieżczych wypraw, dlatego powierzono mu władzę nad flotą wysp[2].
Nie do końca wiadomo jak Eist poznał królową Calanthe, musiało się to jednak stać po śmierci jej męża Roegnera. Eist i Calanthe zapałali do siebie sympatią. Jarl wielokrotnie oświadczał się Lwicy, jednak ta zawsze odmawiała[2].
Przyjęcie w Cintrze[]
Eist przybył do Cintry na dwór królowej Calanthe w 1251 roku, jako reprezentant wysp Skellige. Razem z nim przybył tam jego siostrzeniec Crach an Craite. Celem wyspiarzy był ślub Cracha z córką i dziedziczką Calanthe, Pavettą, co miało wzmocnić sojusz Skellige i Cintry[2].
W czasie uczty, o swoje prawa do Pavetty upomniał się Jeż z Erlenwaldu, rycerz który przybył do zamku niespodziewanie i bez zaproszenia, zaklęty pod postacią jeża. Rycerz ukrywał swoje upiorne oblicze pod hełmem, a zapytany dlaczego nie zdejmuje go przed królową, odpowiedział, że śluby nie pozwalają mu zdjąć go przed wybiciem północy. Jeż twierdził, że lata temu uratował męża Calanthe, Roegnera, który w zamian dał mu wybrać nagrodę. Rycerz wybrał prawo niespodzianki, starożytne prawo przeznaczenia, na mocy którego król miał mu oddać coś co ma, ale jeszcze o tym nie wie. Tym czymś była narodzona pod nieobecność Roegnera Pavetta. Królowa potwierdziła prawdę słów Jeża, a na sali doszło do zamieszania. Niektórzy, tacy jak baron Kudkudak i Eist przyznali rycerzowi rację, inni zaś, tacy jak Rainfarn z Attre byli gotowi zabić nowego pretendenta na miejscu. Wybiła jednak północ, a Jeż zmuszony został do pokazania swojej upiornej twarzy. W wyniku odkrycia jego tożsamości doszło do bójki w której Eist stanął po stronie zaklętego rycerza. W trakcie walki królewna Pavetta niespodziewanie uwolniła swoją moc, co o mało nie zniszczyło całego zamku. W obliczu zagrożenia jarl rzucił się aby osłonić królową własnym ciałem. Wszystkich ocaliła interwencja wiedźmina Geralta z Rivii i druida Myszowora. Po tym incydencie Calanthe zgodziła się oddać Pavettę Jeżowi, czym zdjęła z niego urok. W końcu Lwica postanowiła przyjąć oświadczyny jarla. Wkrótce w Cintrze doszło do dwóch wielkich wesel, królowej i królewny. Na mocy małżeństwa Eist został królem Cintry[2].
Panowanie[]
Pomimo że Eist został królem Cintry, władza za bardzo go nie interesowała i nużyła, dlatego oddał ster rządów swojej żonie. Eist panował nad królestwem 13 lat, jednak nie brał czynnego udział w intrygach politycznych. Małżeństwo można uznać za zgodne i szczęśliwe, jednak para królewska nie miała dzieci[4].
Jakiś czas później Eist otrzymał również koronę Skellige, jednak tylko tytularnie, gdyż cała władza na wyspach spoczęła w rękach jarla Cracha an Craite. Eist jako król Cintry i Skellige, tworzył de fakto unię personalną obu krajów. Często zabierał na wyspy małą Ciri, której opowiadał o swoich przygodach. Gdy rodzice dziewczynki zginęli podczas sztormu na głębi Sedny, Eist zebrał ochotników i wyruszył tam aby znaleźć ciała pary królewskiej[4].
Wojna z Nilfgaardem[]
Eist i Calanthe, para królewska, we własnych osobach stanęli na czele wojsk, gdy armia Nilfgaardu przeszła Schody Marnadalu i wtargnęła do Cintry. W Bitwie Marnadalskiej król poniósł śmierć, ugodzony strzałą w oko[5].
Ciało Eista ocalili z pobojowiska w Marnadalu rodacy ze Skellige, przewieźli na Wyspy i tam pochowali w tradycyjnym kamiennym grobowcu obok trumny małżonki, królowej Calanthe - pustej, albowiem ciała królowej nie odnaleziono[4].
Rodowód[]
? | ? | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bran Tuirseach | Nieznana Tuirseach | Nieznany an Craite | Eist Tuirseach | Calanthe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Crach an Craite | ? | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hjalmar an Craite | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
? | ? | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bran Tuirseach | Birna | Nieznana Tuirseach | Nieznany an Craite | Eist Tuirseach | Calanthe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Svanrige Tuirseach | Crach an Craite | ? | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hjalmar an Craite | Cerys an Craite | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||