- Informacje
- Opisy z książek i gier
(...) Ujrzeli szpakowatą głowę, a potem twarz ozdobioną szlachetnie garbatym nosem, należącą bynajmniej nie do ghula, lecz do szczupłego mężczyzny w średnim wieku. Percival nie mylił się. Mężczyzna w samej rzeczy przypominał nieco poborcę podatków.O Regisie.[1]
Emiel Regis Rohellec Terzieff-Godefroy – wampir wyższy, cyrulik, członek kompanii Geralta. W 1267 ukończył 428 lat według ludzkiej rachuby czasu.
Bliski przyjaciel Geralta i Jaskra.
Charakterystyka
Regis to postać bardzo inteligentna. Posiada szeroką wiedzę z wielu zakresów, łatwo przychodzi mu także zjednywanie sobie sympatii ludzi prostych i wysoko urodzonych. Wbrew powszechnemu mniemaniu nie potrzebuje krwi do życia, choć jest ona dla niego wykwintnym trunkiem. Łatwo się od niego uzależnić, czego sam cyrulik był ofiarą, by ostatecznie zostać abstynentem. Jest odporny na światło słoneczne, czosnek i osinowe kołki, choć upowszechnia wśród społeczności przekonanie, że są one dla wampirów zabójcze. Emiel posiadł potężne zdolności regeneracyjne, może zmieniać się w nietoperza czy mgłę, wpływać na umysły. Nigdy nie nosi broni, ale w mgnieniu oka jego dłonie mogą zamienić się w szpony.
Wygląd
Regis to szpakowaty mężczyzna w średnim wieku, z lekko garbatym nosem i czarnymi, błyszczącymi oczami. Przez nad wyraz bladą twarz i ciemny ubiór przywodzi na myśl poborcę podatków. Z powodu ostrych, wampirzych kłów uśmiecha się niemal wyłącznie z zaciśniętymi wargami.
Ze względu na wykonywany zawód zawsze nosi przy sobie płócienną torbę na zioła, więc jego obecności zawsze towarzyszy ostry ziołowo-korzenny zapach. W ten sposób skutecznie myli zwierzęta, na przykład konie zdolne rozpoznać wampira. Potrafił też zmylić medalion wiedźmina.
Z wyglądu jest niepozornym, szczupłym mężczyzną w średnim wieku, który nasuwa skojarzenie z „poborcą podatków”. Jest szpakowaty, ma garbaty nos oraz ciemne oczy. Posiada kły, które maskuje unikając uśmiechów.
Historia
W „Chrzcie ognia” przyłącza się do Geralta i jego kompanii. Mimo początkowych obaw Regis okazuje się lojalnym przyjacielem. Gdy na jaw wychodzi jego prawdziwa tożsamość, rozwiewa wszystkie mity i legendy dotyczące wampirów. Między innymi tłumaczy kompanom, że ani czosnek, ani nawet osinowy kołek nie są dla jego gatunku śmiertelne, zaś krew nie jest substancją konieczną do przetrwania, a jedynie wytrawnym trunkiem. Informacje te przeznaczone są jednak wyłącznie dla przyjaciół Emiela, czego dowód daje podczas uczty u Anny Henrietty, wmawiając biesiadnikom, że wampira można zabić srebrem.
Podczas podróży wyjawia, iż za młodu był bardzo okrutny i nierozsądny. Po poznaniu pewnej wampirzycy chwilowo przestał nadużywać krwi, jednak po tym, jak ukochana go opuściła, „nałóg” powrócił ze wzmożoną siłą, skutkiem czego Regis zaczął latać po spożyciu, co było nieakceptowalne w jego społeczności. Po tym, jak „po pijanemu” zostaje zmasakrowany, przebity kołkiem i zakopany z odciętą głową przez wieśniaków, regeneracja zajmuje mu około pięćdziesiąt lat. Przez ten czas zmienia podejście do życia, przyrzeka sobie, że przestanie pić krew. Zginął z rąk Vilgefortza, jego możliwość regeneracji stoi pod znakiem zapytania. Sam autor wypowiada się o Regisie jako martwym[2].
W grze Wiedźmin
W grze Wiedźmin Regis nie występuje osobiście, jednak zostaje dwukrotnie wspomniany. Pierwszy raz podczas nasiadówki u Shani, gdy Jaskier opowiada niedowierzającemu Geraltowi o wampirach wyższych (o tym, że nie muszą pić krwi). Wyjawia Geraltowi, że Regis był jego przyjacielem. Drugi raz Regisa wspomina Królowa Nocy, właścicielka domu publicznego w Wyzimie Handlowej. Okazuje się, że to ona była wampirzycą, która go opuściła z powodu jego nałogu. W jakiś sposób wie o jego przyjaźni z Geraltem i o tym, że przypuszczalnie zginął.
W grze Wiedźmin 3: Krew i Wino
Regis w Krew i Wino
Regis powraca w dodatku do trzeciej części Wiedźmina – „Krew i Wino”. Po raz pierwszy Geralt spotyka go podczas walki z Bestią z Toussaint. Cyrulik pojawia się znikąd i ratuje Białego Wilka przed śmiercią, przekonując Bestię, by oszczędziła jego przyjaciela. Gdy Rzeźnik z Blaviken i wampir zostają sami, ten wyjawia Geraltowi, kim jest Bestia i co ma z nią wspólnego. Okazuje się, że Bestia jest wampirem wyższym o imieniu Dettlaff. Regis informuje też, że Dettlaff pomógł mu się zregenerować, czyniąc go tym samym Bratem krwi.
Wampir nie zdąża jednak przekazać wiedźminowi wszystkich informacji, gdyż zjawiają się Błędni Rycerze. Informuje on przyjaciela, że ukrywa się na Cmentarzu Mère-Lachaise i tam przekaże mu dalsze informacje. Gdy zabójca potworów dociera na miejsce, okazuje się, że krypta na cmentarzu jest zamknięta i musi znaleźć inne wejście. W końcu dociera do wampira, który na zamknięte wejście tłumaczy się, że nie chce niechcianych gości. Wiedźmin dowiaduje się od Cyrulika, że ten próbuje nauczyć Dettlaffa życia bez picia krwi i w zgodzie z ludźmi. Obiecuje też pomóc wiedźminowi dowiedzieć się, gdzie Bestia z Toussaint się ukrywa.
Mówi Geraltowi, że są dwie metody, by tego dokonać, z tym że jedna z nich jest bardzo niebezpieczna, więc postanawia z niej nie korzystać. Aby odnaleźć Dettlaffa, on i Biały Wilk muszą uwarzyć specjalną miksturę, zwaną Pogłosem, która umożliwi Geraltowi wejrzenie w najbardziej emocjonujące wspomnienie Bestii z Toussaint. Do jego uwarzenia będzie jednak potrzebował składników, które niełatwo jest zdobyć. Jednym z nich jest silny stymulant wzroku. By go zdobyć, Regis wysyła kruka na poszukiwanie mamuna, wichta plamistego i kobolda.
W czasie oczekiwania na powrót kruka Geralt i Regis ucinają sobie pogawędkę, z której wiedźmin dowiaduje się, że po regeneracji wampir przez rok nie mógł poruszać się o własnych siłach, a gdy już poczuł się lepiej, udał się do Brugge. Jest także ciekaw, czy gdyby Biały Wilk zginął i się zregenerował, nadal chciałby być wiedźminem. Po udzieleniu mu odpowiedzi jest wdzięczny Rzeźnikowi z Blaviken za szczerość. Po powrocie kruka Cyrulik przekazuje białowłosemu informacje o znalezieniu wichta plamistego i ostrzega przed klątwą, która podobno wisi nad tym miejscem. W czasie, gdy Geralt będzie zdobywał pierwszy składnik, wampir chce poszukać w księgach informacji o zamienniku drugiego składnika – krwi pobudzonego wampira.
Niestety nie udaje mu się niczego znaleźć i razem z wiedźminem jest zmuszony udać się do ruin Tesham Mutna, gdzie niegdyś przetrzymywano wampira odpowiedzialnego za rozpoczęcie polowań na te stwory. Regis nakazuje Geraltowi zamknąć go w specjalnej klatce i zakuć w kajdany z elementami dwimerytu, które uniemożliwiały przemianę w mgłę. Przed wyruszeniem do ruin wampir zażył krwi kruka, którego wcześniej wysłał na poszukiwania potworów. Gdy on i Biały Wilk docierają na miejsce, wiedźmin wykonuje prośbę swego przyjaciela i podnosi klatkę z nim do góry. Następnie wylewa przynętę na potwory, które będzie musiał zabijać, by wampir przeszedł w stan pobudzony. W końcu udaje się osiągnąć cel i Geralt opuszcza klatkę wraz z wampirem, po czym pobiera trochę jego krwi. Następnie obaj czekają, aż Cyrulik się uspokoi. Później Geralt pomaga mu wrócić na cmentarz, gdyż Regis jest bardzo osłabiony, po czym dokańcza miksturę Pogłos.
Po tym, jak druh ją wypił, wampir bał się o niego, gdyż przez cały czas Geralt szamotał się. Po wybudzeniu się Geralta z wizji, wysłuchuje jego opowieści, a następnie mówi, że wiedźmin sam musi udać się do miasta, bo on jest jeszcze za słaby. Dołącza do Białego Wilka przy pucybucie i pomaga mu wydobyć informacje o kryjówce Dettlaffa. Razem z wiedźminem udaje się tam i opowiada mu historię drugiego wampira. Gdy odkrywają, że Bestia z Toussaint została zaszantażowana, obiecuje porozmawiać z Dettlaffem i przekonać go, że Geralt chce mu pomóc. Następnie Regis pojawia się u Oriany, po odkryciu przez Geralta i Księżną Toussaint kolejnego morderstwa, dokonanego przez niejakiego Cintryjczyka. Przyprowadza on również Dettlaffa, by zarówno on, jak i Geralt zaufali sobie. Podczas wizyty o Oriany wiedźmin przekazuje Regisowi wszystko, czego się dowiedział i wymusił na nim obietnicę, że tym razem przypilnuje Dettlaffa i obaj zostaną w mieście. Niestety podczas szturmu na Dun Tynne.
Niestety wampir nie dotrzymuje słowa i razem ze swym wampirzym przyjacielem pojawia się i pomaga Geraltowi w walce z bandytami szantażystów. Gdy w końcu udaje im się dostać do uwięzionej Rheny, miłości Dettlaffa, okazuje się, że tak naprawdę Rhena to Syanna – wydziedziczona siostra Xiężnej Anny Henrietty. Dettlaff wściekły na swą ukochaną ma ochotę ją zabić, powstrzymuje się jednak i daje dziewczynie ultimatum – albo w terminie trzech dni zjawi się w Tesham Mutna, albo wyśle na Beauclair wampiry, po czym znika. Regis pomaga Geraltowi doprowadzić Syannę do Xiężnej i wyznaje jej, że Dettlaff jest wampirem. Po usłyszeniu całej historii Anna Henrietta daje wiedźminowi trzy dni na zabicie Bestii z Toussaint. Wampir przez całe trzy dni pomaga białowłosemu znaleźć Dettlaffa, jednak ślad po nim zaginął. Podczas zdawania raportu Xiężnej na stolice państwa napadają wampiry. Wampir zgadza się z wiedźminem, że tym razem sprawy poszły za daleko i obiecuje pomóc Geraltowi bez względu na to, co postanowi. Jego dalsze losy zależą od wyboru gracza.
- Jeśli Geralt wybrał ścieżkę Ukrytego, lub ścieżkę Syanny i zdobył magiczną wstążkę, lub po zabiciu Syanny przez Dettlaffa chce go zabić, dochodzi do walki z wampirem. Wiedźmin pokonuje potwora, a Regis definitywnie go zabija. Dwa tygodnie później przyjaciele piją razem samogon z mandragory przy cmentarzu Mère-Lachaise. Regis prosi Białego Wilka, aby pomógł mu zbierać świeże korzenie mandragor. Podczas poszukiwań wampir zostaje zaatakowany przez bruxy. Po walce tłumaczy Geraltowi, że teraz jest wyklęty, bo zabił Dettlaffa i każdy wampir będzie usiłował go zgładzić. Zdradza wiedźminowi, iż planuje opuścić Toussaint i pojechać na południe do Nilfgaardu, gdzie cywilizacja jest postępowa, ludzie nie wierzą już w wampiry i będzie mógł w spokoju osiąść, udając cyrulika. Na odchodne pozostawia Geraltowi urządzenie do tworzenia mutagenów.
- Jeśli Geralt wybrał ścieżkę Syanny, ale nie zdobył magicznej wstążki, kobieta ginie z ręki Dettlaffa. Ma wtedy wybór co zrobić z wampirem. Jeżeli zgodzi się puścić go wolno, ten obiecuje, że wampiry atakujące Beauclair przed świtem opuszczą księstw, a on odejdzie wraz z nimi. Geralt trafia do więzienia za spowodowanie śmierci książęcej siostry i darowanie Bestii życia. Z kłopotów wyciąga go Jaskier na prośbę Regisa. Dwa tygodnie po śmierci Sylvii Anny przyjaciele piją samogon z mandragory przy cmentarzu Mère-Lachaise. Regis mówi wiedźminowi, że opuszcza Toussaint i rusza za Dettlaffem, aby się nim opiekować, bo nigdy nie wiadomo czy nie wpadnie w kolejne kłopoty.
Ciekawostki
- Regis przebywając w Beauclair „zaprzyjaźnił się” z tamtejszym sukkubem.
- Podczas szturmu na zamek Stygga dał upust pragnieniu i pożywił się krwią żołnierzy.
- Moc Regisa była największa podczas pełni księżyca, o północy.
- Regis posiadał rozległą wiedzę w dziedzinie medycyny (leczył Jaskra), zielarstwa, alchemii (samogon z mandragory), prawa (obrona upośledzonej dziewczyny, Geralta, Milvy oraz Zoltana przed kapłanem) i psychologii.
- Uratował życie Milvie, gdy poroniła.
- Posiadał moce umożliwiające mu manipulację ludźmi oraz uspokajanie zwierząt.
- W trakcie przenoszenia Geralta na łódź pod koniec sagi towarzyszom wiedźmina wydawało się, że widzą zmarłych przyjaciół. Wśród wymienionych postaci nie było Regisa, gdyż, jak mówi sam Sapkowski, mógł się zregenerować po „śmierci” na zamku Stygga i przeżyć.
- Jego zdaniem seks jest rzeczą piękną, a ludzie plugawią go, używając wielu przekleństw związanych z uprawianiem miłości.
- Ukradziony z lyrijskiego transportu muł Regisa został nazwany Draakul. Jest nawiązanie do postaci hrabiego Draculi, najsłynniejszego wampira literatury.
- Jego pełne imię nie zmieściło się na karcie do gwinta.
- W pierwszej części gry możemy najpierw przespać się z jego byłą ukochaną (Panią Nocy). Wyjawia nam, że to ona była wampirzycą, która się z nim rozstała z powodu pijaństwa Regisa.
- Alternatywna karta do gwinta jest easter eggiem, tzn. wampir przedstawiony na karcie jest zaczerpnięty z jednego z albumów brytyjskiego heavy metalowca Ozzy'ego Osbourne'a.
- Ma zdecydowanego pecha do krwi: pijany został złapany przez chłopów, którzy zakopali go w ziemi, odrąbali głowę i podziurawili kołkami. Po wielu latach, podczas szturmu zamku Stygga, napił się krwi jednego z żołnierzy i niedługo po tym został przez Vilgefortza wtopiony w kolumnę za pomocą zaklęcia. W Beauclair napił się, został zamknięty w klatce i doprowadzony do szału, a potem napił się krwi Dettlaffa, mordując go tym samym i skazując się na wygnanie.
- Zna Orianę, ale gdy Geralt zapyta go o ich znajomość, wampir odpowiada tylko, że znają się od dawna oraz, że opowie o tym wiedźminowi innym razem.
Galeria
Wideo
Linki zewnętrzne
Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Regis.Przypisy
- ↑ Wiedźmin 3: Krew i Wino
- ↑ Względem Regisa, przyznaję, było trudniej, i wersje, w których wampir przeżywa, istniały. Zrezygnowałem z nich jednak – tym niemniej nie tylko za chybione, ale za wręcz krzywdzące uważam posądzanie mnie o, jak Pan pisze, „znudzenie się bohaterem” czy „pozbywanie się nadmiaru”. Wampir ginie, bo poświęca się – ratuje Geralta i Yennefer – by go zabić, Vilgefortz musi poważnie „wystrzelać się” z czarnoksięskiej mocy. Andrzej Sapkowski w wywiadzie internetowym na Sapkowski.pl