- Informacje
- Opisy z książek i gier
Essi Daven – utalentowana trubadurka, przyjaciółka Jaskra, którą traktował jak młodszą siostrę.
Charakterystyka[]
Essi była piękną i szczupłą kobietą. Miała duże ciemnoniebieskie oczy przypominających gwiazdy. Po jej głowie spływały długie włosy koloru ciemnego blondu, które zakrywały od czasu do czasu jej jedno oko. Stąd się wziął jej pseudonim "Oczko".
Charakteryzowała się niezwykłą wrażliwością i inteligencją. Była również odważna, nie bała się komentować poczynań Aglovala, księcia Bremervood.
Historia[]
Autorka wielu znakomitych ballad i pieśni. Nieszczęśliwie zakochana w wiedźminie Geralcie, mediatorka w licznych sporach pomiędzy nim a księciem Aglovalem. Doskonale znała starszą mowę. Jej subtelne i tchnące tajemnicą ballady zostały zebrane w małym tomiku pod tytułem "Błękitna perła", który znajdował się w bibliotece świątyni Melitele w Ellander[1].
Zmarła na ospę podczas epidemii w Wyzimie, cztery lata po wydarzeniach opisanych w opowiadaniu „Trochę poświęcenia”. Została pochowana przez Jaskra.
Inne źródła[]
Opowiadanie Lutnia, i to wszystko[]
Essi jest jedną z głównych bohaterek umieszczonego w zbiorze Opowieści ze świata Wiedźmina niekanonicznego opowiadania Lutnia, i to wszystko autorstwa Marii Galiny.
Essi i Jaskier przebywali w Cintrze, gdzie Oczko planowała wyjść za zamożnego mistrza kupieckiego, Holma. Gdy dwoje trubadurów spacerowało na plaży, Pacynka zwierzyła się przyjacielowi, że wychodzi za kupca nie z miłości, lecz z chęci ustatkowania się, założenia rodziny. W drodze do portu, gdzie pracował wówczas narzeczony Essi, widzieli brudny, odrapany holk płynący powoli w kierunku przystani.
Gdy bardowie doszli do Holma, po krótkiej rozmowie Oczko odciągnęła poetę od narzeczonego, nie chciała bowiem przeszkadzać narzeczonemu w pracy – holk, noszący nazwę „Catriona”, dopłynął już do portu.
Nazajutrz, podczas gdy Jaskier zwiedzał miasto, Essi była w domu swego narzeczonego, przymierzając suknię ślubną, wykonaną z zerrikańskiego jedwabiu. Czynność przerwał Jaskier, wbiegając do jej pomieszczenia, każąc jej natychmiast uciekać z miasta, w którym rozpoczęła się epidemia. Essi pobiegła do pokoju Holma, gdzie narzeczony konał w łóżku. Pochwalił jej charakter, usposobienie oraz urodę, po czym skonał na jej oczach.
Uciekając z miasta, Jaskier i Oczko uratowali małą dziewczynkę przed śmiercią, oddając ją odjeżdżającemu doktorowi, który jednak nie zabrał ze sobą dwojga bardów. Później natknęli się na grupę oszalałych w wyniku zarazy wyrostków, przez których zostali przymuszeni do śpiewu. Pacynka z Jaskrem odśpiewali słynny „Duet Cyntii i Vertverna”, fragment jednej z ballad Jaskra. Tuż po zakończeniu, Essi zemdlała.
Jaskier zaniósł przyjaciółkę do miejskiego szpitala, gdzie zostało już tylko dwóch medyków – Iola i chirurg Rusty. Oboje lekarzy stwierdziło, że na gorączkę krwotoczną nie ma lekarstwa. Gdy Rusty zaczął słabnąć, Jaskier wyszedł ze szpitala, po czym wyniósł Essi z miasta.
Na leśnej polanie za miastem, nad brzegiem strumyka, Pacynka umarła w spokoju. Jaskier pochował ją razem z dwoma przedmiotami, z którymi jego przyjaciółka nigdy się nie rozstawała – jej lutnią oraz naszyjnikiem z błękitnej perły.
Ciekawostki[]
- Używała kosmetyków na bazie werbeny.
- Jaskier nazywał ją pieszczotliwie "Pacynką".
- Prawdopodobnie to na niej wzorowana była postać Priscilli w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon.