Esterad Thyssen

Zobacz także:

Informacje
Opisy z książek i gier

A czy ty wiesz, Dijkstra, że mieć milion i nie mieć miliona to razem dwa miliony?Król Esterad do Dijkstry^[1]

Esterad Thyssen – król Koviru, Poviss, Naroku, Velhadu i Talgaru w czasach II wojny z Nilfgaardem.

Syn Baldwina i Blanki z Malleore. Powrócił na tron po Nocy noży i pochodni , w wyniku której zamordowano uzurpatorów, co umożliwiło powrót Thyssenidom.

Biografia[]

Wczesne życie i wygnanie[]

Czasy Esterada (i jego ojca, Baldwina) to okres trudny dla Koviru i dla domu Thyssenidów. Esterad urodził się jeszcze, kiedy Thyssenidzi wciąż panowali nad Kovirem i Povissem. W wyniku krwawych walk o władzę nastąpiła najpierw secesja Poviss, gdzie zaczął rządzić samozwańczy król Rhyd. Usamodzielniła się i wywalczyła niezawisłość Marchia Wschodnia, która później podzieliła się na kilka księstw i królestw, by wreszcie zjednoczyć się w tzw. Ligę z Hengfors. Najgorsze miało dopiero nadejść — doszło do rewolty, w wyniku której sprytny markgraf Idi strącił Baldwina z tronu i Thyssenidzi po raz pierwszy w historii rodu musieli salwować się ucieczką. Nie wszyscy zdołali, ród mocno się przerzedził. W czasie ucieczki zmarł niespodziewanie król Baldwin, prawdopodobnie na wylew krwi do mózgu.

Powrót na tron[]

Tym sposobem cała młodość Esterada minęła na wygnaniu w Talgarze.

Nie minęła bezproduktywnie. Esterad obmyślał plany, gromadził siły, zdobywał stronników, zawierał tajne pakty i sojusze. Wreszcie uderzył, a uderzył strasznie. W ciągu jednej nocy, zwanej od tamtej pory "Nocą noży i pochodni" w 1249 roku rokoszanie zostali pobici, Idi i Rhyd zamordowani wraz z całymi rodzinami. Podniesioną z zalanej krwią posadzki koronę Koviru włożono — nie wycierając — na głowę Esterada Thyssena. Thyssenidzi powrócili. W wyniku ciężkich chwil dynastia Thyssenidów poniosła duże straty, a sam Kovir utracił wiele ziemi, ale przede wszystkim prestiż i pozycje. Panowanie Esterada, który swą władzą objął Kovir, Poviss, Narok, Velhad i Talgar, to czas spokoju i stabilizacji oraz odbudowy potęgi Koviru. Dzięki bogatym złożom kamieni szlachetnych, Thyssenidzi znów stali się najbardziej wpływowym i potężnym domem Północy. Poza tym Esterad posiadał najlepszy wywiad na Północy, bardzo mocno rozbudowany i sprawny, dzięki czemu był najlepiej poinformowanym monarchą na północy.

Królową oraz żoną Esterada została poznana na wygnaniu Zuleyka. Ich dzieci (w kolejności przyjścia na świat) to: Gaudemunda, Heloiza i Tankred. Swą najstarszą córkę wydał za szefa wywiadu Koviru, księcia Vermuellena.

Wedłu króla Vizimira II, Esterad planował odzyskać wpływy na północy i planował mariaż z Ligą z Hengfors, nie zważając na interesy na południu.

W czasie II Wojny Północnej[]

Mimo że Kovir zachowywał neutralność, w trakcie II Wojny Północnej Esterad pomógł wojskom Nordlingów, wystawiając pułk kondotierów pod wodzą „Adieu” Pangratta. Poza tym udzielił pożyczki królestwu Redanii.

Zginął z ręki zabójców, broniąc żony, pchnięty nożem ponad 20 razy.

Brak informacji na czyje zlecenie król został zamordowany. Domysłami pozostają czy morderstwo zostało zlecone przez Nilfgaard za pomoc udzieloną Nordlingom przez króla (udziały w spółkach handlu zamorskiego), czy też było wynikiem późniejszych nieznanych nam konfliktów, nie wiemy bowiem, w którym roku zginął władca.

Druga hipotaza może wskazywać, że za zamachem stała Loża Czarodziejek, po tym, jak wbrew ich planom nie udało się węzłem małżeńskim połączyć Ciri, spadkobierczyni tronu Cintry, z jego synem Tankredem. Aby nakłonić króla do mariażu Sheala de Tancarville zsyłała mu sny, w których matka króla zwraca się do niego słowami: Mam żonę dla Tankreda, mam żonę dla Tankreda i pokazuje mu Ciri. Stąd Esterad znał prawdziwe oblicze królewny i nie zmylił go portret „falsyfikatu Ciri” wykonanego na zlecenie cesarza Nilfgaardu, Emhyra var Emreisa. Domyślając się prawdy chciał wspólnie z żoną Zuleyką wykorzystać tę wiedzę dla siebie. Prawdopodobnie faktycznie łącząc Ciri z Tankredem, a tym samym zdobywając prawa do Cintry. Taki obrót sprawy zapewne skutkowałoby kolejną wojną Północnych Królestw z Nilfgaardem, gdyż już podczas pokojowych rokowań w Cintrze król Temerii, Foltest, snuł plany odbicia Cintry spod władzy Cesarstwa Nilffgaardu, a takiego pretekstu by nie zmarnował. Na to nie mogły pozwolic Czarodziejki, które „wystarały” się o pokój i de facto dyktowały jego warunki. Po drugie wyjście na jaw prawdy o Ciri podważyłyby autorytet Loży, dlatego nie wykluczone, że to czarodziejki zleciły zabójstwo króla Esterada Thyssena i prawdopodobnie też jego żony, Zuleyki, która w sprawie snów kontaktowała się z czarodziejką Shealą.

O spisku Loży może też przemawiać analogiczna historia, jaka spotkała Dijkstrę. Gdy ten dowiedział się prawdy o zamachu na króla Redanii - Vizimira, podzielił się nią jedynie z czarodziejką Filippą Eilhart i zaraz po tym nasłano na niego profesjonalnych skrytobójców. Rozkazano im zabić jedynie Djikstrę, a gdy im się to nie udało, nie zabili jego osobistego sekretarza, Oriego, choć mieli ku temu sposobność i podejrzenie o pomoc w ucieczce szpiega (byli profesjonistami). Być może dlatego więc Esterad nie starał się bronić siebie (choć jak wspomina później jego wnuk, Guiscard Vermuellen, król był silny, a zamachowców było tylko trzech), lecz swoim ciałem zasłaniał żonę, gdyż zrozumiał z czyjego rozkazu przybyli zamachowcy i że na żonę też wydano wyrok. Poszlaką przemawiającą za tą hipotezą może być to, że sam autor przytacza historie obu zamachów w tym samym czasie i podobnym kontekście.

Dodatkowo syn najstarszej córki Esterada, Guiscard Vermullen, w momencie, gdy doszło do spotkania jego dziadka-króla z szefem redańskiego wywiadu miał około dziesięć lat, a wydarzenia te wspomina po tym, jak upłynęło od nich osiemdziesiąt pięć, tak więc z racji zasłużonego w ten czas wieku Guiscarda zamach na króla musiał mieć miejsce niedługo po Pokoju Cintryjskim, tak samo, jak próba zabójstwa Dijkstry. Zamordowany najprawdopodobniej pod koniec 1271 roku.

Ciekawostki[]

Esterad kochał swoją żonę bezgranicznie. Plotka głosiła, że nigdy jej nie zdradził. Dijkstra wielokrotnie "podkładał" mu atrakcyjne agentki w celu pozyskania informacji. Bezowocnie,
Esterad miał być pierwszą ofiarą wiedźmina Letho. Królobójca przygotowywał się do zamachu na króla Esterada, jednak doradczyni jego żony, Sheala zleciła mu zabójstwo Demawenda, który był królem Aedirn,
Król unikał noszenia berła, by nie wyjść w oczach ludzi na protekcjonalnego, lubił natomiast bawić się nim na osobności gdy intensywnie nad czymś myślał,
Wspomniane jest, że jako jedyny z królów sypiał w jednej sypialni ze swoją małżonką,
Nie widział w swoim synu następcy tronu,
Jak na swój wiek (ok.50 lat) wyglądał bardzo młodo,
Był nieufny w stosunku do czarodziejek,
Nie cierpiał swojej matki (nazwał ją wiedźmą),
Poznał się z szefem tajnych służb Redanii, Dijkstrą i przypadli sobie do gustu, a nawet wspólnie żartowali,
- W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon można od Dijkstry wygrać kartę do Gwinta z Esteradem Thyssenem;
Dowódców Wolnej Kompanii Kondotierskiej nazywał "psotnymi kotami",
W trakcie II Wojny Nordlingów z Nilfgaardem dzięki swej pomysłowości, pomocy żony Zuleyki oraz słów Proroka Lebiody sfinansował pomoc militarną przeciw cesarstwu za pieniądze... Nilfgaardu i na dodatek oficjalnie pozostał neutralny,
Posiadał szeroko rozbudowaną sieć wywiadu wojskowego i handlowego, której nie udało się rozpracować nawet Dijkstrze,
Miał bardzo złe zdanie o Sheali de Tancarville, twierdząc, że rośnie z niej druga Filippa Eilhart,
Po prośbie Dijkstry zastanawia się co zrobić i w spokoju wysłuchuje, gdy żona czyta mu fragmenty Dobrej Księgi. Zgadza się z ostatnim fragmentem i nazywa proroka Lebiodę łebskim,
Jego nazwisko może być nawiązaniem do niemieckiego przemysłowca Augusta Thyssena.