- Informacje
- Opisy z książek i gier
Brzęk kajdan z dwimerytu. I śpiewny elfi akcent Franceski Findabair, Stokrotki z Dolin, najpiękniejszej kobiety świata.Enid Findabair[1]
Francesca Findabair z Dol Blathanna, znana jako Stokrotka z Dolin – elfka Aen Seidhe, królowa, później księżna Dol Blathanna, czarodziejka, była członkini Kapituły, a po jej upadku Loży Czarodziejek. Uznawana najpiękniejszą kobietę świata.
Charakterystyka[]
Enid Findabair była elfką czystej krwi, nie musiała więc używać maści lub eliksirów odmładzających. Była uznawana za najpiękniejszą kobietę świata. Miała „ogromne, sarnie oczy” koloru błękitnego i złote włosy.
Biografia[]
Francesca była dzieckiem Simlasa Finn aep Dabairra, elfiego Wiedzącego. Tak jak on, początkowo nienawidziła ludzi i dążyła do otwartej wojny z nimi, a także nie wierzyła w dyplomatyczne rozwiązanie tego konfliktu. Niewiele przed buntem Aelirenn, ojciec Francesci zmienił jednak swoje nastawienie, a raczej taktykę wobec ludzi. Stało się to po tym, jak zajrzał w przyszłość i zobaczył, że elfy przegrałyby otwartą wojnę z dh'oine. Jego córka nie podzielała jednak tej opinii i uważała, że jedynym rozwiązaniem jest otwarty konflikt z ludźmi. Gdy Aelirenn wszczęła bunt, Francesca, wbrew poleceniom ojca, przyłączyła się do niego. Choć wojna została przegrana, czarodziejka przeżyła, a ojciec wyrzekł się jej, obiecując, że nigdy nie odezwie się do niej ani słowem.
Przed wydarzeniami z Sagi brała udział wraz z ludzkimi magami, w tym Yennefer, w "hodowli" ludzkich dynastii rządzących państwami Północy pod kątem zachowania tzw. genu Starszej Krwi. W pewnym momencie jednak magowie utracili kontrolę nad eksperymentem, a gen zaginął w nieznany im sposób.
Przed nadchodzącą II Wojną Północną Enid an Gleanna sprzymierzyła się z Nilfgaardem, spiskowała z Vilgefortzem i jak się później okazało, wydawała rozkazy walczącym z ludźmi komandom Scoia'tael, pozornie jednak była lojalną członkinią Kapituły magów, a w jej zdradę do końca nie mogła uwierzyć Tissaia de Vries. Podczas Przewrotu na Thanedd walczyła po stronie Vilgefortza i brała udział w sprowadzeniu komanda elfów, które miało wyrżnąć magów oraz schwytać Ciri.
W czasie walk w Garstangu Francesca "spakowała" Yennefer do formy nefrytowej statuetki. Zdekompresowała ją około miesiąc później, z pomocą Idy Emean, będąc już królową Wolnych Elfów w Dol Blathanna - kiedy otrzymała od Filippy Eilhart propozycję przystąpienia do Loży Czarodziejek. Ofertę zaakceptowała.
Francesca Findabair otrzymała prawo wprowadzenia do Loży ze strony elfów trzech osób, przystąpiła sama wraz z Idą Emean, a jako trzecią kandydatkę niespodziewanie dla wszystkich rekomendowała Yennefer.
W okresie pierwszej Loży Francesca zachowywała się ostrożnie, cały czas mając na uwadze przetrwanie elfów i jej nowego królestwa. Brała udział w ustalaniu warunków Pokoju Cintryjskiego, gdzie dla dobra sprawy zgodziła się na degradację swojego państwa do roli księstwa, formalnie zależnego od Aedirn.
W czasie obrad Loży w każdym przypadku ostatecznie głosowała na korzyść Yennefer i Ciri.
W 1272 Triss i Yennefer kontaktują się z nią, proponując jej dołączenie do nowej loży czarodziejek, jednakże ta odmawia w obawie przed konsekwencjami, jakie mogłyby zostać wyciągnięte wobec Doliny Kwiatów w związku z polowaniami na czarownice.
Ciekawostki[]
- Jej portret widnieje w vengerberskiej Pinakotece, jest to jednak falsyfikat, ponieważ elfy, odchodząc z tego świata, zniszczyły lub zabrały wszystkie portrety.
- W grze Wiedźmin 2 tytułowana jest mianem Arcymistrzyni. Znana jest jako potężna czarodziejka, Cynthia, cytując prawdopodobnie opinię Filippy, mówi: „Nikt tak naprawdę nie wie, co ta stara elfica potrafi, ale jest bardzo potężna”.
- W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon pojawia się na karcie do gwinta jako dowódca talii Scoia'tael.