(Wsadzić obrazek w sam środek linku interwiki? Brawo -_-) |
(Niepotrzebna kategoria) |
||
| Linia 200: | Linia 200: | ||
[[Kategoria:Postacie w komiksie]] |
[[Kategoria:Postacie w komiksie]] |
||
[[Kategoria:Postacie z Wiedźmin I]] |
[[Kategoria:Postacie z Wiedźmin I]] |
||
| − | [[Kategoria:Postaci z przygód do gry komputerowej Wiedźmin]] |
||
[[Kategoria:Postacie z Wiedźmin II: Zabójcy Królów]] |
[[Kategoria:Postacie z Wiedźmin II: Zabójcy Królów]] |
||
[[Kategoria:Postacie w grze Wiedźmin 3]] |
[[Kategoria:Postacie w grze Wiedźmin 3]] |
||
Wersja z 16:21, 31 sty 2014
Szablon:Postać infobox Geralt - oficjalnie Geralt z Rivii, przez driady i elfy nazywany Gwynbleidd [czyt. głynblejd] (Starsza Mowa: "Biały Wilk"), zwany także Rzeźnikiem z Blaviken; wiedźmin, główny bohater książek i opowiadań Andrzeja Sapkowskiego.
Historia
Ta strona jest
Geralt był dzieckiem czarodziejki Visenny oraz (prawdopodobnie) wojownika imieniem Korin (bohaterów opowiadania Droga, z której się nie wraca). Krótko po narodzinach matka podrzuciła go do Wiedźmińskiego Siedliszcza - Kaer Morhen, gdzie miał przejść wiedźmińskie szkolenie. Standardowe mutacje, między innymi Próbę Traw, którą przeżywało średnio czwórka na dziesięcioro dzieci, przeszedł zaskakująco dobrze, więc jako jednego z niewielu wybrano go do dodatkowych eksperymentów. Był jedynym, który te eksperymenty przeżył. Okupił to jednak całkowitym zanikiem pigmentu włosów, czego efektem był jego najbardziej charakterystyczny znak rozpoznawczy - mlecznobiałe włosy. Dzięki mutacjom uzyskał praktycznie nadludzkie możliwości fizyczne i psychiczne (w tym zwiększony refleks, szybkość, siłę, świetnie adaptujący się wzrok, czy bardziej czuły słuch). Po ukończeniu wiedźmińskiego szkolenia Geralt z uśmiechem na twarzy ruszył w świat jako najemny łowca potworów, przeżywając liczne przygody.
 |
 |
Znaczenie w Sadze
Geralt jest głównym bohaterem sagi wiedźmińskiej .
Uwaga! Ta sekcja zawiera szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Saga opisuje zawiłe losy Geralta, który na mocy prawa niespodzianki powiązał się przeznaczeniem z Ciri - tajemniczym dzieckiem, Lwiątkiem z Cintry. Ich przygody, a także wielu innych napotkanych przez nich postaci, mają miejsce w czasie wielkiej inwazji Cesarstwa Nilfgaardu na Królestwa Północne. Poza trudnościami jakie napotyka na swojej drodze, wiążąc się z czarodziejką Yennefer, Geralt bierze udział w bezwzględnej grze wywiadów wojskowych. Chcąc chronić zarówno siebie, jak i swoich przyjaciół, Wiedźmin stara się na przekór wszystkim zachować neutralność w ogarnięty wojną świecie.
Jego najlepszym przyjacielem był bard Jaskier, a kochanką i miłością życia czarodziejka Yennefer.
Dane z książek Sapkowskiego
Nieznajomy nie był stary, ale włosy miał prawie zupełnie białe. Pod płaszczem nosił wytarty skórzany kubrak, sznurowany pod szyją i na ramionach. Kiedy ściągnął swój płaszcz, wszyscy zauważyli, że na pasie za plecami miał miecz.
Opowiadanie Wiedźmin w zbiorze Ostatnie życzenie
Ognisko zdążyło już przygasnąć, brzozowe polana są czerwone i przeźroczyste, potrzaskują, tryskają błękitnym płomieniem. Płomień oświetla białe włosy i ostry profil mężczyzny, który otula ją derką i kożuchem.
[...] Mężczyzna pochylił się, płomień ogniska zalśnił w jego oczach. To były dziwne oczy. Bardzo dziwne. Dawniej Ciri lękała się tych oczu, nie lubiła w nie patrzeć. Ale to było dawno. Bardzo dawno.
- Niczego nie pamiętam - szepnęła, szukając jego ręki, twardej i szorstkiej jak nie obrobione drewno.
- Znak wiedźminski masz?
Nieznajomy znów sięgnął w rozcięcie kaftana, wygrzebał okrągły medalion na srebrnym łańcuszku. Na medalionie wyobrażony był łeb wilka z wyszczerzonymi kłami.
- Imię jakieś masz? Może być byle jakie, nie pytam z ciekawości, tylko dla ułatwienia rozmowy.
- Nazywam sie Geralt.
- Może być i Geralt. Z Rivii, jak wnoszę z wymowy?
- Z Rivii.Opowiadanie Wiedźmin w zbiorze Ostatnie życzenie
Wojewoda o trudnym do zapamiętania nazwisku, któremu obiły się widać o uszy sprawy i problemy Czteroroga, spytał grzecznie, czy klacze dobrze się źrebią. Geralt odpowiedział, że tak, że znacznie lepiej od ogierów.
Zmienił się. Sprawiał wrażenie, jakby się postarzał. Triss wiedziała, że to biologicznie niemożliwe - wiedźmini starzeli się, owszem, ale w tempie zbyt wolnym, by zwykły śmiertelnik lub czarodziejka tak młoda jak ona mogli zauważyć zmiany. Ale wystarczyło jednego spojrzenia, by pojąć, że mutacja mogła powstrzymywać fizyczny proces starzenia. Psychicznego nie mogła. Posieczona zmarszczkami twarz Geralta była tego najlepszym dowodem. Triss z uczuciem głębokiej przykrości oderwała wzrok od oczu białowłosego wiedźmina. Oczu, które ewidentnie widziały zbyt wiele. Poza tym nie dostrzegła w tych oczach nic z tego, na co liczyła.
- Gdzie jest Rience, Myhrman?
Znachor zatrząsł się cały na dźwięk tego głosu. Nie należał do strachliwych, było niewiele rzeczy, których się bał. Ale w głosie białowłosego były wszystkie te rzeczy. I jeszcze kilka innych na dodatek.
Nadludzkim wysiłkiem woli opanował lęk pełzający po trzewiach jak ohydny robak.
- Hę? - udał zdumienie. - Co? Kto? Jak powiadacie?
Mężczyzna pochylił się i Myhrman zobaczył jego twarz. Zobaczył oczy. A na ten widok żołądek obsunął mu się aż do odbytnicy.
Wyszli do przedpokoju. Kocur, który leżał na środku dywanu i zapamiętale lizał wyciągniętą pod dziwnym kątem tylną łapkę, na widok wiedźmina umknął natychmiast w ciemność korytarza.
- Dlaczego koty tak cię nie lubią, Geralt? Czy to ma coś wspólnego z...
- Tak - uciął. - Ma.
Kot, drzemiący na przypiecku uniósł głowę, zasyczał.
- Goniec królewski?
Aplegatt drgnął Pytanie zadał ten siedzący w cieniu, z którego teraz wyszedł, stając obok gońca. Miał włosy białe jak mleko, ściągnięte na czole skórzaną opaską, czarną kurtkę nabijaną ćwiekami i wysokie buty. Nad prawym ramieniem połyskiwała mu kulista głowica przerzuconego przez plecy miecza.
- Dokąd droga prowadzi?
- Dokąd królewska wola pogna - odrzekł zimno Aplegatt. Nigdy nie odpowiadał inaczej na podobne pytania.
Białowłosy milczał czas jakiś, patrząc na gońca badawczo. Miał nienaturalnie bladą twarz i dziwne ciemne oczy.
- Królewska wola - powiedział wreszcie nieprzyjemnym, lekko chrapliwym głosem - zapewne każe ci się spieszyć? Zapewne pilno ci w drogę?
Zbyt się różnimy, by się zrozumieć. Ty jesteś możnym magiem z Kapituły, który osiągnął jedność z Naturą. Ja jestem włóczęgą, wiedźminem, mutantem, który jeździ po świecie i za pieniądze wykańcza potwory.
- Kwiecistość - przerwał czarodziej - została wyparta przez banał.
- Zbyt się różnimy - Geralt nie dał sobie przerywać. - A drobny fakt, że moją matką była, przypadkowo, czarodziejka, tej różnicy zatrzeć nie zdoła.
-To wszakże twoi rodacy, wiedźminie - powiedział Regis. - Przecież nazywają cię Geraltem z Rivii.
- Poprawka - odrzekł zimno. - To ja sam się tak nazywam, żeby było ładniej. Imię z takim dodatkiem budzi u moich klientów większe zaufanie.
-Pojmuję - uśmiechnął się wampir. - Dlaczego jednak wybrałeś właśnie Rivię?
- Ciągnąłem patyki.
Dane z pozostałych źródeł
W filmie i w serialu w rolę Geralta wcielił się Michał Żebrowski. Małego Geralta zagrał Maciej Łagodziński. W grze Wiedźmin głosu Geraltowi użyczył Jacek Rozenek.
Geralt jest również głównym bohaterem wielu przygód stworzonych do gry komputerowej "Wiedzmin" w edytorze Djinni z Edycji Rozszerzonej, chociaż nie wszystkich. Przykładem może byc "Pamiętnik Janka", gdzie gracz steruje tytułowym utopcem Jankiem, jednak i tu Geralt wtrąca swoje trzy grosze, gdyż aby ukończyc przygodę, trzeba Białego Wilka zabic. Drugorzędną rolę odgrywa także w machinimie Bukaj Ksum stworzonej w edytorze cut-scenek w Djinni - pojawia się tam w migawkach z przygody "Król Żebraków np. w trakcie walki z iluzjami tytułowego bohatera. W przygodzie "Rozdroża" do jego modelu postaci dodano opaskę na czole.
Ciekawostki
- Geralt, jako pozbawiona pochodzenia sierota, chciał z początku przedstawiać się jako Geralt Roger Eryk du Haute-Bellegarde. Dopiero Vesemir uświadomił mu, że to "śmieszne, pretensjonalne i kretyńskie". Ostatecznie nadał sobie przydomek "Geralt z Rivii". Nauczył się nawet naśladować rivski akcent,
- Swoje włosy utrzymywał w szyku za pomocą opaski (narzekał, gdy Yennefer zabroniła mu noszenia jej podczas balu),
- Mutacja naczyń krwionośnych uniemożliwia Geraltowi rumienienie się, co uznał za bardzo przydatne w niektórych momentach,
- Geralt, swoje białe włosy również zawdzięcza mutacji. To ona pozbawiła go barwnika, czyniąc jego włosy białe niczym fisstech.
- Za Geraltem nie przepadały koty, typową ich reakcją na widok Wiedźmina była ucieczka,
- W ostatniej scenie "Chrztu ognia" Geralt, w nagrodę za zasługi podczas bitwy z Nilfgardczykami, otrzymał odMeve - królowej Rivii i Lyrii - tytuł szlachecki. Od tej pory mógł siebie nazywać Geraltem z Rivii, zgodnie z prawdą.
- Ciri w trakcie transu przepowiedziała, że jej opiekun zginie od trzech zębów. Jak się okazało, były to widły.
- Podczas uczty u Królowej Calanthe, Geralt przybrał imię Ravix z Czteroroga,
- Chcąc dostać się do ludzi Słowika, Geralt, podając się za własnego zabójcę, oddał swój wiedźmiński medalion Schirrú, który chciał dowodu śmierci wiedźmina. Półelf niedługo potem ginie spalony w Wiklinowej Babie, a wraz z nim przepada znak cechowy wiedźmina,
- Po utracie wiedźmińskiego medalionu, Geralt otrzymał nowy, wykonany dla niego przez Fringillę Vigo, choć nie działał identycznie jak oryginał, miał inne, dodatkowe właściwości - z jego pomocą wiedźmin stworzył iluzję, na którą dał się nabrać potwór z winnicy w Toussaint, a także Vilgefortz,
- Pod koniec książki, Geralt otrzymał od Cirilli medalion wilka po pokonaniu Bonharta
- Dwie osoby pokonały Geralta w pojedynku. Tymi osobami byli Vilgefortz z Roggeveen i Letho z Gulety
- Geralt miał romans z Triss Merigold,
- W grze Wiedźmin Adda Biała ma lekką obsesję na jego punkcie,
- Driady i Elfy nazywają go też Gwynbleidd, co ciekawe w języku walijskim biały wilk to blaid gwyn,
- Spędził kilka "miłych" chwil w objęciach, poległej w Bitwie o Wzgórze Sodden, czarodziejki Lytty Neyd,
- Mimo, że był wiedźminem, Geraltowi udało się zawrzec kilka szczerych i serdecznych przyjaźni, miał także wielu antagonistów chociażby ze względu mutacji,
- Geralt każdego swego konia nazywał "Płotka". Przyznał Jaskrowi, że nigdy nie miał konia o innym imieniu.
- Książka nie podaje wieku Geralta. Wiemy jednak, że został stworzony w Kaer Morhen, w którym (wiemy to z innych źródeł ) nie przeprowadza się próby traw (którą przeszedł pomyślnie) od ponad stu lat. W sadze znajdujemy dowody na "starość" Geralta chociażby w III części "Krew elfów " podczas walki z Żagnicą , twierdząc iż jest na to wszystko za stary"
- Był sceptycznie nastawiony do świata, problemów i ludzi go otaczających. Głównie dlatego, iż wszystko tłumaczył to poprzez mutację oraz anachroniczność i niezdolność zaakceptowania nowych praw rządzących tym światem.
- Najwięksi wrogowie Geralta: czarodziej Vilgefortz z Roggeveen i wiedźmin Letho z Gulety mogli przy pierwszym pojedynku z Białym Wilkiem bez problemu go zabić. Nie uczynili tego ze względu na pewien sentyment, który czuli do Geralta. Vilgefortz przepłacił za to życiem przy następnym spotkaniu z wiedźminem. Letho mógł przepłacić to swoim życiem (zależy to od wyboru gracza w Wiedźminie 2).
- Z jednym z swoich największych wrogów Biały Wilk pił gorzałkę. Tym wrogiem był Letho z Gulety.
Galeria
Film
Komiksy
Gra Wiedźmin
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów
