Ghule i Alghule – stara księga napisana przez Jana z Brugge, traktująca o Ghulach i Alghulach.[1]
Znane fragmenty[]
Jeśli zaś chodzi o ghuli genezę, hipotezy stawiano różnorakie. Niektórzy badacze utrzymują, iż monstra te powstały z niegodziwców, co w mięsie ludzkiem się rozsmakowali, występkiem którem ściągnęli na siebie gniew niebios. Bogowie ukarali ich zatem, odbierając im duszę, rozum i wypaczając człowieczą formę.
Moje eksperymenta wykazują jednak, iż anatomya ghuli zbyt mało wykazuje zbieżności z ludzką, ażeby ta teza prawdziwa być mogła. Wszelakie podobieństwa w aparycji między ghulami a człowiekiem, wyraźne szczególnie w kształcie i proporcjach fizys, są jedynie wynikiem przypadku. Zdaje się więc, iż ghule, jak również ich nikczemni kuzyni alghule, są stworzeniami postkoniunkcyjnemi – to jest takiemi, które do universum naszego przedostały się wbrew naturze i gwałtem z innego wymiaru.