Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

– Spróbuję wrócić do ciebie, kiedy znajdę już Hjalmara.
– Taki jesteś pewny, że go znajdziesz? I może jeszcze całkiem sam zabijesz giganta? Oni wszyscy są tacy sami, no nie, Wilhelm? Wydaje im się, że są nieśmiertelni.
Rozmowa Geralta z obłąkanym Haraldem[1]

Harald an Tordarroch zwany Psia Gęba – jarl Undvik i wódz klanu Tordarroch.

Charakterystyka[]

Harald był postawnym, podstarzałym mężczyzną o brązowych włosach z siwymi pasmami, nosił długą brodę i wąsy. Po pojmaniu przez Myrhyffa i spędzeniu wielu miesięcy w więzieniu potwora jarl znacznie osłabł i postarzał się fizycznie. Jego włosy pobielały, przybierając od brudu żółtawy odcień, na ciele skelligijczyka widać było zmęczenie ciężką pracą dla olbrzyma. Ręce Haralda pokryte były tatuażami[1].

Ludzie z klanu Tordarroch uznawali swojego jarla za odważnego, honorowego i bitnego. Gdy wszyscy uciekali z wyspy Harald stanął do obrony swojego domu przed gigantem i walczył do ostatku sił, a gdy po śmierci potwora otrzymał ofertę powrotu do swoich ludzi odmawiół twierdząc, że okrył się hańbą i zawiódł ich. Jarl Undvik sprawiał wrażenie kompletnie oszalałego gdy przebywał na okręcie olbrzyma, rozmawiał z czaszkami swoich dawnych kompanów i zapominał nawet o najświeższych wydarzeniach[1].

Gry[]

Gniew Lodowego Giganta[]

Zimą 1272 roku w jaskiniach wyspy Undvik obudził się Myrhyff, ostatni przedstawiciel starożytnej rasy która niegdyś władała archipelagiem Skellige. Wygłodniały potwór wyruszył na powierzchnię żądny ludzkiego mięsa, płosząc mieszkańców okolicznych wiosek. Gdy o marszu wściekłego olbrzyma dowiedział się jarl Undvik, Harald Psia Gęba, zwołał swoich ludzi i ruszył na spotkanie przeciwnikowi, nie godząc się na oddanie mu swojej wyspy bez walki. Harald i jego trzej wojownicy, Wilmar, Wilhem i Wilfred walczyli dzielnie z gigantem i jego syrenami, jednak ten zabił przybocznych władcy i ruszył na niego. Mimo bohaterskiej obrony, syreny pochwyciły Haralda. Inny członek klanu Tordarroch, Axel, który widział jak służące olbrzymowi potwory oblatują Psią Gębę uznał, że jarl zginął i taką wiadomość zawiózł razem z innymi uchodźcami z Undvik na wyspę Ard Skellig[1].

Zniewolony Harald został zmuszony przez Giganta do budowy wielkiego drakkaru, którym potwór zamierzał wypłynąć w morze na Ragh nar Roog, aby mordować bogów. Jarl kilkakrotnie próbował uciec z miejsca pracy, ale za każdym razem pilnujące statku syreny łapały go i przynosiły z powrotem w głąb wąwozów gdzie trwała budowa. Władca powoli zaczął szaleć, rozmawiać z czaszkami swoich poległych wojowników i z głodu jeść ludzkie mięso podawane mu przez giganta[1].

Kiedy na Undvik przybyła drużyna Hjalmara an Craite, który wyruszył tam aby zabić olbrzyma i zwrócić wyspę ludziom, jej członkowie spotkali oszalałego Haralda w wielkim kadłubie statku. Nikt z obecnych, nawet dawni mieszkańcy Undvik i wojownicy klanu Tordarroch nie rozpoznali w bełkoczącym, siwym starcu dawnego jarla[1].

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

Gdy na wyspę wyruszył Geralt z Rivii, wiedźmin wysłany tam przez jarla Cracha an Craite, zaniepokojonego tym jak długo zajmuje jego synowi zabicie potwora, również trafił na statek budowany przez Haralda. Po zabiciu syren i rozmowie ze starcem Geralt dowiedział się gdzie udali się poszukiwani przez niego ludzie. Jarl ostrzegał zabójcę potworów przed gniewem Giganta, będąc pewnym, że nawet wiedźmin zginie z rąk bestii, zaś gdy ten opuszczał statek poprosił go aby ten przyniósł mu z ruin Dorve trochę sznurka i gwoździ do dalszej budowy statku.

Nawet po śmierci giganta odmawia powrotu na Ard Skellig stwierdzając, że zawiódł jako jarl i że ci którzy wrócą na Undvik poradzą sobie lepiej bez niego. Samotnie kontynuuje budowę okrętu, który ma mu posłużyć za stos pogrzebowy. Nie wiadomo co ostatecznie stało się z Haraldem.

Galeria[]

Powiązane zadania[]

Linki zewnętrzne[]

Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Harald Psia Gęba.

Przypisy[]

Advertisement