- Informacje
- Opisy z książek i gier
Kerack – królestwo północy leżące na południu rzeki Adalatte. Graniczy z Verden, Cidaris, Brokilonem i prawdopodobnie Bremervoord.
Znani obywatele
Królowie oraz inni władcy Kerack
Inni
Ważne miejsca
Historia
Kerack zostało założone przez kupca i pirata Osmyka, który po zmonopolizowaniu morskiej strefy handlowej sam mianował się królem na początku XIII wieku post resurrectionem. Dzięki nawiązaniu kontaktów dyplomatycznych i handlowych z Cidaris i Verden jego państwo zostało uznane. Stolicą zostało miasto Kerack leżące w ujściu rzeki Adalatte.
Po śmierci władcy, tron przejął pierworodny syn, Belohun. Za jego rządów królestwo rozwijało się, do portu zawijały okręty z Novigradu, Cintry, Wysp Skellige, Koviru, a nawet Cesarstwa Nilfgaardu. Miał czterech legalnych synów – Viraxasa, Elmera, Egmunda i Xandera, a także niezliczoną ilość bękartów. Pierworodnego Viraxasa wygnał na długo przed rozpoczęciem akcji powieści. Elmer nie nadawał się na kandydata do tronu – był upośledzonym umysłowo alkoholikiem. Dwóch kolejnych synów król trzymał w niepewności co do sukcesji – czasami nawet słyszano pogłoski, iż zamierza przekazać tron któremuś z licznych bękartów. Ostatecznie, podczas akcji powieści Sezon burz zamierzał ożenić się z młodą Ildiko Breckl, która miała zrodzić następcę tronu. W dniu wesela doszło jednak do nieudanego przewrotu – władzę próbowali przejąć Egmund i Xander, za pomocą zaklętego pogrzebacza. Król przypadkiem ocalał, po czym kazał wygnać synów za góry Amell. Wykonania rozkazu nigdy się jednak nie doczekał – gdy zakładał ma szyję medalion podarowany przez przyszłą małżonkę, udusił się – ozdoba była zaczarowana. Wisiorek był elementem spisku, w wyniku którego władzę przejął pierworodny Viraxas.
Nowy król, w przeciwieństwie do swych w miarę tolerancyjnych poprzedników, nie darzył sympatią przedstawicieli obcych ras. Podczas akcji opowiadania Miecz przeznaczenia do tego stopnia nie tolerował Eithné – pani driad, że nie uznał nawet za stosowne wysłać do Brokilonu posłów. W kampanii Miecz Przeznaczenia: Pokonać Fatum do gry Wiedźmin: Gra Wyobraźni spiskował on z królem Temerii Foltestem i jego kuzynem, księciem Jurkastem, w celu podboju lasu. Rozmowa posłów Viraxasa z Foltestem w Wyzimie została podsłuchana przez córkę Jurkasta, Woédgláeddyv, która parę tygodni później zamordowała króla Kerack w Tretogorze by zapobiec zaborowi lasu, z którego pochodziła jej matka. Według epilogu kampanii, następcą tronu został syn Viraxasa, Tarrand.
Podczas akcji powieści Chrzest ognia zarówno na ekspedycje z Kerack, jak i z Verden napadały w okolicach Brokilonu bandy driad. W pewnym etapie II wojny północnej, władcy obu krajów wysyłali do lasu driad karne ekspedycje. Niektóre z nich w tajemniczy sposób wpadały w zasadzki – dopiero później okazało się, że przewodniczka ekspedycyj, Milva, była driadzią agentką.
W bliżej nieokreślonej przyszłości, przed spisaniem encyklopedii Maxima Mundi, Kerack zostało podzielone między sąsiadów. Stolica, miasto Kerack, przeszła pod panowanie królestwa Cidaris.
Powierzchnia
Państewko jest bardzo małe, stolicę od sąsiedniego miasta Cidaris, będącego stolicą królestwa o tej samej nazwie, dzielą tylko dwa dni drogi. Być może w kierunku południowym jego terytorium rozciąga się dalej.
Jako oddzielne państo Kerack istniał niezbyt długo, w bliżej nieokreślonym czasie został podzielony pomiędzy Cidaris a Verden.
Herb
Godłem królów Kerack jest błękitny delfin nageant o czerwonych płetwach i ogonie, na złotym tle.
 |
|