Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Hedmall czuwa nad klanem Tuirseach, krew królów!Zasłyszane na Skellige[1]

Klan Tuirseach – jeden ze skelligijskich klanów, bardzo szanowany i potężny, sprawuję władzę nad wyspą An Skellig.

Kultura i zwyczaje klanu[]

Legendarnym przodkiem jarlów An Skellig i założycielem rodu Tuirseach był syn Hemdalla, heros Tyr który zdobył wyspę pokonując zajmującego ją potężnego, boskiego niedźwiedzia, Yngvara[1]. Sprzymierzeni z rodziną An Craite, władającą północnym Ard Skellig, od czasów Tyrggviego Tuirseach[2]. Znani są jako królewski klan, który dał Skellige wielu znamienitych konungów i jarlów, takich jak Eist czy Bran Tuirseach. Przez wieki fort Tuirseach wykuty na stokach góry Ardvark służył za siedzibę głowie rodu, ale po niszczycielskim oblężeniu z ostatnich dni panowania Torgeira Czerwonego władcy byli zmuszeni zmienić miejsce zamieszkania i przenieść się do głównej osady na wyspie, Urialli[3].

Członkowie klanu z An Skellig ubierają się w tartany o niebieskich barwach, na swoich tarczach umieszczają białą głowę niedźwiedzia.

Historia[]

Tyr i zajęcie An Skellig[]

Według legendy założycielem klanu Tuirseach był heros Tyr, syn Hemdalla. Ojciec obiecał Tyrowi wyspę An Skellig. Jednak mężczyzna musiał dowieść, iż zasługuje na bycie władcą, wykonując zadanie postawione przed nim przez ojca. Miał on pokonać dotychczas niezwyciężonego niedźwiedzia Yngvara, a znając renomę przeciwnika, postanowił się odpowiednio przygotować. W najgłębszej jaskini na Skellige, w ogniu pochodzącym z wnętrza ziemi, wykuł ostrze tak precyzyjne, że było w stanie przeciąć włos wzdłuż i tak potężne, że można było jednym ciosem przeciąć stuletnie drzewo. Jego matka, Heulyn, w świetle jutrzenki wyryła na ostrzu ochronne runy, aby broniły syna przed niedźwiedziem. Tyr pokonał Yngvara i zajął An Skellig[1].

Sojusz z klanem an Craite[]

W dziesiątym wieku, w obliczu wojny na wyspach, jarl Tyrggvi Tuirseach postanowił wesprzeć Haralda z klanu An Craite i stanąć u jego boku w wojnie przeciwko klanowi Drummond pod przywództwem Skjordala Drummond. Jarl An Skellig zwodował swoje drakkary i wyruszył w kierunku ziem Skjordala. Wojna zakończyła się miażdżącym zwycięstwem an Craite i Tuirseach, które wzbogaciły się i umocniły swoją pozycję jako najsilniejszych klanów na wyspach Skellige. Sam Tyrggvi widział ten sojusz jako początek przyjaźni między klanami[2], która przetrwała blisko trzysta lat[4].

Bitwa na An Skellig[]

Jarl Torgeir Czerwony wsławił się jako łupieżca ziem cesarstwa Nilfgaardu. Jego drakkary podpływały aż pod podgrodzie stolicy cesarstwa, które łupili jego wojownicy z An Skellig. O bohaterskim jarlu układano pieśni, a mieszkańcy wyspy szanowali go jako przywódcę. Tego entuzjazmu nie podzielali jednak możnowładcy nilfgaardzcy, którzy wystawili nagrodę za głowę śmiałego wojownika ze Skellige[5].

Wkrótce znalazła się drużyna najemników i łowców nagród, którzy wypłynęli w kierunku siedziby klanu Tuirseach z zamiarem zabicia Torgeira. Wiedzieli, że jarl przebywa bezpiecznie w swoim zamku, tak więc zabrali ze sobą katapultę i w środku nocy przybili do brzegów An Skellig. Mieszkańców zamku obudziło nagłe uderzenie w mury, władca postawił na nogi całą swoją drużynę i przygotował się do obrony. Mimo desperackiej próby powstrzymania łowców głów, ściany zamku zawaliły się na obrońców pod wpływem uderzeń maszyny oblężniczej. Jarl, jego drużyna i jego przyjaciel, wiedźmin Gerd ze szkoły Niedźwiedzia, zginęli pogrzebani przez mury własnej fortecy[5].

Sojusz z Cintrą[]

W roku 1251 jarl Eist Tuirseach pobrał się z królową Calanthe z Cintry. Zapoczątkowało to przymierze między wyspiarskim narodem, a silnym królestwem północy, sojusz zabezpieczał ujście Jarugi[4]. Na wyspach mocno odczuwano skutki tego układu. Wielu wyspiarzy traktowało Calnthe jako swoją drugą królową, a Eista jako króla równego jego bratu, Branowi[6].

Gdy wybuchła I Wojna Północna cesarstwo Nilfgaardu zaatakowało Cintrę. W Dolinie Marnadal doszło do wielkiej bitwy gdzie siły cintryjskie wspomagane przez drużynę ze Skellige zostały okrążone i niemal całkowicie wybite. Eist zginął ugodzony strzałą w oko, a królowa Calnthe przebiła się z resztką wojsk z powrotem do stolicy, gdzie zginęła w trakcie natarcia Nilfgaardu[6]. Skelligijczycy jednak nie poddali się cesarstwu i dalej toczyli z nim wojnę. Pod Sodden, w trakcie zwycięskiej bitwy królestw północy, wielu z nich biło się za pamięć nieżyjącego jarla An Skellig i Lwicy z Cintry[6][7]

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

W roku 1272 król Bran był już stary i wycieńczony. Mimo tego wyruszył z niewielką świtą na polowanie w lesie An Skellig gdzie został śmiertelnie zraniony przez niedźwiedzia[2]. Królowi odprawiono tradycyjny pogrzeb w porcie pod Kaer Trolde. Po pogrzebie odbyła się wielka uczta na której zgłosili się kandydaci na nowego króla Skellige. Wśród nich był Svanrige – syn Brana, zgłoszony na kandydata przez królową matkę, Birnę.

Geralt z Rivii który przebywał wówczas na wyspach zgodził się pomóc dzieciom Cracha an Craite w wyścigu po koronę wysp. Razem z Cerys uwolnił jarla Spikeroog, Udalryka, z sideł Hima, a także razem z Hjalmarem pozbył się lodowego giganta z wyspy Undvik. Następnie zaś udał się po nagrodę do ich ojca. Wiedźmin zastał władcę w trakcie uczty na cześć wyczynów jego dzieci. Na sali obecni byli wszyscy jarlowie i kandydaci do tronu, po za Svanrigem którego zabrała z sali matka. W trakcie rozmowy Gerlta i Cracha dobiegły krzyki z sali biesiadnej, wkroczyli więc tam aby odkryć, że goście są rozszarpywani przez wściekłe niedźwiedzie. Po zabiciu bestii okazało się, że gdyby nie interwencja wiedźmina zginęliby wszyscy obecni na uczcie, w tym wszyscy kandydaci do korony po za Svanrigem. Cerys i Hjalmar przeżyli jako jedyni, jednak mieli różne zdania na temat tego jak oczyścić klan an Craite z zarzutu o wymordowanie innych pretendentów do tronu. Obydwoje zasugerowali też Geraltowi aby udał się z jednym z nich.

Biały Wilk uznał, że młodzi an Craite sami poradzą sobie ze sprawą ataku, po czym opuścił Kaer Trolde. Dzieci Cracha nie doszły jednak do niczego. W zaistniałej sytuacji jednym kandydatem do korony Skellige pozostał Svanrige.

Jarlowie i inni mieszkańcy wysp nie mieli co do syna Brana zbyt wielkich nadziei, wszyscy widzieli w nim tylko kukiełkę kontrolowaną przez matkę. Jednak gdy Birna spróbowała zawrzeć pakt z nilfgaardczykami Svanrige wystąpił przeciw niej i zabił na miejscu cesarskiego posłańca. Młody Tuirseach poprowadził jarlów na wojnę z Nilfgaardem, a po krwawej wojnie domowej zjednoczył wszystkie klany i zasłynął jako twórca silnej i stabilnej dynastii która władała wyspami przez kolejne lata.

Geralt udał się z Cerys, co doprowadziło do odkrycia, że to Birna stała za rzezią w Kaer Trolde. Crach an Craite zwołał radę jarlów, na której zarzucono Birnie zlecenie berserkerom morderstwa. Mimo przedstawionych poszlak królowa odpierała zarzuty, jednak Svanrige przejrzał matkę i sam stanął przeciw niej na oczach rady jarlów. Winną skazano na śmierć, a Svanrige na wygnanie. Cerys została nową królową Skellige.

Geralt udał się z Hjalmarem do wsi Fornhala gdzie zmazał winy swego rodu mszcząc się na berserkerach. Odkrył też, że vildkaarowie byli jedynie narzędziami, a za masakrą stał ktoś jeszcze. Crach an Craite zwołał radę jarlów na której młody an Craite zaprezentował trofeum z zabitego berserkera. Donar an Hindar stwierdził, że klan an Craite zmazał swe winy krwią, jednak rada nie doszła do tego kto naprawdę stał za masakrą. Hjalmar został nowym królem Skellige.

Wiedźmin nie pomógł Crachowi, a królem wysp Skellige został Svanrige. Jarlowie i inni mieszkańcy wysp nie mieli co do syna Brana zbyt wielkich nadziei, wszyscy widzieli w nim tylko kukiełkę kontrolowaną przez matkę. Jednak gdy Birna spróbowała zawrzeć pakt z nilfgaardczykami Svanrige wystąpił przeciw niej i zabił na miejscu cesarskiego posłańca. Młody Tuirseach poprowadził jarlów na wojnę z Nilfgaardem, a po krwawej wojnie domowej zjednoczył wszystkie klany i zasłynął jako twórca silnej i stabilnej dynastii która władała wyspami przez kolejne lata.

Znani członkowie[]

Władcy[]

  • Tyr – syn Hemdalla, legendarny założyciel klanu.
  • Tyrggvi Tuirseach – jarl który zawiązał przymierze z Haraldem Chromym i klanem Craite.
  • Bran Zdobywca – ambitny jarl który zdobył koronę wysp siłą.
  • Torgeir Czerwony – dawny jarl An Skellig, bardzo szanowany i odważny.
  • Eist Tuirseach – jarl, a następnie król Skellige oraz król Cintry.
  • Bran Tuirseach – szanowany król wysp, brat Eista.
  • Svanrige Tuirseach – syn króla Skellige Brana i jego żony Birny. Po śmierci ojca jeden z kandydatów do korony.
  • Birna Bran – żona króla Brana.

Inni członkowie[]

Włości należące do klanu[]

Galeria[]

Linki zewnętrzne[]

Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Harcownicy Tuirseach.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Topornik Tuirseach.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Wojowniczka Tuirseach.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Treser Tuirseach.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Svanrige Tuirseach.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Birna Bran.
Gwent icon Zobacz w samodzielnej wersji GWINTA kartę Eist Tuirseach.

Przypisy[]

Advertisement