Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Królestwa Północy – nazwa stosowana do określenia państw zamieszkanych przez Nordlingów.

Najczęściej bierze się pod uwagę tylko kraje położone na północ od Gór Amell lub Jarugi, lecz nie zawsze – dla Nilfgaardczyków Królestwami Północy są również Ebbing i Nazair[1].

Historia[]

Początki panowania ludzkiego[]

Ludzie osiedlili się na terenach późniejszych Królestw Północnych w czasie ich przybycia na Kontynent[N 1] w delcie Pontaru i Jarugi. Zostali prawdopodobnie wygnani ze swojego pierwotnego miejsca zamieszkania, na co wskazuje nazwa jednostki, którą przypłynęli – Statek Wygnańców[2]. Na początku dochodziło do starć ludzi z elfami. Te chowały głowę w piasek, co ostatecznie doprowadziło do ich upadku.[3] Pierwszym ludzkim państwem była stworzona przez Sambuka w Dolnym Pontarze i na Łukomorzu monarchia, będąca zalążkiem późniejszego Królestwa Redanii[4]. Najprawdopodobniej jednymi z pierwszych były również Cintra i Temeria[3].

Lata 800-1050[]

Po pokonaniu elfów ⁣ludzie skonfliktowali się między sobą. Temeria prowadziła spór z Cintrą, a Kaedwen popadło w konflikt z Aedirn.[5] Pod koniec X wieku na Północy na szlak wyruszyli pierwsi wiedźmini.

Rebelia Aelirenn[]

W czasie, gdy ludzie walczyli ze sobą, elfy wycofały się pod Góry Sine, skąd większość planowała kontratak. Na przestrzeni lat jednak wielu z nich zmieniło taktykę, uważając, że wojna niechybnie doprowadzi do upadku ich rasy. Nastawienia takiego nie podzielało jednak wielu młodych. Około roku 1067 marszałek Milan Raupenneck wraz ze swoimi wojskami dokonał rzezi Loc Muinne i Est Haemlet. Po tych wydarzeniach elfia młodzież, pod wodzą Aelirenn, wyruszyła na otwartą wojnę z ludźmi, która zakończyła się masakrą pod Shaerrawedd.

Państwa[]

Galeria[]

Przypisy[]

Uwagi[]

  1. Najprawdopodobniej chodzi o pierwsze lądowanie, lecz nie wiadomo, czy dotyczyło ono tylko delty Pontaru, czy również Jarugi.
Advertisement