- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana[]
Wpis z Księgi Nagród[]
Zwój 1: Temeria, Redania, Kaedwen, Aedirn, Kovir, Poviss... Kto by zliczył wszystkie królestwa i księstwa Północy! Kiedy tylko ludzie wydarli ziemię elfom i krasnoludom, podzielili ją na dziesiątki kawałków – i rzucili się sobie do gardeł.
Zwój 2: Gdy tylko topniały śniegi, władcy Północy rozpoczynali swoje błahe wojenki. Temeria próbowała wydrzeć Sodden z Cintry, Aedirn i Kaedwen spierali się o dolinę Pontaru. Ale kiedy z południa przybyły zakute w czarne blachy legiony Nilfgaardu, Nordlingowie odkryli, że więcej ich łączy, niż dzieli.
Zwój 3: Kiedy Nilfgaard rozpoczął inwazję, spodziewano się, że wojna zakończy się po kilku tygodniach – całkowitą klęską Północy. Ale, ku własnemu zaskoczeniu, Nordlingom udało się odeprzeć liczniejsze i lepiej wyposażone cesarskie legiony.
Zwój 4: Czy o zwycięstwie zadecydowali czarodzieje? Geniusz taktyczny świetnie wyszkolonych generałów? A może wkład wynalazców z Akademii Oxenfurckiej? Spory trwają do tej pory. Jak się okazało, Nordlingowie potrafią pokłócić się i o zwycięstwo...
Skrzynia 1: Granice Królestw Północy wyznaczają trzy łańcuchy górskie – Smocze, Sine i Amelll – oraz brzeg Wielkiego Morza. Co znajduje się za tymi granicami? Nordlingowie nie wiedzą na ten temat zbyt wiele, i, szczerze mówiąc, niezbyt im to przeszkadza. Zaabsorbowani swoimi sporami, kłótniami i wojnami nie mają czasu interesować się resztą świata. Niestety, jak unaoczniła im to dobitnie inwazja Nilfgaardu – nie oznacza to wcale, że reszta świata myśli podobnie.
Skrzynia 2: Co łączy miasta takie jak Wyzima, dumna stolica Temerii, Oxenfurt, centrum myśli całej Północy i Aed Gynvael, prowincjonalną osadę położoną na skraju znanego świata? Na pozór nic – wszakże każde z tych miejsc wygląda, brzmi i nawet pachnie inaczej. Mają one jednak identyczne początki – zostały założone w miejscu dawnych elfich miast. Świadectwem tego są ruiny rozciągające się pod ich ulicami. A co było przyczyną zagłady elfich metropolii? Zaraza? Kataklizm? Potwory? Nie. Ludzie.
Skrzynia 3: Nordlingowie mają ambiwalentny stosunek do magii. Z jednej strony, czarodzieje niewątpliwie odegrali znaczącą rolę w obronie Północy przed Nilfgaardem. Z drugiej strony, ich nieskrywane poczucie wyższości i tendencja do mieszania się w politykę zaczynają drażnić zarówno gmin, jak i królów. Symbolem arogancji czarodziejów stała się Filippa Eilhart, która uznała, że zamiast doradzać królom, powinna sama sprawować rządy. Te jednak nie trwały długo... A kiedy się zakończyły, na Północy zapłonęły stosy.