- Informacje
- Opisy z książek i gier
Królowa Zimy, przez elfy zwana Inváerne Rhena – elfka, Wiedząca. Zdeformowana przez Białe Zimno. Pierwszy dowódca i nawigator Czerwonych Jeźdźców. Centralna postać legend Aen Ghele.
Charakterystyka[]
Przed swoją przemianą cieszyła się olbrzymim autorytetem. Odznaczała się odwagą, ambicją, choć była również uparta. Ostatecznie cechy te doprowadziły do jej de facto śmierci. Szczególną estymą darzył ją Lud Lodowców.
Wygląd[]
Pomimo swojego zamiłowania do bieli, Królowa Zimy nosiła długie, czarne szaty połączone z elementami typowymi dla zbroi Czerwonych Jeźdźców. Nie zakrywał jednak twarzy maską, jak jej podkomendni mieli w zwyczaju. Jej skóra była błękitna, a oczy jasnoniebieskie, pozbawione białek.
Biografia[]
Mało kto pamiętał imię tej, którą zapamiętano jako Królową Zimy. Powiadano, że była tak stara jak świat, ten, który elfy porzuciły, gdy nadeszło Białe Zimno. Ta powszechnie szanowana Wiedząca nie zdecydowała się uciec przez Ard Gaeth przed kataklizmem tak, jak jej rodacy. Zamiast tego postanowiła powstrzymać ową siłę udając się prosto do Płaszczyzny parażywiołu Lodu, gdzie stanęła naprzeciw epicentrum, istocie Białego Zimna. Przejęła ją bowiem dogłębnie przepowiednia Ithlinne, wieszcząca zagładę wszystkich elfów w wyniku mroźnej katastrofy. Niestety, moc Starszej Krwi nie była w niej dość silna, nie pomógł nawet gen Starszej Pamięci, wiedza, czy umiejętności magiczne. Powróciła ze starcia jako ktoś zupełnie inny, otaczała ją wyczuwalna aura chłodu, a jej ciało stało się lodowate. Nabrała również wstrętu do barw innych, niż biel. Pojawiały się głosy, że Białe Zimno nie tyle odmieniło magiczkę, co stało się częścią niej[1][2].
Przegrane starcie z tajemniczą siłą obudziło w niej moc, dzięki której mogła naginać czas i przestrzeń podług swej woli[1].
Zdeformowana Wiedząca doszła do wniosku, że by przetrwać potężne Białe Zimno trzeba oswoić się z surowymi warunkami. Poprowadziła jeden z elfich ludów, zwany później Aen Ghele na lądolód Ard Ghel na północy Kontynentu, gdzie przybysze osiedlili się, odnaleźli bogactwa naturalne, spokój oraz sposobność do wytworzenia unikatowej kultury[2].
Czarodziejka zdecydowała się przekazać dalej swoje geny, tak więc zaszła w ciążę i pozostawiła po sobie potomstwo wśród Ludu Lodowców. Jej daleką potomkinią była Shiadhal, żona Auberona Muircetacha, matka Lary Dorren i protoplastka Ciri[2].
Osobą Inváerne Rhena zainteresował się również Avallac'h, który zaangażował ją do projektu mającego na celu utworzenie elitarnej jednostki konnicy zdolnej do podróży między wymiarami. Objęła ona komendę nad formacją zwaną Dearg Ruadhri oraz stała się pierwszym z nawigatorów. Po jej śmierci dowództwo objął Eredin Bréacc Glas[1].
Podróże Królowej Zimy z Czerwonymi Jeźdźcami cały początek legendzie o niej samej. Opowiadano, jakoby przemierzała co zimę świat saniami, rozsiewając okruchy lodu. Jeśli okruch trafił kogoś w oko lub serce, nic go już nie ucieszyło, a wszystko o kolorze innym niż biały było dla niego odrażające. Ponadto rzucał wszystko i szukał Królowej, której nigdy nie znalazł i koniec końców umierał z tęsknoty. Według plotek taka sytuacja zdarzyła się w Aedd Gynvael[3].
Ciekawostki[]
- Postać Królowej Zimy jest najprawdopodobniej wzorowana na Królowej Śniegu z baśni Andersena.