Krew z krwi - zadanie główne z prologu Wiedźmina 2: Zabójcy Królów.
Dziennik[]
- Kapłani bardzo nie lubią intruzów bezczeszczących świątynie, o czym mogą zaświadczyć wszyscy profanatorzy chramów Lwiogłowego Pająka. Szczęściem Geralt miał do czynienia z mniej makabrycznym kultem, a arcykapłan okazał się człowiekiem czułym na zmiany kierunku, z którego wieje wiatr. Od słowa do słowa i wiedźmin wraz monarchą maszerowali do samotni, gdzu znaleźli dzieci.
- Jednak zanim bohaterowie dotarli do pociech Foltesta, smok przypuścił drugi atak. Bestia zaatakowała z furią i walczyła nieustępliwie. Gdyby Geralt był, dajmy na to, garncarzem, na miejscu zostałby osmolone trupy i ewentualnie stosik skorup. Ale smok trafił na wiedźmina i po zaciętej walce musiał salwować się ucieczką. Geralt doprowadził Foltesta do samotni i obaj pomaszerowali do Bussy'ego i Anais.
- Król odnalazł swe dzieci, krew z jego krwi, by zaraz potem zginąć z rąk przebranego za kapłana zamachowca. Na świątynnej posadzce, z poderżniętym gardłem - tak umarł Foltest, syn Medella, król Temerii, książę Sodden, zwierzchnik Pontaru i Mahakamu oraz senior protektor Brugge i Ellander. Geralt nie zdołał zatrzymać mordercy, a gdy do komnaty wpdali żołnierze, z miejsca został uznany za królobójcę. Powalony na ziemię wiedźmin stracił przytomność