Kult Wielkiego Słońca (st. Ard Feainn) – nilfgaardzka religia, kult solarny. Jej wyznawcy wierzą w to, że Wielkie Słońce czuwa nad nimi. Inne religie nie wspominają o stosunkach z nim. Prawdopodobnie wyznawana jest tylko na południe od Jarugi i Gór Amell.
Obrzędy religijne[]
Nawet wojsko nilfgaardzkie niewiele mówiło o tym kulcie. W Grze Wyobraźni podane są szczegóły - palą się ognie, jest tarcza z Wielkim Słońcem, ukazany jest też strój kapłana.
Kult Wielkiego Słońca były wcześniej tylko jedną z wielu religii w Imperium, popularny, a tylko w niektórych regionach. Sytuacja zmieniła się w okresie panowania poprzednika cesarza Torresa, jakieś pięćdziesiąt lat temu, który zainicjował szereg ważnych reform. Władca szukał symbolu, który łączyłby królestwo lepiej i bardziej trwale niż tylko panująca dynastia. Poprzez umiejętne zarządzanie gotówką i dając książętom jego monarchii przysługi, sprawił że kult zaczął zdobywać nowe rzesze zwolenników w całym Imperium. W zamian za to, cesarz zażądał bezwzględnego poparcia dla jego polityki co praktycznie czyniło kapłaństwo inną forma służby cywilnej. Następnie monarcha wydał specjalny dekret zwany „edyktem 8 marca”, który przyznawał kultowi statusu oficjalnej religii państwowej. Choć w czasie panowania uzurpatora jego prawa zostały zmniejszone, jego pozycja jeszcze wzrosła po tym jak Emhyr var Emreis i jego armia obaliła tyrana.
Kult ma swoje korzenie w elfim kulcie przyrody. Głównym bóstwem jest Słońce - dawca ciepła i życia, obrońca ludzkości, ale również potrafiące być okrutne i destrukcyjne. Od Edyktu 8 marca został on również patronem panującej dynastii. Najważniejsze święta to Równonoc i urodziny obecnie panującego Imperatora, obecnie 26 lipca ( data narodzin Emhyra var Emreisa), centralne uroczystości w stolicy, wykonywane przez Imperatora jako Arcykapłana, szefa religii. Wszystkie święta celebrowane są z wielką pompą, przy akompaniamencie muzyki i w obecności wszystkich głównych urzędników, dowódców i arystokratów. Po ceremonii odbywają się gry ludowe z masą żywności i napojów. Warto zauważyć, że wiele zwyczajów związanych z tymi świętami wywodzi się w prostej linii od elfiej tradycji.Kapłani kultu noszą białe szaty haftowane złotem i srebrem w czasie nabożeństw, uroczystości i świąt. Jako cywilne ubranie noszą czarną szatę.
Nordlingowie a wiara w Wielkie Słońce[]
Kult ten nie dotarl na północ od Jarugi i Gór Amell. Spowodowane jest pewnie dwoma rzeczami - misjonarze mogą być brani za szpiegów Nilfgaardu, a kupcy nie kwapią się do szerzenia jej, gdyż może to przeszkadzać w prowadzeniu handlu.