Letho

Zobacz także:

Informacje
Opisy z książek i gier

Szablon:Postać infobox

Nie jestem twoim wrogiem. Nigdy nim nie byłem. Jeśli mi pozwolisz – odejdę i nigdy więcej mnie nie spotkasz. Jeśli zmusisz mnie do walki, zabiję cię.Letho do Geralta^[1]

Letho z Gulety – główny antagonista w grze Wiedźmin 2. Jest najbardziej poszukiwanym przestępcą na Północy.

Wiedźmin pochodzący ze Szkoły Żmii, która podobnie jak inne szkoły wiedźmińskie w Nilfgaardzie przestała istnieć znacznie wcześniej niż te na Północy. Należy do tajemniczej organizacji znanej jako Królobójcy. Jego towarzyszami byli Serrit i Egan.

Charakterystyka

Letho jest wiedźminem o przerażającym wyglądzie, potężnie zbudowanym, poznaczonym bliznami, o łysej głowie. Jest wyśmienitym wojownikiem, którego umiejętności mogą nawet przewyższać szermierkę Geralta. W walce posługuje się mieczem dwuręcznym.

Jest niezwykle sprytny i inteligentny, co zadaje kłam jego aparycji brutalnego i głupiego osiłka. Znakomicie udaje mu się odnaleźć w każdej sytuacji i w każdym środowisku. Umiejętnie posługuje się kłamstwem lub manipulacją aby osiągnąć zamierzone przez siebie cele.

Historia

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

Wszędzie gdzie się pojawi, potrafi znaleźć doraźnych sojuszników, którzy ze względu na sytuację, są mu chwilowo potrzebni. Zawsze ma coś do zaoferowania, czego nie potrafią dostarczyć inni. Na początku swojej kariery zabójcy współpracuje z Lożą w osobie Sheali de Tancarville. Od Loży Letho dostał zlecenie zabójstwa króla Aedirn, Demawenda. Po zabójstwie króla Aedirn ucieka w lasy Lisa Puszczy w Temerii, gdzie planuje zamach na Foltesta, króla Temerii. Przez pewien czas współpracuje z Iorwethem i jego komandem Scoia'tael, manipulując przywódcą poprzez podanie się za przyjaciela nieludzi oraz wykorzystanie niechęci elfa do ludzi. Letho zerwał to tymczasowe przymierze dopiero w najdogodniejszym dla siebie momencie, kiedy dokonał już zamachu na Foltesta, a jego towarzysze Królobójcy byli daleko poza zasięgiem ewentualnej vendetty elfów.

Królobójca i Geralt z Rivii spotkali się po raz pierwszy, gdy Geralt powrócił do świata żywych gonił za Dzikim Gonem, by odzyskać Yennefer.

Zabił wielu ludzi w tym dwóch królów: Demawenda oraz Foltesta na zlecenie Emhyra var Emreisa, cesarza Nilfgaardu.

Letho był bardzo dobrym szermierzem. Sam jeden wyrżnął cały oddział Ciarana aep Easnilliena w puszczy koło miasta Flotsam. Przy czwartym spotkaniu z Geraltem twarzą w twarz koło miasteczka Flotsam w elfich ruinach zaraz po wymianie zdań Królobójca pokonuje Białego Wilka w pojedynku jeden na jednego. Wiedźmin ze Szkoły Żmii ciężko zranił i ogłuszył Geralta. Letho mógł przy tym spotkaniu bez żadnego problemu zabić Geralta. Nie zrobił tego jednak ze względu na sentyment, który czuł do Białego Wilka. Pamiętał, że Geralt uratował mu życie w lasach Angrenu zabijając oszluzga, który go zaatakował. Po wygranym pojedynku z Rzeźnikiem z Blaviken zabójca królów udał się do Flotsam, gdzie ranił Cedrica i porwał Triss zmuszając ją, by teleportowała ich oboje do Aedirn. Później wraz z Serritem i Eganem zmasakrował komando Scoia'tael w wąwozach koło Vergen, gdzie miał swoją kryjówkę. Tam zaplanował z innymi zabójcami zamach na Henselta, króla Kaedwen. Wysyła swoich asasynów by zabili ostatniego z Rodu Jednorożca. Obaj zabójcy giną. Letho ucieka do Loc Muinne. Tam podkłada diament z skazą do megaskopu Sheali, by ta zginęła. Tam również wychodzą na jaw zbrodnie zabójcy królów i jego współpraca z Shealą de Tancarville. Radowid rozkazuje aresztować Samotnicę z Koviru. Jednak próbę aresztowania czarodziejki udaremnia atak smoka Saesenthessis. Letho udaje się przeżyć atak bez rany. Najbardziej poszukiwany człowiek na Północy postanawia zakończyć ucieczkę przed Białym Wilkiem i ostatecznie stanąć z nim twarzą w twarz. Wyjawia Geraltowi całą tajemnicę jego organizacji. Wyznaje, że zabił dwóch królów północy dla cesarza Nilfgaardu, by cesarz mógł dokonać kolejnej inwazji na Północ, która była wtedy bardzo osłabiona. Wspominał o Yennefer i o problemach jakie mu sprawiała.

Ostateczny los Letho nie jest znany. W zależności od wyboru gracza Geralt może zabić Królobójcę lub pozwolić mu odejść na południe.

Wiedźmin 3: Dziki Gon

W „Dzikim Gonie”, jeżeli pod koniec drugiej gry pozwoliliśmy mu odejść, ukrywa się w stodole Folwarku Reardonów. Okazuje się, że ukrywa się przed ludźmi Arnouta Vestera, którzy ścigają go od Loc Muinne na polecenie cesarza. Geralt może pomóc dawnemu kompanowi w zemście na Ludviku – dawnym kompanie Letho. Po wszystkim udają się do wsi Zalipie, gdzie spotykają cesarskiego łowcę głów. Letho nakazuje Geraltowi nie wtrącać się, choćby nie wiadomo co się działo. Po krótkiej rozmowie Letho pada nieprzytomny z zatrutym bełtem w piersi. Geralt może mu pomóc lub się nie wtrącać. Jeżeli Geralt nie wtrąci się, łowcy uznają królobójcę za martwego, po czym, dzięki propozycji Białego Wilka zabiorą medalion wiedźmina, a Geralt zabierze przyjaciela do środka chaty, gdzie po krótkim czasie wiedźmin oprzytomnieje i odbędzie rozmowę z Geraltem. Jeżeli Biały Wilk postanowi zabić najemników, również zabierze przyjaciela do chaty, gdzie z nim porozmawia. Okazuje się, że wiedźmin próbował upozorować swoją śmierć i jeżeli Geralt nie wtrącił się, Letho będzie zadowolony, że jest uważany za zmarłego. Po rozmowie może (na propozycję Geralta) udać się do Kaer Morhen, dokąd dociera pod koniec II aktu lub jeśli Biały Wilk nie złoży mu propozycji, wyjazdu do Kaer Morhen, wyruszy do Zerrikanii. Bierze udział w Bitwie w Kaer Morhen, podczas której udaje się wraz z Geraltem i Lambertem (z którym nie przypadają sobie do gustu) do lasu zamknąć portale Gonu. Po walce wracają się do twierdzy, by odeprzeć atak Aen Elle. Po bitwie Geralt może mu zaproponować, zostanie w Kaer Morhen na dłużej lub wyruszyć na poszukiwanie innej kryjówki.

Ciekawostki

Letho był niesamowicie silny fizycznie – potrafił bez problemu chwycić Geralta jedną ręką i cisnąć go o kamienną ścianę, niszcząc ją.
Królobójca był inteligentną postacią, przecząc swojej aparycji „tępego osiłka” dzięki czemu z łatwością manipuluje ludźmi (i nieludźmi), a jego subtelne plany doprowadziły do śmierci dwóch królów Północy.
Królobójca był honorowy. W pamięci miał, jak w przeszłości Geralt uratował mu życie, przez co wielokrotnie pomagał Geraltowi.
- wyprawiając się z nim w pościg za Dzikim Gonem.
- opiekował się Yennefer, mimo iż straciła pamięć i była dla niego utrapieniem.
Letho nie traktował Geralta jako swego wroga.
Letho jest jedynym znanym wiedźminem ze Szkoły Żmii, który używa dwuręcznego miecza w walce – jego towarzysze preferowali władanie dwoma sztyletami.
Jego wizerunek widnieje na okładce najnowszego wydania „Czas pogardy”, chociaż postać ta nie występuje w sadze.
Podobnie jak Geralt, Letho dostąpił zaszczytu rozmowy z cesarzem Nilfgaardu Emhyrem var Emreisem.
Letho był silnie oczarowany osobą Cesarza, podczas rozmowy z wiedźminem stwierdza, że przy Cesarzu każdy król północy jest nikim.
Pod koniec gry przekonujemy się, że Letho to dojrzała osoba. Nie próbując zbędnej ucieczki zdecydował się na spotkanie z Geraltem.
Podczas finałowej rozmowy z Geraltem, mówi że cesarz w zamian za jak największą ilość uśmierconych królów północy, obiecał rozkazać odbudować szkołę Żmii.
Letho był jedną z dwóch osób, które pokonały Geralta w pojedynku, (drugą osobą był Vilgefortz z Roggeveen).
Podobnie jak Vilgefortz ma słabość do Geralta ze względu na przeszłość.
Przybycie Letho do Kaer Morhen wywołuje wymianę zdań pomiędzy nim, Vernonem Rochem i Ves, którzy uważają że zaproszenie Królobójcy do twierdzy było błędem. Jeżeli nie ma ich w zamku, to Eskel z Lambertem próbują go namówić żeby wyjechał.
U wielu osób grających w Wiedźmina 3 pojawia się błąd, w związku z którym mimo oszczędzenia Letho w poprzedniej części i importu stanu gry, wiedźmin ze Szkoły Żmii nie pojawia się na Folwarku Reardonów, nie można więc również zrekrutować go do obrony Kaer Morhen.
Letho nie pochodzi w rzeczywistości z Gulety, jest to tylko przydomek.
W akcie III, jeżeli pomagamy Roche'owi bądź Iorwethowi, Letho ratuje i opiekuje się Triss.
Pojawia się w pożegnaniu białego wilka na ślubie Geralta i Yennefer.