Lista kochanek Geralta

Lista kochanek Geralta z Rivii , głównego bohatera serii cyklu wiedźmińskiego i serii gier.

Geralt, podróżując przez wiele lat nawiązał liczne romanse z bardzo wieloma kobietami. Były pośród nich czarodziejki, księżniczki, wojowniczki, jak i proste chłopki. Bywały to zarówno długie związki, jak i niezobowiązujące przygodne stosunki. Korzystał również z usług prostytutek.

Niniejsza strona ma charakter poradnika opcji romansowych z gier.

Książki[]

Iola Pierwsza – kapłanka świątyni Melitele w Ellander czyniąca śluby milczenia, podopieczna Nenneke. Jej przełożona podsunęła ją Geraltowi, po tym, jak ten został ranny w walce ze strzygą. Ta opiekowała się nim, a z czasem zaczęli razem sypiać. Nenneke przymykała na to oko, gdyż jak twierdziła, Iola złożyła śluby milczenia, a nie cnoty.
Renfri „Dzierzba” Vellga – księżniczka Creyden dotknięta Przekleństwem Czarnego Słońca, bandytka. Spotkała Geralta podczas swoich poszukiwań Stregobora w Blaviken, a wiedźmin wpadł jej w oko. Odwiedziła go więc w nocy w jego lokum i uwiodła.
Shani – redańska adeptka sztuki medycznej, studentka Akademii Oxenfurckiej. Trubadur Jaskier, szukając kryjówki przed redańskimi szpiegami trafił do lokum Shani, gdzie zastał Shani z Geraltem in flagranti. Podczas akcji gry Wiedźmin Shani jest jedną z dwóch opcjonalnych kochanek Geralta (okok Triss). Pierwszy raz wiedźmin ma opcję zaznać z nią bliskości, gdy po przyjęciu u niej przyjdzie jej podziękować, przynosząc też czerwone róże. Onieśmielona medyczka zarumieni się, na co Geralt zwróci uwagę. Rozmowa zejdzie na tematykę relacji Shani, która wyzna, że swego czasu była w związku z Talarem. Wiedźmin zapyta natomiast o ich ostatnie, przerwane przez Jaskra spotkanie i co dokładnie na nim robili. Uradowana dziewczyna stwierdzi, że czekała na to pytanie i, że przypomni mu. Tak też się stało, co spowodowało zgorszenie właścicielki domu. W późniejszym etapie gry Geralt stanie przed wyborem, czy powinien ukryć Alvina u Triss, czy u Shani. Jeśli wybierze medyczkę, to zacznie się ich bliższa relacja. Gdy ta poprosi go o dowód uczucia w postaci srebrnego pierścionka z bursztynem, a tan da jej go, Shani oznajmi Geraltowi, że ma ochotę się kochać. Później, podczas rozmowy z królem Foltestem Geralt będzie mógł określić mu jego relację z dziewczyną, oznajmiając, że są tylko przyjaciółmi, wyłącznie ze sobą sypiają, lub też, że ta jest jego ukochaną. Niezależnie od decyzji, po zakończeniu gry związek Geralta i Shani rozpadnie się. Istnieje jednak możliwość wrócenia do niego w dodatku do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon zatytułowanym Wiedźmin 3: Serca z Kamienia. Wiedźmin i medyczka spotkają się znów, ponownie w dobrych stosunkach, a jeśli ten zdecyduje się ją pocieszyć po tym, jak przygnębiło ją wygnanie ducha Witolda przez Gauntera o'Dima, znajdą chwilę na spacer. Geralt wtedy może powiedzieć jej, że wesele, na którym byli gośćmi nie było złe, a mógł dzięki temu przeżyć chwile, jakich nigdy by bez Witolda nie doświadczył, jak pocałunek z Shani. Wtedy przypomną sobie dawny czasy w Wyzimie. Rozmawiają później o mezaliansach, a Shani stwierdza, że gdyby wybrała sobie nieodpowiedniego kawalera, to jej matka by tego nie zaakceptowała. Geralt zapyta ją, jaki to jest nieodpowiedni kawaler. Dziewczyna opowiada, że jak dotąd nigdy kogoś takiego nie znalazła. Ucieszy się, gdy usłyszy kilka komplementów od Geralta tłumaczącego jej, że nie ma nic nienormalnego w niej przez to, że jest panną. Dalej Shani nawiąże do tego, jak Witold w ciele Geralt chciał zaciągnąć jedną z panien na siano. Geralt może stwierdzić, że nie miał ochoty i niewerbalnie insynuuje, że wolałby Shani. Ostatecznie, stają razem nad jeziorem, gdzie całują się. Wiedźmin powie jej, że woli ją całować osobiście, niż gdy jest kontrolowany przez ducha. Wtedy Shani zada mu ważne pytanie: czy woli już wracać, czy spędzić z nią miło jeszcze trochę czasu. W przypadku decyzji o pozostaniu, dwójka znajdzie wino i popłynie na łódce na środek jeziora. Schadzka kończy się stosunkiem. Rankiem para odbywa rozmowę, z której wynika, że Shani nie chce się angażować w poważny związek z Geraltem, ale nie żałuje tamtej nocy.
Fringilla Vigo z Beauclair – czarodziejka z Vicovaro, członkini Loży. Fringilla nawiązała z Geraltem dłuższy romans podczas jego pobytu w Toussaint, równocześnie próbując wyciągać z niego potrzebne Loży informacje.
Tea – zarrikańska faithel, pierwsza towarzyska Borcha Trzy Kawki, z którą Geralt spędził noc podczas ich pierwszego spotkania.
Alveaenerle „Vea” – zarrikańska faithel, druga towarzyska Borcha Trzy Kawki, z którą Geralt spędził noc podczas ich pierwszego spotkania.
Aïk „Mozaïk” – adeptka magii ucząca się pod okiem Lytty Neyd. Podczas swojego pobytu w Kerack Geralt flirtował z nią, by zirytować Neyd.
Essi „Oczko” Daven – młoda, utalentowana trubadurka. Zakochała się w Geralcie od pierwszego wejrzenia, ten jednak cały czas myślał o Yennefer. Zgodził się jednak spędzić z nią noc.
Tiziana Frevi – dwimveandra. Yennefer posłała ją do Geralta, by dostarczyć mu jego utracone miecze. Dziewczyna wpadła w oko wiedźminowi, a jego zainteresowanie nie pozostawało odwzajemnione, tak więc ich krótka znajomość zakończyła się w łożu.
Triss Merigold
Astrid Lyttneyd „Lytta Neyd” Ásgeirrfinnbjornsdottir - czarodziejka z Kerack
Yennefer
Zoë - prostytutka z domu publicznego Lorelei
Fervida - prostytutka z domu publicznego Lorelei
Hippolyta - prostytutka z domu publicznego Lorelei
Pampinea Monteforte - burdelmama z domu publicznego Lorelei

Spekulowane

Morénn – driada, wojowniczka, córka Eithné. Podczas jednego ze swoich pobytów w brokilonie Geralt miał dać jej dziecko, jednak uniemożliwiła to jego bezpłodność. Brakuje danych, by jednoznacznie rozstrzygnąć, czy była ona jego kochanką.

Wiedźmin[]

Wszystkie z przedstawionych pozycji są opcjonalnymi kochankami Geralta, decyzja o nawiązaniu romansu zależy od gracza. Nie wliczają się tu kobiety, z którymi Geralt miał wcześniej bliższe kontakty już wcześniej.

Vesna Hood – barmanka w zajeździe na Podgrodziu. Jeśli Geralt uratuje dziewczynę przed gwałtem, którego chce na dokonać banda zbirów, po czym obroni ją przed barghestami, ta zaoferuje mu schadzkę w starym młynie. Musi jednak przynieść wino. Jeśli pojawi się tam nocą, to spędzą ją razem.
Hanna – prosta wieśniaczka z Podgrodzia. Zagaduje miło Geralta, po czym stwierdza, że lubi przyjezdnych. Wspomina, że pewien obsypywał ją kwiatami. Jeśli otrzyma tulipana, zapyta go, czy jest jego daniem ładna. Wiedźmin zaproponuje jej, że odpowie na pytanie w innym miejscu. Tam uprawiają seks.
Abigail – czarownica z Podgrodzia, kapłanka kultu Coram Agh Tera. Mieszkańcy wsi przypisują jej odpowiedzialność za różne nieszczęścia, a ostatecznie, decydują się ją zabić. Ta ukrywa się w jaskini, gdzie znajduje ją Geralt. Tam wyjawia mu swoją wersję wydarzeń. Później stwierdza, że gdyby poznał ją bliżej, wtedy na pewno uznałby, że nie jest taka zła. Geralt wyraża zainteresowanie, po czym ona mówi mu, żeby podszedł do niej i przekonał się, gdyż mają dużo czasu. Wiedźma i wiedźmin kochają się. Spotkana później w Odmętach, jeśli gracz zdecyduje się ją ocalić, da jasno do zrozumienia, że już zapomniała o tym incydencie.
Morenn – driada z Brokilonu, która przybyła do świętego gaju. Geralt spotyka ją i weryfikuje plotkę, jakoby porwała jednego z chłopców Vaski. Po umiejętnym poprowadzeniu rozmowy ta wyzna mu, że driady nie uznają seksu w innym celu, niż prokreacji, a do niej wybierają tylko najsilniejszych mężczyzn. Oferuje mu próbę spłodzenia dziecka, jeśli ten udowodni, że jest dobrym łowcom i przyniesie jej trzy skóry wilków, a gdy ten wypełnia zadanie, przypomina, że wiedźmini są bezpłodni. Geralt może przekonać ją, że seks może być sam w sobie korzystny.
nieznana z imienia mieszkanka Wyzimy – kobieta słynąca z plotkowania na każdy temat. Zagaduje Geralta i rozmawiają o rozmaitych sprawach, od polityki, po sytuację w mieście. Ta nie rozpoznaje w nim Białego Wilka. Gdy wiedźmin, dla żartu, pyta ją, czy słyszała o tym, że Geralt z Rivii przybył do Wyzimy ta odpowiada, że tak i mówi, co wie o jego podbojach miłosnych. Wiedźmin mówi, że zna się dobrze z Geraltem i, że jest normalną osobą. Plotkara wścieka się, pewna, że nieznajomy zarzuca jej kłamstwo. Ta denerwuje się, ale w końcu wiedźminowi udaje się załagodzić atmosferę i wracają do konwersacji. Jeśli ten podaruje jej czerwone rękawice lub diament, ta stwierdzi, że chciałaby poznać całą prawdę o Białym Wilku. Ten mówi jej, by poszła z nim, po czym kochają się.
Feainnewedd – półelfka z Wyzimy, której kulturowo bliżej do elfa. Po uratowaniu jej Geralt w rozmowie z nią może wziąć małą lekcję starszej mowy. Ta, gdy dowiaduje się, że wiedźmin mógł kiedyś znać ten język próbuje mu go przypomnieć, mówiąc w nim różne zdania (np. przedstawiając się). Ten przy jednym ze zdań stwierdzi, że nie wie, co powiedziała, ale wie, co powie teraz. Mówi jej w starszej mowie „piękny”, po czym słowo, którego ta nie potrafi przetłumaczyć na wspólną mowę. Tym słowem jest „pocałunek”. Ta nazywa go biegłym uczniem, a Geralt odpowiada, że jest też dobrym nauczycielem i chce się zrewanżować. Zauroczona półelfka spędza z nim upojną noc.
Adda Biała – temerska królewna, owoc kazirodczego związku Foltesta i jego siostry Addy, zaklęta w strzygę i odczarowana przez Geralta przed laty. Od tego czasu wykazuje wiedźminem fascynację. Może dać jej upust, gdy ten zejdzie na kwestię seksu podczas rozmowy z nią w Nowym Narakorcie. Wtedy dziewczyna zaciągnie go do łóżka.
Niebieskooka – kurtuazyna z Domu Nocy, zaginiona siostra Patricka z Weyze, ze względu na istotną rolę fabularną wyróżniona wśród prostytutek. Oddaje się na tej samej zasadzie co prostytutki.
Królowa Nocy – burdelmama z Domu Nocy, tak naprawdę wampirzyca. Jeśli Geralt odkryje prawdę o właścicielce przybytku, ta, w zamian za dyskrecję, zaproponuje mu upojną noc razem z nią i jej podopiecznymi.
De Luxiov – bogata zamężna hrabina ze stolicy Temerii. Gdy nawiązuje rozmowę z Geraltem, stwierdza, że zawsze pociągali ją mężczyźni traktujący kobiety jak łup wojenny, w przeciwieństwie do jej małżonka. Wiedźmin zaprzecza, a kobieta denerwuje się i pyta, czy mu się nie podoba. Jeśli ten odpowie, że owszem, wtedy zechce od niego trofeum z potwora na dowód męskości i waleczności. Zainteresują ją pazury kikimory. Jeśli je otrzyma, zaprosi Geralta do siebie, jako, że jej mąż wyjechał. Tam mogą oddawać się rozkoszom cielesnym.
Rozalinda Pankiera – niezamężna córka bogatego kupca, której Jaskier udzielał lekcji muzyki, jednak nawiązał z nią romans, przez co musiał uciekać z jej domu, zostawiając tam lutnię. Poprosił Geralta, by odzyskał dla niego instrument. Wiedźmin tak zrobił, po drodze bijąc ojca dziewczyny. Po wejściu do jej pokoju ta, zainteresowana Geraltem, zapytała go, czy dotyk wiedźmina jest wyjątkowy. Ten może odpowiedzieć, że jej pokaże, a przygoda skończy się w łóżku panienki.
nieznana z imienia urzędniczka z ratusza – kobieta zatrudniona w ratuszu Wyzimy. Gdy Geralt zagaduje do niej, ta stwierdza, że ten musi się bardziej postarać, by zrobić na niej wrażenie. Wiedźmin wyczuwa intencje kobiety i konwersacja wypełnia się seksualnymi insynuacjami. W pewnym momencie urzędniczka oznajmia, że zanim dojdzie między nimi do czegokolwiek chce otrzymać prezent. Zadowoli się diamentem. Gdy go otrzyma, zaprosi wiedźmina do zacisznego miejsca, gdzie odbędą stosunek.
Celina – córka sołtysa Odmętów, która z zazdrości o bogatego kupca zabiła siostrę, Alinę. Zawistna dziewczyna wścieka się, gdy Geralt porusza z nią temat Aliny. Stwierdza, że nigdy nie będzie miała lepszego męża od siostry i, że prędzej dostanie świński ogon, niż jakiś pierścionek. Gdy wiedźmin prosi ją, by się uspokoiła, ta jest pewna, że siostra przekonała go do siebie oddając mu się, lecz gdy okazuje się, że tak nie było, mówi Geraltowi, że sam odda mu się nawet tu i teraz, byleby tylko dał jej pierścionek. Jeśli go otrzyma, spełni swoją obietnicę.
nieznana z imienia elfka – elfka-uzdrowicielka z komanda Toruviel. Jako, że grupa głoduje, Geralt może poczęstować ją jedzeniem. Ta zdenerwuje się i uzna, że nie potrzebuje jałmużny. Uznaje zachowanie wiedźmina za wywyższanie się. Geralt odpowiada, że to nie to, co myśli i sam nie raz głodował i pomagali mu nieznajomi. Chociaż ich rozmowa przechodzi w kłótnię, to kończy się w sposób bardzo przyjemny dla obu stron.
Pani Jeziora – tajemnicza nimfa, czczona jako bogini. Kiedy Geralt przybywa do niej zdać raport z tego, co dowiedział się o Świętym Graalu, może obrócić rozmowę w żart i zaproponować, że przed wyjazdem ulży w jej żalu i samotności. Ta poprosi, by w końcu ktoś potraktował ją jako równego sobie, nie boginię. Podczas rozmowy zachęci wiedźmina do skomplementowania jej urody, jednak zadowoli ją dopiero niezbyt wyszukany komplement o jej krągłościach. Kobieta jest zachwycona śmiałością Geralta i zaprasza go do współżycia.
Rivetta – prosta chłopka ze wsi Odmęty. Zaczepia Geralta i oznajmia mu, że wpadł jej w oko oraz, że chciałaby go poznać bliżej. Otwarcie mówi, że chce uniknąć reputacji „puszczalskiej” i wpierw chce się poznać. Postanawia oddać mu inicjatywę, oczekując czegoś słodkiego. Ucieszy ją cukrowa laleczka. Później chłopka zaprasza wiedźmina do siebie, gdzie chce mu podziękować. Jakie jest to podziękowanie łatwo się domyślić.
Toruviel aep Sihiel – dowódca komanda Scoia'tael w pobliżu wsi Odmęty. Jeśli Geralt wybierze stronę Scoia'tael i podczas powstania wyzimskiego znajdzie chwilę na rozmowę z nią, ta zauważy podniecenie wiedźmina i po początkowym zdziwieniu przyzna mu rację, sama wykazując ochotę na seks.
Rayla z Lyrii – najemniczka w służbie Zakonu Płonącej Róży, dawna kapitan oddziałów specjalnych Aedirn. Jeśli Geralt wybierze stroną zakonu i podczas powstania wyzimskiego znajdzie chwilę na rozmowę z nią, po czym odmówi pojedynku, stwierdzając, że zna inne metody na jej poskromienie, wtedy on i Rayla znajdą chwilę na seks.
dwie nieznane z imienia pielęgniarki – pielęgniarki z prowizorycznego szpitala w Starej Wyzimie. Jeśli Geralt wybierze neutralność i wróci do szpitala, po czym nawiąże z nimi rozmowę, te wyrażą zainteresowanie słynnymi wiedźmińskimi zmysłami. Rozmowa prędko zyskuje podtekst seksualny, a pielęgniarki proponują trójkąt.

Cena neutralności

Deidre Ademeyn – wygnana księżniczka Caingorn, dotknięta Przekleństwem Czarnego Słońca, Dziecko Niespodzianka Eskela. Przy odpowiednim pokierowaniu rozmową z nią, ta zacznie się dziwnie wpatrywać w Geralta, po czym zdradzi mu, że nosi bieliznę z batystu. Zaskoczony wiedźmin pyta, czy wypada jej, jako księżniczce, coś takiego mówić. Ta odpowiada, że była księżniczką i dobre jest w tym robienie tego, co się chce. Jasno zasugerowała Geraltowi, że w tej chwili ma ochotę na seks, a ten spełnił jej życzenie.
Sabrina Glevissig – potężna czarodziejka z Kaedwen, doradczyni króla Henselta i ważna osoba w Loży. Jeśli Geralt stwierdzi, że jest niezwykła kobietą, ta doda, że również piękna. Wiedźmin zgodzi się. Sabrina stwierdza, że w sumie to nie powinna, ale zaraz reflektuje się, że szkolne dni ma za sobą. Następnie oboje oddają się namiętnościom w zaciszu jej namiotu.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]

Wszystkie z przedstawionych pozycji są opcjonalnymi kochankami Geralta, decyzja o nawiązaniu romansu zależy od gracza. Nie wliczają się tu kobiety, z którymi Geralt miał wcześniej bliższe kontakty już wcześniej.

Miruna – sukkub z okolic Vergen, podejrzany o morderstwa mężczyzn. Zlecenie na niego daje Ele'yas, jednak istota przedstawia inną wersję wydarzeń - to elf zakochał się w niej i mordował jej kochanków z zazdrości, nie mogąc zrozumieć, że bez seksu nie jest w stanie żyć. Jeśli Geralt udowodni Ele'yasowi winę, to sukkub w ramach podziękowania odda się Geraltowi. Romans możliwy tylko w przypadku wyboru ścieżki Iorwetha.
Słota – elfka, kupiec, którą Geralt może uratować z płonącej wieży w Flotsam. Jeśli jej pomoże, to będzie mógł odwiedzić ją w Vergen. Tam kobieta zaproponuje mu seks jako wyraz wdzięczności za ocalenie życia. W przypadku zgody, Słota i Geralt spędzą upojną noc, po czym podziękują sobie i uznają, że było bardzo miło. Romans możliwy tylko w przypadku wyboru ścieżki Iorwetha.
Ves – temerska żołnierz, oficer Niebieskich Pasów. Jeśli Geralt pokona ją w turnieju na arenie, będzie mógł z nią o tym porozmawiać. Wiedźmin przyzna, że dziewczyna walczyła lepiej, niż wszyscy rycerze kaedweńscy razem wzięci, co wprawi ją w dobry nastrój. Podziękuje mu i powie, że jest miły, a on poprawi ją, że szczery. Ves przyzna, że to rzadka cecha i warto ją wykorzystać. Jeśli Geralt się zgodzi, będzie mógł pociągnąć rozmowę. Przystanie ona na ofertę napicia się wina, co zaskoczy wiedźmina. Ves podziękuje mu, że potraktował ją poważnie. Później zapyta, co o niej myśli. Ucieszy ją komplement o jej pięknie. Ta przyzna, że jest kobietą i ma swoje potrzeby. Później zasugeruje, że jedną z nich byłby seks z Geraltem. Jeśli ten zgodzi się, będzie miał okazję nawiązać z nią bardzo bliską znajomość. Romans możliwy tylko w przypadku wyboru ścieżki Roche'a.
Cynthia – nilfgaardzka czarodziejka, uczennica i kochanka Filippy Eilhart, a także agentka Nilfgaardu. Po tym, jak Geralt pomoże jej w poszukiwaniach tajnego laboratorium alchemika w Loc Muinne, będzie mógł z nią prywatnie porozmawiać. Gdy powie jej, że każdy jej słowo jest kłamstwem, ta zareaguje irytacją. Wiedźmin przeprosi ją. Dziewczyna zapyta, czego on tak naprawdę chce. Gdy usłyszy odpowiedź, że poznać prawdziwą Cynthię. Stwierdza, że nie wie, czy Cynthia, którą tym razem spotkał to czarodziejka, agentka, czy kobieta. Nilfgaardka odpowie pytaniem na pytanie, chcąc wiedzieć, którą Geralt chciałby spotkać. Ten odrzeknie, że prawdziwą. Cynthia zapyta, co by jej powiedział, gdyby właśnie rozmawiał z prawdziwą nią. Wiedźmin przyznał, że całkiem ją lubi. Dziewczyna przyzna, że komplementy nie są jego mocną stroną. Dziewczyna w tym momencie zaczyna nim być już poważnie zainteresowana i podchodzi do niego, poruszając się zalotnie. Podchodzi do niego blisko, zastanawiając się na głos, którego Geralta zobaczy. Ten obejmuje ją, po czym przenoszą się do pomieszczenia, w którym kochają się namiętnie. Romans możliwy tylko w przypadku wyboru ścieżki Iorwetha.

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

Wszystkie z przedstawionych pozycji są opcjonalnymi kochankami Geralta, decyzja o nawiązaniu romansu zależy od gracza. Nie wliczają się tu kobiety, z którymi Geralt miał wcześniej bliższe kontakty już wcześniej.

Keira Metz – temerska czarodziejka, bliska doradczyni króla Foltesta, członkini Loży, po zmianie klimatu politycznego wypędzona i ukrywa się na bagnach w Velen. Gdy Geralt pomaga jej w oczyszczeniu wyspy Kłomnicy z klątwy, ta postanawia wynagrodzić go miłym dniem i wspólną ucztą. Jeśli wiedźmin zgodzi się zaczekać na nią. Ta oznajmia, że chciałaby wyrwać się z tych bagien na jedną, magiczną noc. Oznajmia Geraltowi, że jest jedynym mężczyzną na poziomie w Velen i prosi o dotrzymanie towarzystwa, wspólną przejażdżkę konną i kolację. Ten zgadza się. Podczas rozmów przy stole wiedźmin przerywa jej jednak i mówi, żeby przeszli do rzeczy. Mówi zdziwionej Keirze, że przecież przyjechali na seks. Wypomina mu brak kultury, po czym każe zamknąć oczy. Gdy Geralt je otwiera, jej nie ma. Musi odnaleźć ją po śladach. Po drodze znajduje jej ubrania. Ostatecznie znajduje ją w samej bieliźnie, po czym dokonują tego, po co się zjawili.
Carthia „Cantarella” van Canten – młoda agentka na usługach Assire var Anahid. Jeśli Geralt da jej się zaprosić na kolację do Zimorodka, ta, podczas opowieści wiedźmina o Niebieskookiej da wyraz temu, że zainteresowana jest raczej innym spędzaniem wolnego czasu. Oferuje mu, że opowieść może dokończyć na górze. Tam jednak zaznał rozkoszy cielesnych z Cantarellą.
Jutta „Żelazna Dziewica” an Dimun – wojowniczka, która złożyła przysięgę, że tylko ten mężczyzna, który da radę pokonać ją w walce będzie mógł wziąć ją za żonę i dać jej dzieci. Pech chciał, że była najlepszą wojowniczką na Faroe. Ostatecznie, dał radę ją pokonać dopiero Geralt. Jeśli ten walczył mieczem, bez wspomagania się znakami, kuszą lub petardami, Jutta zaoferuje mu wieczorną wizytę w swoim domu. Tam ucinają krótką pogawędkę, z której wynika, że jest rozczarowana, że gdy w końcu mogła dopełnić przysięgi i doczekać się dnia, w którym mężczyzna weźmie ją, pojmie za żonę i da jej dzieci dzieci, a trafił się bezpłodny wiedźmin. Geralt odpowiada, że z dwiema ostatnimi rzeczami jej nie pomoże, ale z pierwszą jest w stanie. Jutta mówi, że na to właśnie liczyła, po czym oddaje się mu szczęśliwa.

Wiedźmin 3: Krew i Wino

Sylvia Anna „Syanna” – wygnana księżniczka i prawowita dziedziczka tronu Toussaint, dotknięta Przekleństwem Czarnego Słońca. Gdy już mają wydostać się z Krainy Tysiąca Baśni Syanna. Po zabiciu strażnika wyjścia Geralt stwierdza, że nie jest jej już potrzebny. Ona odpowiada, że cały czas jest. Geralt podejrzewa, że chce go zmanipulować, lecz Syanna mówi, że chce czegoś znacznie prostszego, po czym zbliża się do wiedźmina, po czym precyzuje, że potrzebuje mężczyzny, niepewna, jaka przeszłość ją czeka, gdy opuści iluzję. Geralt zgadza się zadowolić ją. Następnie odbywają stosunek lewitując, wykorzystując możliwości, jakie daje ta iluzja.