Nikt nie zasiądzie z tobą do stołu, nie ma łyżki, która cię nakarmi, już nigdy nie zechcesz spojrzeć na siebie w lustrze.treść klątwy rzuconej na Marlenę[1]
Marlena de Trastamara – zaklęta w wichta plamistego dziedziczka posiadłości Trastamara.
Gry[]
Życie szlacheckie[2][]
Była piękną i utalentowaną kulinarnie szlachcianką. Często organizowała wystawne uczty, na które zapraszała przyjaciół z całego księstwa.
Klątwa[2][]
Podczas jednego z przyjęć pod bramę posiadłości przyszedł dziad proszalny – Pan Lusterko w przebraniu[3][4]. Dawne prawo gościnności nakazywało nakarmić i napoić żebraka, jednak Marlena zlekceważyła je. Odmówiła mężczyźnie podania jedzenia, przez co ten przeklął ją i odszedł.
Od tamtego dnia klątwa zaczęła powoli się rozwijać – kobieta miała zawroty głowy, później tak bolesne, że miała trudności z widzeniem. Udała się więc po pomoc do zielarki, jednak przygotowany przez nią wywar nie zadziałał. Marlenie zaczęły rosnąć włosy na piersiach, a zielarka zniknęła. Tymczasem rodzina w końcu zauważyła postępujące przekleństwo i opuściła dziedziczkę.
Po całkowitej transformacji w wichta Marlena nadal szukała sposobu na odczynienie klątwy. Zakradała się nocą do domów, by zdobywać łyżki, a także porywała ludzi i zmuszała ich do wspólnego ucztowania. Wszelkie próby okazywały się jednak bezskuteczne.
Wiedźmin 3: Krew i Wino[]
Do posiadłości Trastamara przybył Geralt z Rivii, żeby zdobyć ślinę wichta plamistego potrzebną do mikstury Pogłosu. Poznał on naturę przekleństwa rzuconego na Marlenę.
Wiedźmin z własnej woli zasiadł z kobietą do posiłku. Przekonał ją, że muszą jeść bez łyżek, a następnie zmusił ją do spojrzenia we własne odbicie w talerzu. Spłoszony magią wicht uciekł z domostwa, a pod pobliskim drzewem kompletnie odzyskał ludzką postać. Geralt zabrał Marlenę do Corvo Bianco, a ta w międzyczasie opowiedziała mu swoją historię.
Szlachcianka dzięki opiece Barnaby-Bazylego odzyskała siły, więc mogła funkcjonować bez opieki. Wiedźmin pozwolił jej pozostać w winnicy i przejąć obowiązki kucharki.Kobieta zginęła, ponieważ wiedźmin zabił ją lub zastosował błędny sposób odczarowania jej.
Przypisy[]
- ↑ Rok 1272 wg datowania książkowego.
- ↑ 2,0 2,1 Wiedźmin 3: Krew i Wino
- ↑ Gnijący list
- ↑ Podczas rozmowy z Barnabą-Bazylim o klątwie w tle słychać ścieżkę dźwiękową Pana Lusterko