- Informacje
Nilfgaardzka opozycja – opozycja działająca w cesarstwie w różnych formach i za rządów różnych cesarzy. Czterech z sześciu znanych cesarzy Nilfgaardu doszło do władzy w wyniku jej działalności.
Kolejne opozycje[]
Opozycja z czasów Fergusa var Emreisa[]
Fergus var Emreis był cesarzem słabym i niekompetentnym. Dostrzegli to liczni kupcy i arystokraci, którzy postanowili pozbyć się władcy i zastąpić go innym. Doskonałym kandydatek wydawał się nieznany z imienia wojskowy, których, choć z pochodzenia był chłopem, dzięki swoim wybitnym umiejętnością dowódczym dosłużył się stopnia generała. Był on również bardzo ambitny, a przy tym kierował się szczerym patriotyzmem. Przystąpił więc do spisku i postanowił sięgnąć po koronę. Poparcie, jakie var Emreis posiadał wśród elit było złudne i nieszczere, tak więc, gdy generał wystąpił przeciwko imperatorowi, ten prędko pozostał osamotniony. Uzurpator, bo pod takim mianem został zapamiętany, usiłował zmusić Fergusa do abdykacji, jednak ten pozostał nieugięty nawet pomimo tortur i przemienienia jego syna, Emhyra w hybrydę jeża i człowieka przez czarodzieja Braathensa. Ostatecznie, cesarz został zgładzony, a dziedzic tronu wygnany, natomiast generał koronował się na nowego cesarza[1].
Znani działacze:
- nieznany z imienia generał – późniejszy cesarz[2].
- Braathens – czarodziej na usługach spiskowców[2].
Opozycja z czasów Uzurpatora[]
Znani działacze:
- Emhyr var Emreis – prawowity dziedzic tronu, odzyskał tron[2].
- Ardal aep Dahy – wysoki rangą polityk, główny uczestnik konspiracji[2].
- Vilgefortz z Roggeveen (współpracownik) – czarodziej, który pomógł Emhyrowi pozbyć się tożsamości Duny'ego i przedostać się do ojczyzny[2].
Opozycja z czasów Emhyra var Emreisa[]
I opozycja przeciw Emhyrowi[]
Znani działacze:
- Ardal aep Dahy – diuk, kanclerz, generał, dowódca Grupy Armii „Wschód” i najwyższy rangą spiskowiec, szykował się do objęcia urzędu wielkiego kanclerza[1].
- Joachim de Wett – książę, generał, dowódca Grupy Operacyjnej „Verden”, szykował się do objęcia urzędu marszałka spraw wewnętrznych[2].
- Broinne – hrabia, jeden z przywódców spisku[3].
- d'Arvy – hrabia, jeden z przywódców spisku[3].
- Berengar Leuvaarden – arystokrata, kupiec, członek Korporacji Handlowej[2].
- Voorhis – książę, początkowo szykowany na nowego cesarza, ostatecznie wybrano jego małoletniego syna, Morvrana[2].
- Stefan Skellen – cesarski koroner, oficer wywiadu, zwolennik rewolucji ludowej i zaprowadzenia demokracji[2].
II opozycja przeciw Emhyrowi[]
Znani działacze:
- Morvran Voorhis – książę, generał, czołowy dowódca z okresu III Wojna Północna, późniejszy cesarz[4].
Opozycja z czasów Morvrana Voorhisa[]
Voorhis, który doszedł do władzy w wyniku spisku, stał się chorobliwie podejrzliwy i karał śmiercią nawet niewinnych, których jedynie podejrzewał o zdradę. Udało mu się w ten sposób skutecznie przetrzebić nilfgaardzką szlachtę, której niedobitki zdecydowały się działać, nim i na nich przyjdzie pora. Zawiązano przeciwko cesarzowi silny spisek, który usunął go z tronu i osadził na nim pochodzącego z Nazairu wojskowego, Jana Calveita[1].
Znani działacze:
- Jan Calveit – późniejszy cesarz[1].