- Informacje
Nilfgaardzki podbój Gemmery – nilfgaardzka kampania wojenna, która doprowadziła do upadku księstwa Gemmery i jego przekształcenia w cesarską prowincję.
Preludium[]
Na początku XIII wieku sytuacja wewnętrzna państwa była napięta. Zaraz po tym, jak książę-uzurpator Ponderyk został obalony przez syna prawowitego władcy do stolicy przybyli ambasadorowie Nilfgaardu, którzy oczekiwali podporządkowania kraju cesarstwu. Gemmerczycy mieli świadomość, że Czarni są o wiele silniejsi od nich, jednak nie zdecydowali się na bezkrwawą rezygnację z niepodległości[1].
Przebieg[]
Siły złaknionego tamtejszych złóż dwimerytu cesarza Fergusa wzmocnione wojskami z zajętych wcześniej Etolii i Vicovaro najechały Gemmerę i zajmując ją, wybijając przy tym niemal doszczętnie populację górskich regionów. W obliczu tak straszliwej klęski najzacieklejsi z obrońców dołączyli do wojsk nilfgaardzkich, kładąc tym samym kres nadziejom na przetrwanie państwa. Podporządkować nowej władzy nie chcieli się jednak lokalni czarodzieje, którzy pozostawali sporym problemem przez następne lata i odmawiali rejestrowania się, jak i służby cesarstwu. Kres ich samowoli położył Uzurpator, który zainicjował powstanie organizacji znanej jako Łowcy Magów, na czele której stanął Isaiah Coehoorn. Dopiero z ich pomocą udało się całkowicie podporządkować Nilfgaardowi Gemmerczyków[2].