Ocvist

Zobacz także:

• Informacje
• Opisy z książek i gier

Ocvist
Ocvist w GWINCIE
Informacje
Data i miejsce śmierci	przed 1248 r., Kwarcowa Góra
Okoliczności śmierci	zabity przez drużynę Yarpena Zigrina
Rasa	Smok czerwony (albinos)
Miejsce zamieszkania	Kwarcowa Góra
Występowanie
Opowiadania	Granica możliwości (wspomniany)

Ocvist (z krasnoludzkiego – „Patrzące Oko”) – smok z Kwarcowej Góry zabity według ballady przez grupę Yarpena Zigrina.

Biografia

Ocvist był niezwykle stary, nawet jak na smoka — wedle podań żył co najmniej milion lat. W trakcie swojego żywota zapełnił skarbiec szafirami o niespotykanej barwie i diamentami wielkie jak czereśnie, które składował głęboko pod ziemią. Zdobył też takie przydomki jak „Niszczyciel” i „Zagłada Traiana”.

Ostatecznie został pokonany przez drużynę krasnoluda Yarpena a zawartość jego skarbca ujrzała światło dzienne.

Osobowość

Gdy był mały, jego przyjaciele nazywali go „Kurduplem”, choć nie do końca było to zgodne z prawdą. Długo pozostał mu uraz z dzieciństwa — niezbyt dobrze czuł się w obecności kogoś niewiele mniejszego od siebie. Nie lubił również, gdy używało się w jego obecności słów takich, jak kurdupel, mały czy jakichkolwiek zdrobnień. Ponieważ czasem kiepsko słyszał, mógł się z tego powodu łatwo zdenerwować, myśląc, że to on był przedmiotem rozmowy, nawet jeśli tak nie było.

W gruncie rzeczy Ocvist był poczciwym stworzeniem, łagodnym jak na smoka. Lubił prowadzić mądre dysputy, choć w późniejszych czasach nie zawsze nadążał za rozmówcami. Starość, brak kontaktów towarzyskich i słabnący umysł sprawiły, że gobliny, które odwiedzały go raz na pięćdziesiąt lat, wydawały mu się światłymi mędrcami. W swej jaskini hodował stadko myszy, którymi się opiekował i z którymi czasem rozmawiał z braku lepszych słuchaczy. Na przybyszów reagował z zainteresowaniem i starał się wciągnąć ich w konwersację, nagradzając odpowiednio rozmówców, którzy najbardziej przypadali mu do gustu.

Gdy było ciepło, lubił wylegiwać się na słońcu; prawie przez cały dzień spał, budząc się tylko od czasu do czasu, by coś przegryźć. Lubił też długie spacery, kolacje przy świecach i przytaczanie swoim myszom opowieści ze swej bujnej młodości.