Wiedźmin Wiki
Wiedźmin Wiki
Nie podano opisu zmian
m (Wycofano edycje użytkownika Buton92 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Ruttou.)
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 20 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Zobacz też|książki|[[Pani Jeziora_(strona_ujednoznaczniająca)|inne znaczenia tego słowa]].}}
[[Grafika:Pj.jpg|thumb|250px|Okładka książki Pani Jeziora]]
 
  +
{{Książka infoboks
'''Pani Jeziora''' - Napisana przez [[Andrzej Sapkowski|Andrzeja Sapkowskiego]] ostatnia część [[saga o wiedźminie|sagi o wiedźminie]] tego autora.
 
  +
|Tytuł = Pani Jeziora
 
  +
|Obraz = O PJ nowa.jpg
=== [[Saga o wiedźminie]] ===
 
  +
|Podpis obrazu = Okładka piątego wydania
*[[Krew elfów]],
 
  +
|Autor = [[Andrzej Sapkowski]]
*[[Czas pogardy]],
 
  +
|Ilość rozdziałów/opowiadań = 12 rozdziałów
*[[Chrzest ognia]],
 
  +
|Data wydania = 1999 (PL)
*[[Wieża jaskółki]],
 
  +
|Wydawca = [[SuperNOWA]]
*[[Pani Jeziora]].
 
  +
|Gatunek = Powieść
  +
|Poprzednia = [[Wieża Jaskółki]]
  +
|Następna = [[Sezon burz]]
  +
|I = 8370541291
  +
|II = 8370541291
  +
|III = 9788375780345
  +
|IV = 978-83-7578-068-0
  +
}}
 
'''''Pani Jeziora''''' napisana przez [[Andrzej Sapkowski|Andrzeja Sapkowskiego]] ostatnia część [[Saga o wiedźminie|sagi o wiedźminie]].
   
 
== Streszczenie ==
 
== Streszczenie ==
Pradawny wąż [[Uroboros]], zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem... <br>
+
Pradawny wąż [[Uroboros]], zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem.<br />
Poprzez portal w [[Wieża jaskółki|Wieży Jaskółki]], [[Ciri]] dostaje się do władanego przez [[Auberon Muircetach|Auberona]] królestwa [[Aen Elle]] - Ludu Olch, po którym przewodnikiem staje się elf [[Avallac'h]]. Wiedźmińska drużyna opuszcza [[Caed Myrkvid]], gdyż bytujący tam druidzi odmawiają jakiejkolwiek pomocy. Kompania dociera do funkcjonującego na granicy rzeczywistości i baśni, idyllicznego księstwa [[Toussaint]], w którym [[Jaskier]] wdaje się w romans z księżną [[Anna Henrietta|Anną Henriettą]], a [[Geralt]] z nadworną czarodziejką [[Fringilla Vigo|Fringillą Vigo]], będącą równocześnie - o czym [[wiedźmin]] nie ma pojęcia - członkinią [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Gdy [[Ciri]] dowiaduje się od Avallac'ha, czego żąda od niej [[Auberon Muircetach|Król Olch]] postanawia zrobić wszystko, by uciec z krainy [[Aen Elle]], w czym niespodziewanie pomagają jej - również zamieszkujące tę krainę - jednorożce. Wraz z [[Ihuarraquax|Ihuarraquaxem]] - jednorożcem, z którym wspólnie przeżyła na pustyni [[Korath]] - Ciri rzuca się w szaleńczą podróż w otchłań czasów i miejsc, gdzie jest bezwzględnie i bezlitośnie ścigana przez [[Eredin Bréacc Glas|Eredina]] - wysłannika Auberona. Tymczasem wzmocnione licznymi ochotnikami oraz najemnikami z [[Kovir|Koviru]] zjednoczone armie [[Temeria|Temerii]] i [[Redania|Redanii]] rozpoczynają kontrofensywę przeciw wojskom [[Emhyr var Emreis|Emhyra var Emreisa]] na centralnym odcinku frontu. Odrzucają oddziały wroga na południe i uderzają na [[Dolne Sodden]] wygrywając m.in. [[bitwa pod Mayeną|bitwę pod Mayeną]]. Jednakże potęgi [[Nilfgaard|Nilfgaardu]] nie przyjdzie tak łatwo złamać. Drużyna Geralta tkwi bezczynnie w Toussaint przez parę miesięcy gnuśniejąc i tracąc czas. [[wiedźmin|Wiedźmina]], w zamku [[Beauclair]] zatrzymuje głównie czarodziejka [[Fringilla Vigo]] oraz możliwość ciągłych polowań na potwory w podziemiach zamków Toussaint. Wszystko zmienia się w momencie, gdy będąc na polowaniu pod kasztelem [[Zurbarran]], [[wiedźmin]] przypadkowo podsłuchuje tajną rozmowę [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] z wielkimi książętami nilfgaardzkimi i dowiaduje się, gdzie ukrywa się czarodziej [[Vilgefortz]]. Geralt domyśla się, że [[Fringilla Vigo]] specjalnie "trzymała go" w Toussaint na czyjeś zlecenie. Oszukuje czarodziejkę i za miejsce pobytu Vilgefortza podaje zamek [[Rhys-Rhun]] w północnym [[Nazair|Nazairze]]. W wyniku tej dezinformacji [[Filippa Eilhart]] rozkazuje podjąć szturm na opustoszały zamek Rhys-Rhun co kończy się wielką kompromitacją [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Natomiast wiedźmin i jego kompania (poza Jaskrem, który zostaje z księżną Annariettą) błyskawicznie opuszczają Toussaint i udają się na południe, w kierunku siedziby Vilgefortza, w której wszystko ma się rozstrzygnąć. Marszałek polny cesarstwa [[Nilfgaard|Nilfgaardu]], [[Menno Coehoorn]] postanawia rozstrzygnąć losy wojny i zadać [[Nordlingowie|Nordlingom]] ostateczny, decydujący cios. Na czele potężnej Grupy Armii "Środek" rusza wprost na walczące w [[Sodden]] wojska temersko-redańskie. Dochodzi do wielkiej [[bitwa pod Brenną|bitwy pod Brenną]], w której niemalże cała potęga Połnocy ściera się z całą potęgą Południa. Ciri wciąż błądząc po niekończącej się spirali czasów i miejsc, gubi jednorożca [[Ihuarraquax|Ihuarraquaxa]] i traci wszelką nadzieję. Jednakże, dzięki niespodziewanej i nieoczekiwanej pomocy, udaje jej się znaleźć odpowiednie miejsce i odpowiedni czas. Udaje jej się w końcu dotrzeć do miejsca ostatecznego przeznaczenia. Miejsca, w którym wszystko ma się zakończyć.
+
Poprzez portal w [[Wieża jaskółki|Wieży Jaskółki]], [[Ciri]] dostaje się do władanego przez [[Auberon Muircetach|Auberona]] królestwa [[Starszy Lud|Aen Elle]] Ludu Olch, po którym przewodnikiem staje się elf [[Avallac'h]]. Wiedźmińska drużyna opuszcza [[Caed Myrkvid]], gdyż bytujący tam druidzi odmawiają jakiejkolwiek pomocy. Kompania dociera do funkcjonującego na granicy rzeczywistości i baśni, idyllicznego księstwa [[Toussaint]], w którym [[Jaskier]] wdaje się w romans z księżną [[Anna Henrietta|Anną Henriettą]], a [[Geralt]] z nadworną czarodziejką [[Fringilla Vigo|Fringillą Vigo]], będącą równocześnie o czym [[wiedźmin]] nie ma pojęcia członkinią [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Gdy [[Ciri]] dowiaduje się od Avallac'ha, czego żąda od niej [[Auberon Muircetach|Król Olch]] postanawia zrobić wszystko, by uciec z krainy [[Starszy Lud|Aen Elle]], w czym niespodziewanie pomagają jej również zamieszkujące tę krainę jednorożce. Wraz z [[Ihuarraquax]]em jednorożcem, z którym wspólnie przeżyła na pustyni [[Korath]] Ciri rzuca się w szaleńczą podróż w otchłań czasów i miejsc, gdzie jest bezwzględnie i bezlitośnie ścigana przez [[Eredin Bréacc Glas|Eredina]] wysłannika Auberona. Tymczasem wzmocnione licznymi ochotnikami oraz najemnikami z [[Kovir]]u zjednoczone armie [[Temeria|Temerii]] i [[Redania|Redanii]] rozpoczynają kontrofensywę przeciw wojskom [[Emhyr var Emreis|Emhyra var Emreisa]] na centralnym odcinku frontu. Odrzucają oddziały wroga na południe i uderzają na [[Dolne Sodden]] wygrywając m.in. [[bitwa pod Mayeną|bitwę pod Mayeną]]. Jednakże potęgi [[Nilfgaard]]u nie przyjdzie tak łatwo złamać. Drużyna Geralta tkwi bezczynnie w Toussaint przez parę miesięcy gnuśniejąc i tracąc czas. [[Wiedźmin]]a, w zamku [[Beauclair]] zatrzymuje głównie czarodziejka [[Fringilla Vigo]] oraz możliwość ciągłych polowań na potwory w podziemiach zamków Toussaint. Wszystko zmienia się w momencie, gdy będąc na polowaniu pod kasztelem [[Zurbarràn]], [[wiedźmin]] przypadkowo podsłuchuje tajną rozmowę [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] z wielkimi książętami nilfgaardzkimi i dowiaduje się, gdzie ukrywa się czarodziej [[Vilgefortz]]. Geralt domyśla się, że [[Fringilla Vigo]] specjalnie „trzymała go” w Toussaint na czyjeś zlecenie. Oszukuje czarodziejkę i za miejsce pobytu Vilgefortza podaje zamek [[Rhys-Rhun]] w północnym [[Nazair]]ze. W wyniku tej dezinformacji [[Filippa Eilhart]] rozkazuje podjąć szturm na opustoszały zamek Rhys-Rhun co kończy się wielką kompromitacją [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Natomiast wiedźmin i jego kompania (poza Jaskrem, który zostaje z księżną Annariettą) błyskawicznie opuszczają Toussaint i udają się na południe, w kierunku siedziby Vilgefortza, w której wszystko ma się rozstrzygnąć. Marszałek polny cesarstwa [[Nilfgaard]]u, [[Menno Coehoorn]] postanawia rozstrzygnąć losy wojny i zadać [[Nordlingowie|Nordlingom]] ostateczny, decydujący cios. Na czele potężnej Grupy Armii „Środek” rusza wprost na walczące w [[Sodden]] wojska temersko-redańskie. Dochodzi do wielkiej [[bitwa pod Brenną|bitwy pod Brenną]], w której niemalże cała potęga Północy ściera się z całą potęgą Południa. Ciri wciąż błądząc po niekończącej się spirali czasów i miejsc, gubi jednorożca [[Ihuarraquax]]a i traci wszelką nadzieję. Jednakże, dzięki niespodziewanej i nieoczekiwanej pomocy, udaje jej się znaleźć odpowiednie miejsce i odpowiedni czas. Udaje jej się w końcu dotrzeć do miejsca ostatecznego przeznaczenia. Miejsca, w którym wszystko ma się zakończyć.
   
  +
<gallery>
  +
O PJ 2.jpg|Okładka pierwszego wydania
  +
O PJ 1.jpg|Okładka drugiego wydania
  +
O PJ 3.jpg|Okładka trzeciego wydania
  +
O PJ.jpg|Okładka czwartego wydania
  +
</gallery>
   
 
{{Cykl wiedźmiński}}
 
{{Cykl wiedźmiński}}
  +
[[en:Pani Jeziora]]
 
  +
[[ar:سيدة البحيرة (كتاب)]]
  +
[[cs:Paní jezera]]
  +
[[de:Die Dame vom See]]
 
[[el:Pani Jeziora]]
  +
[[en:The Lady of the Lake]]
  +
[[es:La dama del lago]]
  +
[[fr:La Dame du Lac (roman)]]
  +
[[it:La Signora del Lago (libro)]]
  +
[[lt:Ežero Valdovė]]
  +
[[pt-br:A Senhora do Lago]]
  +
[[ru:Владычица Озера (книга)]]
  +
[[uk:Володарка Озера]]
 
[[Kategoria:Książki]]
 
[[Kategoria:Książki]]

Wersja z 17:39, 5 sty 2020

Ikona info Ten artykuł dotyczy książki. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa..

Pani Jeziora – napisana przez Andrzeja Sapkowskiego ostatnia część sagi o wiedźminie.

Streszczenie

Pradawny wąż Uroboros, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem.
Poprzez portal w Wieży Jaskółki, Ciri dostaje się do władanego przez Auberona królestwa Aen Elle – Ludu Olch, po którym przewodnikiem staje się elf Avallac'h. Wiedźmińska drużyna opuszcza Caed Myrkvid, gdyż bytujący tam druidzi odmawiają jakiejkolwiek pomocy. Kompania dociera do funkcjonującego na granicy rzeczywistości i baśni, idyllicznego księstwa Toussaint, w którym Jaskier wdaje się w romans z księżną Anną Henriettą, a Geralt z nadworną czarodziejką Fringillą Vigo, będącą równocześnie – o czym wiedźmin nie ma pojęcia – członkinią Loży Czarodziejek. Gdy Ciri dowiaduje się od Avallac'ha, czego żąda od niej Król Olch postanawia zrobić wszystko, by uciec z krainy Aen Elle, w czym niespodziewanie pomagają jej – również zamieszkujące tę krainę – jednorożce. Wraz z Ihuarraquaxem – jednorożcem, z którym wspólnie przeżyła na pustyni Korath – Ciri rzuca się w szaleńczą podróż w otchłań czasów i miejsc, gdzie jest bezwzględnie i bezlitośnie ścigana przez Eredina – wysłannika Auberona. Tymczasem wzmocnione licznymi ochotnikami oraz najemnikami z Koviru zjednoczone armie Temerii i Redanii rozpoczynają kontrofensywę przeciw wojskom Emhyra var Emreisa na centralnym odcinku frontu. Odrzucają oddziały wroga na południe i uderzają na Dolne Sodden wygrywając m.in. bitwę pod Mayeną. Jednakże potęgi Nilfgaardu nie przyjdzie tak łatwo złamać. Drużyna Geralta tkwi bezczynnie w Toussaint przez parę miesięcy gnuśniejąc i tracąc czas. Wiedźmina, w zamku Beauclair zatrzymuje głównie czarodziejka Fringilla Vigo oraz możliwość ciągłych polowań na potwory w podziemiach zamków Toussaint. Wszystko zmienia się w momencie, gdy będąc na polowaniu pod kasztelem Zurbarràn, wiedźmin przypadkowo podsłuchuje tajną rozmowę Stefana Skellena z wielkimi książętami nilfgaardzkimi i dowiaduje się, gdzie ukrywa się czarodziej Vilgefortz. Geralt domyśla się, że Fringilla Vigo specjalnie „trzymała go” w Toussaint na czyjeś zlecenie. Oszukuje czarodziejkę i za miejsce pobytu Vilgefortza podaje zamek Rhys-Rhun w północnym Nazairze. W wyniku tej dezinformacji Filippa Eilhart rozkazuje podjąć szturm na opustoszały zamek Rhys-Rhun co kończy się wielką kompromitacją Loży Czarodziejek. Natomiast wiedźmin i jego kompania (poza Jaskrem, który zostaje z księżną Annariettą) błyskawicznie opuszczają Toussaint i udają się na południe, w kierunku siedziby Vilgefortza, w której wszystko ma się rozstrzygnąć. Marszałek polny cesarstwa Nilfgaardu, Menno Coehoorn postanawia rozstrzygnąć losy wojny i zadać Nordlingom ostateczny, decydujący cios. Na czele potężnej Grupy Armii „Środek” rusza wprost na walczące w Sodden wojska temersko-redańskie. Dochodzi do wielkiej bitwy pod Brenną, w której niemalże cała potęga Północy ściera się z całą potęgą Południa. Ciri wciąż błądząc po niekończącej się spirali czasów i miejsc, gubi jednorożca Ihuarraquaxa i traci wszelką nadzieję. Jednakże, dzięki niespodziewanej i nieoczekiwanej pomocy, udaje jej się znaleźć odpowiednie miejsce i odpowiedni czas. Udaje jej się w końcu dotrzeć do miejsca ostatecznego przeznaczenia. Miejsca, w którym wszystko ma się zakończyć.