Nie podano opisu zmian |
|||
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 20 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | {{Zobacz też|książki|[[Pani Jeziora_(strona_ujednoznaczniająca)|inne znaczenia tego słowa]].}} |
||
− | [[Grafika:Pj.jpg|thumb|250px|Okładka książki Pani Jeziora]] |
||
+ | {{Książka infoboks |
||
⚫ | |||
+ | |Tytuł = Pani Jeziora |
||
− | |||
+ | |Obraz = O PJ nowa.jpg |
||
− | === [[Saga o wiedźminie]] === |
||
+ | |Podpis obrazu = Okładka piątego wydania |
||
− | *[[Krew elfów]], |
||
+ | |Autor = [[Andrzej Sapkowski]] |
||
− | *[[Czas pogardy]], |
||
+ | |Ilość rozdziałów/opowiadań = 12 rozdziałów |
||
− | *[[Chrzest ognia]], |
||
+ | |Data wydania = 1999 (PL) |
||
− | *[[Wieża jaskółki]], |
||
+ | |Wydawca = [[SuperNOWA]] |
||
⚫ | |||
+ | |Gatunek = Powieść |
||
+ | |Poprzednia = [[Wieża Jaskółki]] |
||
+ | |Następna = [[Sezon burz]] |
||
+ | |I = 8370541291 |
||
+ | |II = 8370541291 |
||
+ | |III = 9788375780345 |
||
+ | |IV = 978-83-7578-068-0 |
||
+ | }} |
||
⚫ | |||
== Streszczenie == |
== Streszczenie == |
||
− | Pradawny wąż [[Uroboros]], zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. |
+ | Pradawny wąż [[Uroboros]], zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem.<br /> |
− | Poprzez portal w [[Wieża jaskółki|Wieży Jaskółki]], [[Ciri]] dostaje się do władanego przez [[Auberon Muircetach|Auberona]] królestwa [[Aen Elle]] |
+ | Poprzez portal w [[Wieża jaskółki|Wieży Jaskółki]], [[Ciri]] dostaje się do władanego przez [[Auberon Muircetach|Auberona]] królestwa [[Starszy Lud|Aen Elle]] – Ludu Olch, po którym przewodnikiem staje się elf [[Avallac'h]]. Wiedźmińska drużyna opuszcza [[Caed Myrkvid]], gdyż bytujący tam druidzi odmawiają jakiejkolwiek pomocy. Kompania dociera do funkcjonującego na granicy rzeczywistości i baśni, idyllicznego księstwa [[Toussaint]], w którym [[Jaskier]] wdaje się w romans z księżną [[Anna Henrietta|Anną Henriettą]], a [[Geralt]] z nadworną czarodziejką [[Fringilla Vigo|Fringillą Vigo]], będącą równocześnie – o czym [[wiedźmin]] nie ma pojęcia – członkinią [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Gdy [[Ciri]] dowiaduje się od Avallac'ha, czego żąda od niej [[Auberon Muircetach|Król Olch]] postanawia zrobić wszystko, by uciec z krainy [[Starszy Lud|Aen Elle]], w czym niespodziewanie pomagają jej – również zamieszkujące tę krainę – jednorożce. Wraz z [[Ihuarraquax]]em – jednorożcem, z którym wspólnie przeżyła na pustyni [[Korath]] – Ciri rzuca się w szaleńczą podróż w otchłań czasów i miejsc, gdzie jest bezwzględnie i bezlitośnie ścigana przez [[Eredin Bréacc Glas|Eredina]] – wysłannika Auberona. Tymczasem wzmocnione licznymi ochotnikami oraz najemnikami z [[Kovir]]u zjednoczone armie [[Temeria|Temerii]] i [[Redania|Redanii]] rozpoczynają kontrofensywę przeciw wojskom [[Emhyr var Emreis|Emhyra var Emreisa]] na centralnym odcinku frontu. Odrzucają oddziały wroga na południe i uderzają na [[Dolne Sodden]] wygrywając m.in. [[bitwa pod Mayeną|bitwę pod Mayeną]]. Jednakże potęgi [[Nilfgaard]]u nie przyjdzie tak łatwo złamać. Drużyna Geralta tkwi bezczynnie w Toussaint przez parę miesięcy gnuśniejąc i tracąc czas. [[Wiedźmin]]a, w zamku [[Beauclair]] zatrzymuje głównie czarodziejka [[Fringilla Vigo]] oraz możliwość ciągłych polowań na potwory w podziemiach zamków Toussaint. Wszystko zmienia się w momencie, gdy będąc na polowaniu pod kasztelem [[Zurbarràn]], [[wiedźmin]] przypadkowo podsłuchuje tajną rozmowę [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] z wielkimi książętami nilfgaardzkimi i dowiaduje się, gdzie ukrywa się czarodziej [[Vilgefortz]]. Geralt domyśla się, że [[Fringilla Vigo]] specjalnie „trzymała go” w Toussaint na czyjeś zlecenie. Oszukuje czarodziejkę i za miejsce pobytu Vilgefortza podaje zamek [[Rhys-Rhun]] w północnym [[Nazair]]ze. W wyniku tej dezinformacji [[Filippa Eilhart]] rozkazuje podjąć szturm na opustoszały zamek Rhys-Rhun co kończy się wielką kompromitacją [[Loża|Loży Czarodziejek]]. Natomiast wiedźmin i jego kompania (poza Jaskrem, który zostaje z księżną Annariettą) błyskawicznie opuszczają Toussaint i udają się na południe, w kierunku siedziby Vilgefortza, w której wszystko ma się rozstrzygnąć. Marszałek polny cesarstwa [[Nilfgaard]]u, [[Menno Coehoorn]] postanawia rozstrzygnąć losy wojny i zadać [[Nordlingowie|Nordlingom]] ostateczny, decydujący cios. Na czele potężnej Grupy Armii „Środek” rusza wprost na walczące w [[Sodden]] wojska temersko-redańskie. Dochodzi do wielkiej [[bitwa pod Brenną|bitwy pod Brenną]], w której niemalże cała potęga Północy ściera się z całą potęgą Południa. Ciri wciąż błądząc po niekończącej się spirali czasów i miejsc, gubi jednorożca [[Ihuarraquax]]a i traci wszelką nadzieję. Jednakże, dzięki niespodziewanej i nieoczekiwanej pomocy, udaje jej się znaleźć odpowiednie miejsce i odpowiedni czas. Udaje jej się w końcu dotrzeć do miejsca ostatecznego przeznaczenia. Miejsca, w którym wszystko ma się zakończyć. |
+ | <gallery> |
||
+ | O PJ 2.jpg|Okładka pierwszego wydania |
||
+ | O PJ 1.jpg|Okładka drugiego wydania |
||
+ | O PJ 3.jpg|Okładka trzeciego wydania |
||
+ | O PJ.jpg|Okładka czwartego wydania |
||
+ | </gallery> |
||
{{Cykl wiedźmiński}} |
{{Cykl wiedźmiński}} |
||
+ | |||
− | [[en:Pani Jeziora]] |
||
+ | [[ar:سيدة البحيرة (كتاب)]] |
||
+ | [[cs:Paní jezera]] |
||
+ | [[de:Die Dame vom See]] |
||
⚫ | |||
+ | [[en:The Lady of the Lake]] |
||
+ | [[es:La dama del lago]] |
||
+ | [[fr:La Dame du Lac (roman)]] |
||
+ | [[it:La Signora del Lago (libro)]] |
||
+ | [[lt:Ežero Valdovė]] |
||
+ | [[pt-br:A Senhora do Lago]] |
||
+ | [[ru:Владычица Озера (книга)]] |
||
+ | [[uk:Володарка Озера]] |
||
[[Kategoria:Książki]] |
[[Kategoria:Książki]] |
Wersja z 17:39, 5 sty 2020
- Ten artykuł dotyczy książki. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa..
Pani Jeziora – napisana przez Andrzeja Sapkowskiego ostatnia część sagi o wiedźminie.
Streszczenie
Pradawny wąż Uroboros, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem.
Poprzez portal w Wieży Jaskółki, Ciri dostaje się do władanego przez Auberona królestwa Aen Elle – Ludu Olch, po którym przewodnikiem staje się elf Avallac'h. Wiedźmińska drużyna opuszcza Caed Myrkvid, gdyż bytujący tam druidzi odmawiają jakiejkolwiek pomocy. Kompania dociera do funkcjonującego na granicy rzeczywistości i baśni, idyllicznego księstwa Toussaint, w którym Jaskier wdaje się w romans z księżną Anną Henriettą, a Geralt z nadworną czarodziejką Fringillą Vigo, będącą równocześnie – o czym wiedźmin nie ma pojęcia – członkinią Loży Czarodziejek. Gdy Ciri dowiaduje się od Avallac'ha, czego żąda od niej Król Olch postanawia zrobić wszystko, by uciec z krainy Aen Elle, w czym niespodziewanie pomagają jej – również zamieszkujące tę krainę – jednorożce. Wraz z Ihuarraquaxem – jednorożcem, z którym wspólnie przeżyła na pustyni Korath – Ciri rzuca się w szaleńczą podróż w otchłań czasów i miejsc, gdzie jest bezwzględnie i bezlitośnie ścigana przez Eredina – wysłannika Auberona. Tymczasem wzmocnione licznymi ochotnikami oraz najemnikami z Koviru zjednoczone armie Temerii i Redanii rozpoczynają kontrofensywę przeciw wojskom Emhyra var Emreisa na centralnym odcinku frontu. Odrzucają oddziały wroga na południe i uderzają na Dolne Sodden wygrywając m.in. bitwę pod Mayeną. Jednakże potęgi Nilfgaardu nie przyjdzie tak łatwo złamać. Drużyna Geralta tkwi bezczynnie w Toussaint przez parę miesięcy gnuśniejąc i tracąc czas. Wiedźmina, w zamku Beauclair zatrzymuje głównie czarodziejka Fringilla Vigo oraz możliwość ciągłych polowań na potwory w podziemiach zamków Toussaint. Wszystko zmienia się w momencie, gdy będąc na polowaniu pod kasztelem Zurbarràn, wiedźmin przypadkowo podsłuchuje tajną rozmowę Stefana Skellena z wielkimi książętami nilfgaardzkimi i dowiaduje się, gdzie ukrywa się czarodziej Vilgefortz. Geralt domyśla się, że Fringilla Vigo specjalnie „trzymała go” w Toussaint na czyjeś zlecenie. Oszukuje czarodziejkę i za miejsce pobytu Vilgefortza podaje zamek Rhys-Rhun w północnym Nazairze. W wyniku tej dezinformacji Filippa Eilhart rozkazuje podjąć szturm na opustoszały zamek Rhys-Rhun co kończy się wielką kompromitacją Loży Czarodziejek. Natomiast wiedźmin i jego kompania (poza Jaskrem, który zostaje z księżną Annariettą) błyskawicznie opuszczają Toussaint i udają się na południe, w kierunku siedziby Vilgefortza, w której wszystko ma się rozstrzygnąć. Marszałek polny cesarstwa Nilfgaardu, Menno Coehoorn postanawia rozstrzygnąć losy wojny i zadać Nordlingom ostateczny, decydujący cios. Na czele potężnej Grupy Armii „Środek” rusza wprost na walczące w Sodden wojska temersko-redańskie. Dochodzi do wielkiej bitwy pod Brenną, w której niemalże cała potęga Północy ściera się z całą potęgą Południa. Ciri wciąż błądząc po niekończącej się spirali czasów i miejsc, gubi jednorożca Ihuarraquaxa i traci wszelką nadzieję. Jednakże, dzięki niespodziewanej i nieoczekiwanej pomocy, udaje jej się znaleźć odpowiednie miejsce i odpowiedni czas. Udaje jej się w końcu dotrzeć do miejsca ostatecznego przeznaczenia. Miejsca, w którym wszystko ma się zakończyć.