Królobójcy przekazują sobie trofeum, głowę króla Demawenda
Królobójcy – nieformalna organizacja, której członkami byli wiedźmini ze Szkoły Żmii.
Założona na polecenie nilfgaardzkiego cesarza Emhyra var Emreisa, powstała aby szerzyć chaos w Królestwach Północy poprzez organizowanie zamachów i mordowanie królów.
Do organizacji należeli Letho z Gulety (pełniący zarazem rolę przywódcy grupy), Serrit, Egan, oraz nieznany z imienia wiedźmin zabity przez Geralta z Rivii w outro gry Wiedźmin.
Organizacja odpowiedzialna jest za morderstwa przynajmniej dwóch królów północy – Demawenda i Foltesta.
Królobójcy we wspomnieniu Geralta. Od lewej: Letho, Egan i Serrit
Ze względu na swój tajny charakter, Królobójcy posługiwali się subtelnymi metodami osiągania swoich celów. Nie wahali się oni przed skorzystaniem z „tymczasowej” pomocy Scoia'tael, manipulując przywódcą komanda – Iorwethem – i zdradzając go, gdy przestał im być potrzebny.
Zabójstwo Foltesta[]
Po pierwszym, nieudanym zamachu na Foltesta, Letho, wyczuwając odpowiedni moment przed zbliżającym się oblężeniem prowadzonym osobiście przez króla, przeprowadził infiltrację klasztoru w fortecy La Valette'ów. Podając się za ślepego mnicha, Letho stworzył sobie okazję do powtórzenia zamachu.
Element przebrania zdołał zaskoczyć Foltesta i towarzyszącego mu Geralta, co dało Królobójcy szansę na zamordowanie władcy. Królobójcy nie wahali się także skorzystać z pomocy Scoia'tael, zręcznie manipulując przywódcą elfiego komanda – Iorwethem, wykorzystując jego nienawiść wobec ludzi. Tymczasowe przymierze dało Letho możliwość natychmiastowej ucieczki po zabójstwie Foltesta.
Próba zabójstwa Henselta[]
Jakiś czas potem, Królobójcy Serrit i Egan podjęli się próby zamachu na króla Henselta. Zamach został udaremniony, a obaj Królobójcy przypłacili go życiem.
Konfrontacja z Letho[]
W trakcie finałowej konwersacji z Letho w drugiej części gry, Geralt dowiedział się o swoich dawnych powiązaniach z przyszłymi Królobójcami, poznał także fakty i okoliczności powstania tej organizacji. Letho przypomniał Geraltowi jak ten ocalił mu życie, opowiedział mu też o ich podróżach i pościgu za Dzikim Gonem. Ujawnił, iż organizacja Królobójców została założona na skutek paktu wiedźminów ze Szkoły Żmii z cesarzem Nilfgaardu – w zamian za mordowanie królów północy miał on przyczynić się do odbudowania ich upadłej wiedźmińskiej szkoły.
Znani członkowie[]
Współpracownicy[]
- Cesarz Nilfgaardu – główny zleceniodawca,
- Wywiad Nilfgaardu – pomoc informacyjna,
- Tymczasowo Scoia'tael Iorwetha – pomoc w ucieczce i udostępnianie kryjówek,
- Tymczasowo Loża Czarodziejek – zleciły zamach na Demawenda.
Ciekawostki[]
- Wiedźmini ze Szkoły Żmii którzy służyli cesarstwu Nilfgaardu jako Królobójcy mieli tendencję do używania dwóch krótkich mieczy jako preferowanej broni w walce.
- W artbooku dodawanym do pierwszej części gry można zauważyć szkic medalionu wiedźminów ze Szkoły Żmii - wynika z tego, że medalion początkowo miał pojawić się w outrze.
- Twórcy gry zapewne popełnili błąd – w drugiej części we wspomnieniu Geralta nie ma mowy o czwartym królobójcy odpowiedzialnym za zamach na Foltesta.
- W ostatnim wspomnieniu Geralta widać niedoszłego Królobójcę występującego w pierwszej części.