Pokój Cintryjski – traktat zawarty w kwietniu 1268 roku w Cintrze między Królestwami Północy a Cesarstwem Nilfgaardu, kończący II Wojnę Północną, wprowadzając tym samym nowy ład na świecie.
Mimo że w rokowaniach brali udział monarchowie, pokój cintryjski był w dużej mierze dziełem czarodziejek z Loży, które wpływały na poszczególnych władców.
Uczestnicy
- Cyrus Hemmelfart z Novigradu
- Demawend z Aedirn
- Sigismund Dijkstra
- Foltest z Temerii
- Henselt z Kaedwen
- Meve z Lyrii i Rivii
- Shilard Fitz-Oesterlen
- Venzlav z Brugge
- Ethain z Cidaris
- Kistrin z Verden
- Nitert z Redanii
Zakulisowe interwencje
Postanowienia
- Dol Blathanna staje się wolnym, autonomicznym księstwem, godzi się na lojalność wobec Aedirn, ale nie składa mu hołdu lennego (alodium)
- reemigracja ludzi do Dol Blathanna i przyznanie im odebranych wcześniej majątków ziemskich, zrównanie praw elfów i ludzi (postanowienie niezrealizowane)
- dowódcy Wiewiórek uznani za zbrodniarzy wojennych, wydani w ręce Nordlingów pod warunkiem sprawiedliwych procesów, łagodnych wyroków oraz szybkiej amnestii
- Kaedwen zostaje zmuszone do zwrócenia Górnego Aedirn Demawendowi
- Brugge i Lyria zostają zwrócone przez Nilfgaard; repatriacja osadników do Brugge i Lyrii
- zostaje potwierdzona przynależność Zarzecza, obu Sodden i Angrenu do Temerii
- zostaje rozwiązany problem obsadzenia tronu Cintry - Emhyr żeni się z Ciri, a w istocie z jej sobowtórem
- wojska temerskie i redańskie opuszczają miasto i zamek Hagge
Skutki pokoju
- pokój osłabił pozycję Nilfgaardu jako mocarstwa. Cesarstwo straciło większość armii i kadry dowódczej, a także zdobyte terytoria
- największe zyski terytorialne (w proporcjach) uzyskała Temeria
- największe straty terytorialne były po stronie Aedirn (utrata bezpośredniej kontroli nad Doliną Kwiatów)
- Temeria (jej południowe tereny, okolice Mariboru, Sodden i Brugge), Verden, Aedirn i Lyria z Rivią musiały odbudować się po wojennych zniszczeniach, a zniszczone zostały całe wsie, zamki, miasta, manufaktury, kopalnie i ogólnie pojęty przemysł
- Redania i Kaedwen, które wzięły wojskowy udział w wojnie, choć nie toczyła się ona na ich terytoriach, niczego nie otrzymały
- jarl Skellige musiał się pogodzić z tym, że nie ma realnych powodów do walki z Nilfgaardem
- Kovir musiał się pogodzić z utratą części zysków ze swoich przedsięwzięć
- Temeria wzmocniła swoją pozycję, a Aedirn ją utraciło
- zamordowano 32 oficerów z brygady Vrihedd[1]