Praludzkie kultury i ich relikty – księga historyczna autorstwa Ananiasza Uldvikela, traktująca między innymi o Daukach i Wożgorach[1].
Znane Fragmenty[]
Według klasyfikacji Aureliusza Grocka Wożgorowie i Daukowie zaliczani są do praludzkich kultur przybyłych tu bezpośrednio po Koniunkcji Sfer. Zamieszkiwali oni tereny pomiędzy Górami Smoczymi a Zatoką Praksedy, na terenach dzisiejszego Królestwa Koviru i Poviss (księstwa: Naroku, Velhadu, Talgaru), księstw Ligi z Hengfors (tereny: Caingorn, Malleore, Creyden, Hołopole), a także północnej Redanii (rejon Gelibolu i Doliny Nimnar). Szczątkowe informacje na temat tych ludów pochodzą głównie z odnalezionych fragmentów ich kultury materialnej. Ocalałe fragmenty pisma, zachowane na stawianych przez Dauków menhirach i płytach nagrobnych z nekropolii Wożgorów, stały się podstawą kilku proroctw i przepowiedni (vide: Przekleństwo Czarnego Słońca), których trafność do dziś pozostaje dyskusyjna (vide: Mania Obłąkanego Etibalda). Część badaczy uważa, iż wierzenia Wożgorów i Dauków przetrwały w zniekształconej formie w religii Melitele oraz mniejszych kultach (por. Coram Agh Tera, Vejopatis). Po dziś dzień okoliczności wyginięcia obu tych ludów są przedmiotem domysłów, spekulacji i naukowych sporów.