Opis[]
Wiedźmin: Rachunek sumienia - komiks autorstwa Michała Gałka, Arkadiusza Klimka oraz Nikodema Cabałę, powstały na zlecenie CD Projekt Red. Komiks został wydany cyfrowo w październiku 2015 roku, wraz z dodatkiem Serca z Kamienia do Wiedźmina 3: Dziki Gon. Historia z Rachunku Sumienia opowiada o wydarzeniach w Vergen pomiędzy drugą, a trzecią częścią gry.
Fabuła[]
Był to rok 1271. Mieszkańcy Vergen powoli wracali do normalności, po oblężeniu przez wojska króla Henselta. Jeśli można nazwać normalną sytuację, gdy w jednym mieście żyją w pokoju ludzie, krasnoludy i elfy. A całą tą niebezpieczną zbieraniną przewodzi dziewica! Bohaterska Saskia, do niedawna zwana smokobójczynią, okazała się w rzeczywistości smoczycą o wdzięcznym imieniu Saesenthessis. I to smoczycą nie byle jaką, ale taką, która posiada rzadką możliwość polimorfii, czyli przybrania dowolnej postaci. Kiedy tajemnica Saskii wyszła na jaw, mieszkańcy Vergen, jak można się domyślić, byli średnio uradowani. Owszem, wiele dziewicy z Aedirn zawdzięczali, ale być poddanym smoka? Część z nich opuściła miasto, a część dość uważnie patrzyła Saskii na ręce.
Jakby tego było mało, na pobliskich bagnach pojawił się problem, który wymagał wiedźmińskiej interwencji. Oto właśnie moment, w którym Geralt wraca do Górnego Aedirn, niedługo po tym, jak ostatecznie zmierzył się z królobójcą - Letho z Gulety. A jakiż to problem nawiedził był vergeńskie moczary? Cóż, Wiedźmin nazywał go chelonodrakonem, plebs smokożółwiem a krasnoludy zasranym opancerzonym skurwysynem. A było to tak…
Streszczenie[]
Tajemnica bycia smokiem jest już powszechnie znana w mieście, a sama Dziewica z Aedirn sprawuje faktyczne rządy w wolnym mieście. Jako przywódczyni zarządza ekspedycję do opuszczonej kopalni srebra, której eksploatacja znacząco poprawiłaby sytuację ekonomiczną Vergen. Niestety droga do kopalni wiedzie przez bagnisty teren zamieszkały przez utopce, wyverny oraz chelonodrakona. Saskia postanawia przemienić się w smoka i zabić smokożółwia, lecz niestety krótko po przemianie wychodzą na jaw skutki rzuconych przez Filippę Eilhart zaklęć kontrolujących umysł. Wprawdzie urok został już zdjęty, ale Saskia w gadziej postaci nie panuje nad sobą. W wyniku tego Saskia atakuje towarzyszący jej oddział wojowników. Po powrocie do ludzkiej postaci Dziewica z Aedirn obiecuje już nigdy więcej nie przemieniać się w smoka.
Jakiś czas później do miasta zostaje wezwany Barclay Els, aby objąć stanowisko starosty. Saskia prosi o przybycie także Geralta do pomocy w zabiciu chelonodrakona. Wkrótce wychodzą na jaw gry polityczne nowego starosty. Wiedząc, że zostanie powołany, ale jeszcze przed objęciem stanowiska zaczął układać się z idącą na Północ armią Nilfgaardu. Na mocy traktatów Vergen ma pozostać niepodległe oraz neutralne wobec wojny i pozwolić wojskom cesarskim na przemarsz przez swoje terytorium. Jego posunięcie zostaje natychmiast skrytykowane przez Geralta, Saskię i Yarpena, którzy wiedzieli, że Czarni nie uszanują neutralności miasta. Postanawiają oni nie wyjawiać pozostałym mieszkańcom postępków Barclaya, aby nie niszczyć jego wizerunku wielkiego bohatera wojennego.
Po opracowaniu planu zabicia smokożółwia grupa bojowa wyrusza na bagna. Dochodzi do walki, w której ginie Barclay Els. Po złożeniu go ze wszystkimi honorami w kryptach niedaleko Vergen Saskia wraz z Geraltem opuszczają miasto. Dziewica z Aedirn uznaje, że rodzic musi pozwolić dziecku samodzielnie stawiać pierwsze kroki. Po słowach wiedźmina, iż nie każde dziecko potrafi przyznać się, że potrzebuje pomocy smoczyca powraca jednak do miasta.
Mieszkańcy stawiają bohaterski opór wojskom Nilfgaardu, lecz ostatecznie przegrywają, a Vergen zostaje zrównane z ziemią jako kara za sprzeciwienie się cesarzowi.
Bohaterowie[]
- Geralt z Rivii, wiedźmin
- Saskia Smokobójczyni, nieformalna przywódczyni społeczności Vergen
- Barclay Els, pułkownik krasnoludzki, dowódca Hufu, nowo obrany starosta Vergen
- Yarpen Zigrin, krasnoludzki podstarości
- Eggar, krasnolud
- Maevarienn, elf z komanda Iorwetha