- Informacje
- Opisy z książek i gier
Scoiaʼtael (z Starszej Mowy – Wiewiórki) – nieludzcy buntownicy, toczący wojnę podjazdową przeciwko ludziom w Północnych Królestwach. Powodem ich walk jest niezadowolenie z rasizmu i dyskryminacji nieludzi, jak i rasizm, nienawiść i poczucie wyższości. Trzon Wiewiórek tworzą elfy, choć w szeregach formacji można spotkać także przedstawicieli innych starszych ras, takich jak niziołki czy krasnoludy.
Scoiaʼtael podzielone są na komanda, które składają się z kilku, bądź kilkunastu bojowników. Komanda większe niż kilkunastoosobowe są niezwykle rzadko spotykane. Powstawały raczej sporadycznie na czas bitwy, bądź do jakiegoś zadania specjalnego (jak podczas przewrotu na Thanedd) z połączenia dwóch-trzech mniejszych komand. Później, w czasie II Wojny Północnej tworzyły większe oddziały współpracujące z nilfgaardzką armią, aż do walczących w jej składzie brygad w drugiej połowie wojny.
Znakiem rozpoznawczym Wiewiórek, a zarazem uzasadnieniem ich przydomka, jest wiewiórczy ogon przypinany do czapki, bądź innej części ubioru. Słynnym zawołaniem Scoiaʼtael było: Ludzie do morza!. Najbardziej znaną formacją była brygada Vrihedd, pieczętująca się srebrnymi błyskawicami, na czele której stał sam Isengrim Faoiltiarna.
Pierwsze komanda powstały w Kaedwen w czasie I Wojny Północnej. Korzystając z zaangażowania armii w działania wojenne na południu rozpoczęły wojnę podjazdową, mordując ludzi na traktach i w lasach, napadając na karawany i mniejsze wsie. Po wojnie obszar ich działalności powoli się rozszerzał, obejmując Redanię, Aedirn, Temerię oraz mniejsze księstwa nad Jarugą. Nawiązały współpracę z Wolnymi Elfami z Gór Sinych oraz Driadami z Brokilonu. Jednocześnie zaczął się z nimi kontaktować nilfgaardzki wywiad, podsycając ich działania, wspierając informacją i kanałami komunikacyjnymi. Obiecując zniszczenie Królestw Północy i utworzenie na ich gruzach Państwa Wolnych Elfów, używał Scoiaʼtael do osłabienia północy przed kolejną inwazją i jako wsparcie dla działań wywiadowczych. Gdy rozpoczęła się II Wojna Północna komanda działające na obszarach przedfrontowych aktywnie współpracowały z nilfgaardzką armią, prowadząc dalekie rozpoznanie, dywersje i wspierając rajdy nilfgaardzkiej jazdy, część z nich przekraczała linię frontu i otwarcie dołączała do wojsk Emhyra. Walczyły głównie jako lekka jazda, posyłani na najgroźniejsze odcinki frontu, prowadząc rozpoznanie i osłaniając kolumny Nilfgaardziej piechoty. W drugiej fazie wojny, w czasie inwazji na Brugge, duża ilość komand wyszła z lasów na zapleczu frontu, siejąc panikę i zamęt w armiach północy, co doprowadziło do szybkiego opanowaniu Brugge i początkowych sukcesów najazdu na Temerię. W czasie zimowej przerwy w działaniach wojennych oddziały Scoiaʼtael walczące u boku Nilfgaardu zostały przeorganizowane, zostały utworzone pełne brygady składające się tylko z elfów. W takiej formie walczyły razem z Czarnych do końca wojny, biorąc udział między innymi w bitwie pod Brenną.
Po wojnie, w wyniku Pokoju Cintryjskiego zostaje utworzone państwo wolnych elfów Dol Blathanna, jednakże Scoiaʼtael nie mają tam wstępu. Dowódcy komand i oficerowie elfickich brygad zostali wydani służbom Północnych Królestw jako zbrodniarze wojenni, z obietnicą sprawiedliwych procesów i łagodnych wyroków. Część z nich została zamordowana (prawdopodobnie przez służby wywiadowcze) przed procesami, aby uniknąć zwolnienia bądź bardzo łagodnych wyroków z powodu braku dowodów. Wszystko to razem spowodowało, że komanda ponownie ukryły się w lasach, kontynuując walkę podobnie jak przed wojną. Uznawszy się za zdradzone, zerwały wszelkie powiązania z Nilfgaardem oraz zależnym od niego państwem w Dolinie Kwiatów. Kilka lat później duże oddziały Scoiaʼtael doprowadziły do krwawych walk w Wyzimie, w które włączył się Geralt z Rivii. W zależności od decyzji gracza Wiewiórki mogą zostać ułaskawione przez króla Foltesta, co, przynajmniej na kilka miesięcy, ograniczy prześladowania nieludzi i aktywność komand, bądź uznani za głównych winnych, co przyniesie odwrotny skutek. Wkrótce potem komanda nawiązują współpracę z Królobójcami, nie wiedząc że ci pracują dla Nilfgaardu. Pomagają przy zabójstwie króla Foltesta. Zaraz po tym kolejne duże zgromadzenie Scoiaʼtael staje u boku Saski Smokobójczyni walcząc za wolność Doliny Pontaru. Ponownie w sprawę miesza się wiedźmin Geralt i zależnie od decyzji gracza państwo może powstać, gwarantując byt i wolność elfom chcącym osiąść i żyć w harmonii z ludźmi bądź upaść, co ciągnie za sobą śmierć wielu Scoia'tael i konieczność kontynuowania walk.
W czasie III Wojny z Nilfgaardem prawdopodobnie nieliczne z nich ponownie stają u boku Nilfgaardu, większość jednak prawdopodobnie walczy przeciwko najeźdźcom bądź ucieka. Odgrywają marginalną rolę w konflikcie.
Znani Scoiaʼtael[]
- Isengrim „Żelazny Wilk” Faoiltiarna – jeden z najsłynniejszych dowódców komand, późniejszy dowódca brygady Vrihedd i pułkownik armii nilfgaardzkiej.
- Iorweth „Lis Puszczy ” – legendarny dowódca komanda i oficer brygady Vrihedd, który po zakończeniu II Wojny Północnej stworzył nowe, silne komando działające na pograniczu Temerii, Kaedwen i Aedirn, współodpowiedzialny za zamach na Foltesta, później jeden z dowódców obrony Vergen przed armią Henselta.
- Yaevinn – słynny dowódca komanda i oficer brygady Vrihedd, który po zakończeniu II Wojny Północnej stworzył nowe, bardzo duże komando działające w Temerii i doprowadził do wybuchu powstania wyzimskiego, (zależnie od wyborów gracza) przeżywa i zostaje żywą legendą lub ginie podczas powstania wyzimskiego.
- Coinneach Dá Reo – dowódca komanda i oficer brygady Vrihedd, pojmany przez Redańczyków i stracony w forcie Drakenborg.
- Angus Bri Cri – dowódca komanda i oficer brygady Vrihedd, po zakończeniu drugiej wojny aresztowany i zamordowany w Dillingen.
- Riordain – dowódca komanda i oficer brygady Vrihedd, po zakończeniu wojny aresztowany i zamrodowany w Dillingen.
- Eldain – dowódca komanda, ginie w walce z Hufcem Białej Królowej.
- Vernossiel – dowódca małego komanda z czasów III Wojny Północnej, opcjonalnie (zależnie od wyborów gracza) przeżywa lub zostaje zabita przez Geralta.
- Toruviel aep Shihiel – oficer komanda Yaevinna i żołnierz brygady Vrihedd, po wojnie dowódca samodzielnego komanda, opcjonalnie (zależnie od wyborów gracza) przeżywa lub zostaje pojmana, zgwałcona i zamordowana przez oddział Rayli, ewentulanie ginie podczas powstania wyzimskiego.
- Ciaran aep Easnillien – oficer komanda Iorwetha i jego prawa ręka, ranny w walce z Letho, pojmany przez Temeryczków, zmarł od odniesionych ran na barce więziennej.
- Ele'yas – żołnierz komanda Iorwetha uważany za najlepszego, morderca, opcjonalnie (zależnie od wyborów gracza) przeżywa lub zostaje zabity przez Geralta.
- Cairbre aep Diared – żołnierz komanda Yaevinna podczas II Wojny Północnej, pojmany przez Redańczyków i stracony w forcie Drakenborg.
- Echel Traighlethan – żołnierz komanda Iorwetha z czasów II Wojny Północnej, pojmany przez Redańczyków i stracony w forcie Drakenborg.
- Ciaran aep Dearbh - żołnierz podczas II Wojny Północnej.
- Chireadan – żołnierz komanda Toruviel z czasów powstania wyzimskiego.
- Cedric – były Scoia'tael, później odpowiedzialny za bezpieczeństwo Bindugi, śmiertelnie raniony w walce z Letho.
- Malena – współpracowniczka komanda Iorwetha zajmująca się szpiegowaniem i okradaniem garnizonu Flotsam, opcjonalnie (zależnie od wyborów gracza) przeżywa lub zostaje skatowana po pojmaniu przez strażników.
Ciekawostki[]
- Ze względu na trudności materialne i wykluczenie ze społeczeństwa, większość ubioru Scoiaʼtael składała się z mieszanki ubrań nieludzkich oraz ludzkich (w dużej mierze ściąganych z trupów). Elementy zdarte z umundurowań głównie traktowano jako trofea,
- W grze "Wiedźmin" Istnieją tylko dwie tekstury Scoia'tael, nie licząc postaci dających zadania i utrzymujących kontakt z główną fabułą,
- Również w grze "Wiedźmin" można zaobserwować, iż Scoiaʼtael są uzbrojeni w gwalhiry. Szybkość zadawania przez nich ciosów świadczy również o dużej zręczności.