Skjall – mieszkaniec wsi Lofoten. Wraz z matką i siostrą zaopiekował się uciekającą przed Dzikim Gonem Ciri.
Wiedźmin 3: Dziki Gon
Kiedy Gon zaatakował Lofoten, Skjall musiał wyjechać wraz z Ciri, aby doprowadzić ją do Skały Topielców. Mieszkańcy wsi twierdzili, że Skjall ze strachu uciekł przed Gonem zamiast walczyć i został wykreślony przez starszyznę z Sagi Przodków. W oczach mieszkańców przestał istnieć; nie wolno z nim było rozmawiać, dotykać go, ani wymieniać jego imienia. Nadano mu przezwisko Tchórz.
Po tych wydarzeniach udał się do świętego ogrodu walczyć z Morkvargiem. Gdyby Skjall zabił potwora, dowiódłby, że starszyzna się pomyliła. Odzyskałby wtedy honor i imię. Niestety zginął w boju.
Za jakiś czas upomnieli się o Skjalla Yennefer i Geralt. Czarodziejka, dzięki nekromancji, chwilowo wskrzesiła Tchórza, aby wydobyć od niego informacje na temat Ciri.
Pozbawiony prawa do pochówku, zostaje wyrzucony przez swoich pobratymców do rowu, gdzie trafiają owce padłe na pryszczycę.
Później, po zwiedzeniu laboratorium Avallac'ha, Ciri pragnie złożyć wizytę Skjallowi, ale Yennefer i Geralt informują ją o jego śmierci, pomijając fakt użycia nekromancji. Załamana Ciri udaje się wraz z Geraltem do Lofoten, aby na miejscowym cmentarzu przekonać się co zrobiono ze zwłokami jej przyjaciela. Ostatecznie oboje wyprawiają chłopakowi godny pochówek, narażając się przy tym na wściekłość okolicznych mieszkańców, jednak Zireael w ostrych słowach wyjawia im, że to ona była celem ataku Dzikiego Gonu i tylko pomoc Skjalla ocaliła Lofoten przed całkowitą zagładą. Dzięki nim Skjall mógł wreszcie spocząć w pokoju.
Uwagi
- ↑ Zgodnie z datowaniem książkowym – wg datowania stosowanego w grach jest to rok 1272.