Spikeroog

Zobacz także:

Informacje
Opisy z książek i gier

Dawniej był u nas taki zwyczaj, że najlepsi wojowie ścierali się na arenie. Walki na Spikeroog były słynne na całe Skellige!Gunnar do Geralta^[1]

Spikeroog – jedna z głównych wysp archipelagu Skellige.

Informacje[]

Położenie i geografia okolicznych terenów[]

Spikeroog oddzielone jest od pozostałych wysp archipelagu cieśniną Sund. Znajduje się ono na północny-zachód od głównych wysp Ard Skellig i An Skellig, od tej drugiej oddziela ją cieśnina Allenker, a także pas małych niezamieszkałych wysp nazywanych w ten sam sposób. Wyspa jest górzysta, a znajdujące się tu szczyty należą do najwyższych na całym Skellige^[1], góry pokrywają znaczną część wyspy. Górskie doliny porośnięte są wiekową, gęstą puszczą, na wyspie znaleźć też można wrzosowiska i iglaste zagajniki. Wybrzeże Spikeroog pełne jest zarówno ostrych skał i klifów, jak i długich piaszczystych plaż^[2].

Urbanistyka i architektura[]

Na Spikeroog położone są dwie wsie, większe Svorlag służące za stolicę i siedzibę jarla, i mniejsze Hov położone na drugim końcu wyspy. W głębi puszczy leży zniszczona wieża zbudowana na polecenie szalonej Kovirskiej księżniczki, a w górach leży opuszczony długi dom władców Spikeroog^[2].

Kultura i zwyczaje[]

Wyspą włada klan Brokvar założony przez mitycznego Sovego.Charakterystycznym symbolem władców Spikeroog jest miecz rodowy Brokvar, przekazywany z pokolenia na pokolenie najstarszemu dziecku jarla. To właśnie posiadanie miecza służy jako symbol legitymizacji władzy. Mieszkańcy wyspy to w większości rybacy, szkutnicy i pasterze, mieszka tu też wielu myśliwych. Chlubą ludzi ze Spikeroog jest ich bliskość z morzem, od małego każde dziecko uczy się nurkować skacząc z klifów, tak długo aż osiągną zadowalające umiejętności pływackie.

Mieszkańcy wyspy wyznają takich samych bogów jak pozostali wyspiarze, jedyną różnicą w lokalnych wierzeniach jest obecność postaci Meluzyny. Starożytnej echidny tak potężnej, że ludzie ze Spikeroog zaczęli oddawać jej ze strachu boską cześć^[2], składając ofiary w ludziach. Do nieszczęsnych ofiar potwornej bogini należały kobiety wybierane spośród potomkiń Rioghana Nieumarłego^[3].

Historia[]

Legenda o Sove[]

Według wyspiarskich legend Spikeroog zostało podarowane przez Hemdalla jego synowi Sovemu. Sove pojął za żonę wyjątkowo piękną kobietę Ululę, która jednak była strasznie kłótliwa. Heros nie mógł dojść z nią do porozumienia. Popłynął do gaju Hindar, gdzie w trakcie medytacji przemówili do niego Hemdall i Freyja. Otrzymał od bogów przepis na eliksir, który miał dać mu mądrość, aby zrozumieć Ululę. Przykazali mu też, aby do sprawy konfliktu z żoną podszedł tak, jak nigdy wcześniej. W poszukiwaniu składników Sove zabił potwora, wspiął się na najwyższą górę na wyspach i zanurkował do najgłębszej otchłani. Kierując się radą bogów, po przygotowaniu mikstury rozpoczął medytację, zwisając z drzewa Irminsul. W końcu zstąpiło na niego oświecenie. Sove wrócił do domu, pojednał się z żoną i między małżonkami zapanowały pokój i harmonia. W miejscu gdzie Sove zabił bestię powstała też wieś nazwana na cześć herosa - Svorlag^[4].

Problemy z syrenami[]

Na wiele lat przed rządami jarla Udalryka mieszkańcy Spikeroog mieli problemy z nieustannymi atakami syren żyjących w jaskiniach na zachodzie. Problem był wyjątkowo poważny, więc gdy tylko nadarzyła się okazja Jorgen Żelazna Ręka wynajął wiedźmina, aby ten zajął się potworami. Zleceniem obiecał zająć się wiedźmin Gerd ze szkoły Niedźwiedzia, jednak po drodze zasiedział się na An Skellig, gdzie zaprzyjaźnił się z jarlem Torgeirem Tuirseach. Torgeir wysłał z wiedźminem jednego ze swoich zaufanych ludzi, Olvena, który miał zaprowadzić go we wskazane miejsce na Spikeroog. Na Spikeroog Gerd i Olven dotarli do leża bestii gdzie zostali zaatakowani przez syreny, które wiedźmin zestrzelił ze swojej kuszy, zdołały jednak one dotkliwie zranić Olvena. Skelligijczyk zginął w jaskiniach syren, Gerd dał radę samotnie pokonać potwory i udał się do karczmy przy wsi Fyresdal aby odebrać nagrodę od Jorgena.

Śmierć jarla Thormara[]

Władający dawniej wyspą jarl Thormar postanowił kiedyś wziąć udział w turnieju walki we wsi Hov. Po pociągnięciu losów okazało się, że jarl walczyć będzie z Ullem zwanym Pechowcem. Thormar znał Ullego i wiedział, że ten nigdy nie wygrał żadnej walki, tak więc gdy tylko stanął naprzeciwko wojownika na arenie zaczął śmiać się z przeciwnika. Kiedy jarl kpił sobie z wojownika, ten niespodziewanie rzucił się na niego z bronią, zabijając władcę. Umierający Thormar przeklął Ullego, aby ten przegrywał na arenie po wsze czasy. Klątwa jarla zadziałała, a Ulle w formie upiora siedział na arenie w Hov aż do 1272 roku^[2].

Wiedźmin 3: Dziki Gon[]

W roku 1272 na wyspę Spikeroog przybyła młoda Cerys an Craite, chcąca zbadać sprawę tajemniczej klątwy jarla Udalryka. Dziewczyna zbierała głównie informacje o dzieciństwie jarla, jego rodzinie i plotkach krążących o władcy Spikeroog. Wysnuła teorię według której Udalryka miał nawiedzać duch jego zmarłego brata Akiego. Kiedy Udalryk i jego brat Aki byli młodzi ich ojciec postanowił wbrew tradycji dać miecz rodowy młodszemu synowi, co wywołało wściekłość i zazdrość Udalryka. Dlatego też gdy dwóch braci zaskoczył na morzu sztorm, Udalryk udawał iż nie słyszy krzyków tonącego brata. Zwłoki Akiego spoczęły na dnie zatoki, a starszy brat został jarlem klanu Brokvar. Ostatecznie dowiedziała się, że poszukiwany przez nią miecz Brokvar, który uznawała za kluczowy do zdjęcia klątwy, znajduje się w ruinach dawnego domu jarlów. Młoda an Craite udała się tam, jednak złe siły zamieszkałe w domu ogłuszyły ją.

Pomoc dzieciom Cracha

Śladem córki Cracha na wyspę przybył wiedźmin Geralt który zobowiązał się pomóc klanowi an Craite. Po spotkaniu z jarlem i popytaniu mieszkańców Svorlag ustalił, że Cerys znajduje się w starym domu w górach. Geralt udał się tam, uratował dziewczynę, a po wysłuchaniu jej opowieści i domysłów na temat klątwy jarla pomógł zdobyć Brokvar. Dwójka udała się następnie z powrotem do Udalryka, który lekko spanikował po wysłuchaniu tej wersji opowieści. Następnie Geralt udał się w miejsce gdzie zatonął Aki, aby zwrócić duchowi należny miecz. Jednak oddanie zatopionym zwłokom Akiego miecza rodowego nic nie zmieniło, a wręcz pogorszyło sprawę, jako, że potwór nakazał Udalrykowi wykłuć sobie oko. Wiedźmin stwierdził, że jarla ma pod swoim władaniem him i trzeba się go pozbyć. Geralt opowiedział też Cerys o obydwu sposobach walki z upiorem. Pierwszy polegał na zwabieniu hima w płuapkę i zabiciu go wiedźmińskim mieczem, ten sposób mógł jednak doprowadzić do śmierci Udalryka. Drugi z kolei zakładał oszukanie hima i zmuszenie go do zmiany żywiciela poprzez udawanie wykonywania jakiejś okropnej zbrodni. Po zapoznaniu się z obydwoma opcjami Cerys ogłosiła zabójcy potworów, że ma pomysł i aby ten czekał na nią w starym domu Brokvar.

Wiedźmin czekał na umówionym miejscu, gdy nagle wpadła tam Cerys z trzymanym w rękach malutkim synem Udalryka. An Craite krzyknęła do Geralta by ten wrzucił dziecko do kominka. Sam jarl wpadł w towarzystwie swojej drużyny zaraz po niej, żądając zwrotu dziecka.

Geralt posłuchał Cerys i wrzucił małego Akiego do kominka. Wówczas Him wyszedł z Udalryka i postanowił rozpocząć żerowanie na wiedźminie. Wtedy jednak dziewczyna pokazała upiorowi, że dziecko jest bezpiecznie trzymane przez Hjorta, który wyciągnął je z kominka po drugiej stronie ściany, a on został oszukany. Him przegrał i opuścił Spikeroog. Udalryk znowu był wolny.

Geralt uznał, że pomysł Cerys jest szalony i oddał jarlowi jego synka. Upiór wyszedł z Udalryka, a wiedźmin zajął się nim, utrzymując władcę Spikeroog przy życiu dzięki znakowi axii. Him został przepędzony. Udalryk znowu był wolny

Po za tym wiedźmin może pomóc pozbyć się ducha Ullego z areny i raz na zawsze rozwiązać problemy mieszkańców Spikeroog z Meluzyną.

Flora i fauna[]

Zwierzęta i potwory[]

Rosnąca na Spikeroog puszcza służy jako dom dla wielu gatunków zwierząt, takich jak stada białych wilków, zające, dzikie kozy i liczne ptaki. W dzikich górach natknąć można się na białe niedźwiedzie. Wybrzeża wyspy odwiedzane są przez różne ryby, a nadbrzeżne skały zamieszkane są przez ptaki morskie takie jak mewy^[2].

Na wyspie żyje mnóstwo syren, utopców i topielców na które natknąć można się przy niemal każdej plaży i klifie. W górach żyją liczne stada harpii i kilka skalnych trolli, wrzosowiska z kolei zamieszkane są przez kolonię endriag. Po za tym na wyspie natknąć można się na pojedyncze echidny i cyklopa^[2].

Rośliny[]

Spikeroog porośnięte jest w dużej mierze gęstym lasem mieszanym, nawet w górach natknąć się można na większe skupiska drzew. Rozległe wrzosowiska obfitują w najróżniejsze zioła. Inne, takie jak rogatek czy stawikrew można spotkać na wybrzeżu^[2].