m (Robot zastąpił kategorię Miejsca z gry Wiedźmin 3: Dziki Gon przez Miejsca w grze Wiedźmin 3) |
Nie podano opisu zmian Znacznik: VisualEditor |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Podstrony}} |
||
[[grafika:OrteliusSkellige.png|thumb|Archipelag Skellige]]'''Spikeroog''' — jedna z wielu wysp archipelagu [[Skellige]]. Leży po zachodniej stronie [[Ard Skellig]]. Górzysta wyspa, otoczona jest ostrymi rafami, o które nieustannie rozbijają się fale. Wysokie szczyty gór porasta bujna roślinność. |
[[grafika:OrteliusSkellige.png|thumb|Archipelag Skellige]]'''Spikeroog''' — jedna z wielu wysp archipelagu [[Skellige]]. Leży po zachodniej stronie [[Ard Skellig]]. Górzysta wyspa, otoczona jest ostrymi rafami, o które nieustannie rozbijają się fale. Wysokie szczyty gór porasta bujna roślinność. |
||
Wersja z 17:24, 22 kwi 2018
- Informacje
- Opisy z książek i gier
Archipelag Skellige
Spikeroog — jedna z wielu wysp archipelagu Skellige. Leży po zachodniej stronie Ard Skellig. Górzysta wyspa, otoczona jest ostrymi rafami, o które nieustannie rozbijają się fale. Wysokie szczyty gór porasta bujna roślinność.
Dane z książek Sapkowskiego
– (...) Patrzymy, a tu leci coś powietrzem, a nie ptak! Aż mi serce na moment stanęło, bom zrazu myślała, wyvern albo mały gryf, przylatują takie czasami na Spikeroog, prawda, że zimą przeważnie, osobliwie przy zachodnim wietrze. Ale to czarne coś tymczasem: chlup w wodę! I z falą: smyr! Prosto w nasze sieci.
Z górnych tarasów cytadeli Kaer Trolde, głównej warowni Ard Skellig, widać było cały bez mała archipelag. Na wprost, za cieśniną, leżała An Skellig, od strony południowej niska i płaska, od niewidocznej północnej urwista i pocięta fiordami. Po lewej, daleko, ostrymi kłami raf rozbijała fale wysoka i zielona Spikeroog, z górami o szczytach tonących w chmurach. Po prawej widać było strome klify wyspy Undvik, rojące się od mew, petreli, kormoranów i głuptaków. Zza Uadyik wyłaniał się lesisty stożek Hmdarsfjall, najmniejszej wysepki archipelagu. Gdyby zaś wejść na sam szczyt którejś z wież Kaer Trolde i spojrzeć w kierunku południowym, ujrzałoby się samotną, oddaloną od pozostałych wyspę Faroe, sterczącą z wody niby grzbiet olbrzymiej ryby, dla której ocean jest za płytki.
Wie, pomyślała czarodziejka. Wieści rozchodzą się szybko. Jarl wiedział, płynąc, o przedwczorajszym wyłowieniu mnie siecią w sundzie za Spikeroog. Wiedział, że mnie zastanie w Kaer Trolde.