- Informacje
- Opisy z książek i gier
Stennis – syn Demawenda, książę, a później król Aedirn[1][2].
Charakterystyka[2][]
Stennis był człowiekiem butnym, aroganckim i egoistycznym, ale również ambitnym i zmotywowanym do objęcia rządów Aedirn po śmierci swojego ojca.
Gry[]
Książę urodził się jako jedyny syn króla Demawenda III. W 1271 roku był świadkiem bitwy pod Vergen.
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]
Stennis nie cieszył się dużym poparciem swoich rodaków, dlatego postanowił pomóc Saskii Smokobójczyni w walce z wojskami Henselta, aby umocnić swoje prawa do tronu. Stennisa popierała głównie szlachta, natomiast chłopi nie uważali go za swojego władcę.
Zginął zamordowany przez duchy podczas próby wydostania się z mgły upiorów[2].
Wściekły tłum, składający się głównie z chłopów, obarczył księcia winą za otrucie Saskii i próbował dokonać linczu na księciu. Zebrane przez Geralta informacje wskazywały na to, że najprawdopodobniej nakazał to zrobić kapłanowi Olcanowi[2].
Stennis został zamknięty w vergeńskim więzieniu. W nieznanych okolicznościach wydostał się z niego, a następnie, przed szczytem w Loc Muinne, został koronowany na siedemnastego króla Aedirn jako Stennis I. Po objęciu tronu starał się opanować chaos, jaki panował w państwie[2], jednak III Wojna Północna uniemożliwiła to[3].
III Wojna Północna[]
Królestwo zostało opanowane przez Nilfgaard praktycznie bez oporu[3]. Prawdopodobnie król nie podjął żadnej walki i poddał się cesarstwu, ponieważ Vengerberg nie ucierpiał podczas wojny[4].Ciekawostki[]
- Chociaż jest pewny siebie, nie wzbudza szacunku u innych, a przeciwnicy polityczni go lekceważą. Henselt nazywa go „Szczeniakiem Demawenda”, a Detmold – „wymoczkiem”. Yarpen Zigrin natomiast przekręca jego imię, mówiąc: „książę Penis”.
- Miał wytatuowany na ramieniu herb Aedirn.