Ten artykuł dotyczy wiedźmina Cechu Wilka. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa..
Ten artykuł dotyczy Sven – wiedźmin Cechu Wilka.
Charakterystyka[]
Był niskiego wzrostu, nie posiadał lewej ręki.
Lubił bycie wiedźminem i z determinacją dążył do polepszania swojego rzemiosła. Był dumny z przyprowadzania i szkolenia nowych rekrutów[2].
Wiedźmin: Zmora Wilka[]
Rozpoczął szkolenie razem z Vesemirem i Luką. W 1108 roku[1], podczas jednej z Prób, na Czerwonych Bagnach doszło do rzezi, podczas której większość rekrutów zabiły potwory. Svenowi udało się przeżyć, jednak stracił lewą rękę podczas walki z krallachem.
Utrata kończyny jedynie wzmocniła jego determinację do stania się lepszym wiedźminem[2]. W tym samym roku[1] przeszedł Próbę Traw, a później z sukcesem zakończył całość szkolenia. Nauczył się również rzucać Znaki za pomocą fantomowej kończyny. Początkowo rywalizował z rówieśnikami o ilość zabitych potworów i zarobionych pieniędzy, jednak nie był w stanie dorównać Vesemirowi[2].
W 1165 roku[1] przywiózł do Kaer Morhen czterech nowych rekrutów, co wywołało dezaprobatę Luki. W odpowiedzi Sven odrzekł, że ludzie częściej nie mają pieniędzy i dlatego muszą oddawać dzieci. Następnie wszyscy udali się do wnętrza twierdzy.
Jakiś czas później wiedźmini przebywali w głównej sali siedliszcza. Vesemir chciał wyjść gdzieś, żeby się napić, ale Sven odmówił, chcąc poczekać na wynik przeprowadzanej wówczas Próby Traw.
Po odkryciu laboratorium Kitsu Tetra Gilcrest oskrarżyła cały Cech Wilka o tworzenie mieszańców, przez co król Dagread wydał zezwolenie na zaatakowanie szkoły. Kaer Morhen zostało zaatakowane zarówno przez ludzi, jak i potwory, które kontrolowała półmara. Podczas bitwy Sven wraz z innymi wiedźminami miał bronić mostu prowadzącego do twierdzy, podczas gdy Vesemir i Deglan ruszyli do środka, by uratować Reidricha i innych magów. Mężczyzna nie przeżył bitwy – został rozszarpany przez bazyliszki.
