- Informacje
- Opisy z książek i gier
Jeśli usłyszysz na morzu piękny kobiecy śpiew – natychmiast robisz zwrot. Rozumiesz? Choćbyś miał prosto w burzę płynąć.Arike z Hindarsfjall, rada udzielona synowi przed pierwszą wyprawą
Syreny (zwane przez mieszkańców wysp Skellige Havfrue) – kobiety o ludzkim ciele z ogonem ryby.
Charakterystyka[]
Syreny przypominają ludzkie kobiety o pięknych twarzach, długich włosach i z obfitym biustem. Różnią się jednak oczywiście rybim ogonem, który posiadają w miejscu nóg, a także odcieniem skóry, bardziej zielonkawym niż u ludzi[1].
Potrafią oddychać na lądzie i zdarza im siadać na przybrzeżnych kamieniach. Wchodzą w związki płciowe z trytonami, a ich proces zapłodnienia nazywany jest tak jak u ryb tarłem. Dzieci i młode osobniki nazywa się z kolei narybkiem[1].
Posiadają rozbudowane społeczeństwo zamieszkujące podwodne miasta, a także nawiązuje relacje z innymi morskimi potworami. W ich społeczeństwie wykształciły się chociażby takie funkcje jak wojownik i czarodziej[1].
Porozumiewają się śpiewną wersją starszej mowy, której jest się w stanie nauczyć człowiek. O wiele łatwiej jest w niej porozumiewać się kobietom niż mężczyznom[1].
Przy pomocy magii syrena może przemienić się w ludzką kobietę, morskie czarownice potrafią przyrządzić odpowiednią miksturę [1].
Potrafią kontrolować stworzenia ze słabszą wolą jak na przykład krakeny[1].
W okolicach księstwa Bremervoord żyje duża społeczność tych stworzeń, wiadomo również, że pojawiają się one na wyspach archipelagu Skellige[2].
Według legend syreny razem z innymi morskimi stworzeniami miały zamieszkiwać starożytne miasto Ys[N 1][1].
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Opis[]
Mają dwie formy - potworną z paszczą pełną kłów i ostrymi szponami, oraz ludzką z długimi włosami, ładnymi twarzami czy obfitym biustem. Syreny nie należą do istot, z którymi można negocjować. Gdy tylko się zbliżamy, atakują zarówno drogą powietrzną, wzbijając się na swoich wielkich skrzydłach, jak i morską[N 2][3].
Są podatne na olej przeciwko hybrydom i wiedźmińskie znaki Aard i Igni. Podczas zadania z olbrzymem możemy też zdobyć róg Hornvali, który ogłupia syreny[3].
Miejsca występowania[]
W grze Wiedźmin 3 pojawiają się tylko na wyspach Skellige[3].
Występowanie[]
Znane osobniki[]
Galeria[]
Ciekawostki[]
- Istotami spokrewnionymi z syrenami są morszczynki, nereidy, echidny oraz ryboludzie.
- Po zabiciu syreny ta przyjmuje ludzką formę. Można więc sądzić, że to jest jej naturalny wygląd.
- Historia miłosna księcia Aglovala i syreny jest oczywistym nawiązaniem do baśni „Mała syrenka”.
- Trubadurka Essi Daven i wiedźmin Geralt znali język tych stworzeń.
- Geralt wziął kiedyś zlecenie, jakim było tłumaczenie syreniej mowy dla księcia Bremervoord Aglovala, zakochanego w syrenie Sh'eenaz. Ostatecznie syrena i książę wyszli za siebie.
- Wygląd „potwornych” syren w grze jest nawiązaniem do stworzenia z polskich legend o nazwie meluzyna.
- Czarodziejka Yennefer została kiedyś pomylona z syreną przez kobiety ze Skellige.
- W syrenim społeczeństwie za niezwykle obraźliwe uchodzi powiedzenie komuś: „Wysusz się”.
Uwagi[]
- ↑ Mimo iż bardzo podobne do legendarnego miasta miejsce pojawia się w książkach jest ono zamieszkiwane tylko przez ryboludzi, nie wiadomo czy żyją tam również przedstawiciele tego gatunku.
- ↑ Nigdzie w prozie Sapkowskiego nie ma mowy o tym aby syreny były w rzeczywistości krwiożerczymi potworami, jest to cecha dodana im na potrzeby gier.