- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dynastia Thyssenidów – arystokratyczna stara rodzina z Koviru, początkowo byli prostym rodem, potem dzięki bogactwu jednym z najpotężniejszych rodzin magnacki w Kovirze, aż w końcu po wygaśnięciu starej dynastii Trojdendów, przejęli tron w Kovirze. Obecnie władają Kovirem, Poviss, Velhadem, Narokiem i Talgarem od czasów Esterila Thyssena.
Historia[]
Początki[]
Założycielem rody był Godamba Thaess'en, szlachcic z Koviru. Miał on piętnastu synów, jednak z imienia znamy tylko jego pierworodnego Scarab Thyssen. Początkowo Thyssenidzi wcale nie byli wpływową rodziną, jednak mieli udowodnić że dzięki powolnemu budowaniu wpływów i bogactwie można osiągnąć szczyt. Początkowo jednak nic nie zapowiadało na to że w ogóle zaistnieją, Scarab Thyssen każący się tytułować baronem, był wojownikiem i rozbójnikiem, prowadzącym rabunkowy tryb życia, który w końcu zginął w niejasnych okolicznościach (możliwe że został zabity przez swoich ludzi w czasie podziału łupów).
Kariera i droga do korony Koviru[]
Po śmierci Scaraba, pieczę nad rodem przejął jego syn Otto Thyssen. Od niego możemy uznać początek kariery Thyssenów, Otto bardzo zasłuży się w bojach dla dynastii Trojdenidów, w walkach z Redańczykami i Kaedweńczykami, dla tego w podzięce król Gedovius Trojdenida, nagrodził go tytułem szlacheckim, od tej pory Thyssenidzi byli prawdziwymi hrabiami. Otto był żonaty z elfką Deirdre aep Calhall, z którą miał córkę i dwóch synów.
Po śmierci Ottona, nową głową rodu został jego starszy syn półelf Guido Thyssen. Zdawało się że półelf nie osągnie za wiele, jednak nic bardziej mylnego. W tym czasie Thyssenidzi byli już potężnym, wpływowym i bogatym rodem, jednak ich znaczenie zaczynało rosnąć jeszcze bardziej. Guido kontynuował linię swego ojca, i dzielnie bronił granicy Koviru, czym cieszył się łaskami młodego króla Gerarda Trojdenidy. Już w zaskakująco młodym wieku został mianowany burgrabią w Marchi Wschodniej, taki awans oznaczał że pozycja Guido była bardzo silna a sam król bardzo mu ufał, gdyż taka pozycja była niemal równa królowi. Margrabia Guidon bez najmniejszych problemów uzyskał rękę Klaudii Starhemberg, pochodzącej z najznamienitszego rodu Kovirskiego, to małżeństwo dodało Thyssenom prestiżu.
Z małżeństwa z Klaudią miał troje dzieci, dwie córki Ramony, Berengarie i syna Edmunda.
W tym czasie pozycja rodu Thyssenów była już na tyle silna że interesowali się nimi sąsiedzi. Najstarsza córka Ramony poślubiła króla Redanii, Vizimira I Starego, a druga Berengaria za Cedric, króla Temerii. Prawdziwy prestiż i wywyższenie spotkało jednak margrabiego Edmunda, kiedy ten poślubił Alicje Trojdenid, młodszą córkę króla Gedoviusa Trojdenida, lecz w tedy nikt nie przypuszczał jakie konsekwencje nastaną z tego małżeństwa.
W tym czasie prócz Alicji, król Gedovius miał jeszcze starszą córkę Annę i trzech synów, jednak wszyscy tragicznie zmarli. To sprawiło że syn Alicji Esteril Thyssen (poza Esteriim mieli jeszcze córkę Xymene Thyssen) został następcą korony, a po śmierci króla Gedoviusa, zasiadł na tonie Koviru i Povissu.
Panowanie nad Kovirem i Poviss[]
Wygaśnięcie dynastii Trojdenidów, otworzyło drogę do panowania Thyssenidów. Syn królewny Alicji i Edmunda, Esteril Thyssen zasiadł na tronie Koviru i Povissa, jako potomek po kądzieli Trojdenidów.
Zanim jednak Esterii zasiadł na tronie, wplątał się w romantyczny skandal. Jeszcze za młodu kiedy był jeszcze hrabią poznał na zjedzie w Ard Carraigh, królewnę Aedirn, Agnes, córkę króla Videmont dumego i pysznego. Młodzi zakochali się w sobie, jednak jasne było że Videmont nie zgodzi się na ślub, gdyż uważał że jego córka należy się tylko osobie koronowanej, nie zważał na fakt że kandydat to jej ręki po kądzieli to potomek królewski, oraz jego rodzina bogactwem i władzom nie ustępowała rodzinom królewskim. Esterii chciał formalnie się oświadczyć jednak zabronił mu tego ojciec, gdyż nie chciał narażać syna na hańbę odmowy.
Esterii jednak nie zamierzał się poddać i jego oblubienica również, początkowo Thyssenida udawał że nie zamierza prosić o rękę Agnes i często dowiedział Vengerberg, przyjaźniąc się z braćmi Agnes, a król na to pozwalał, w końcu bracia Agnes postanowili pomóc siostrze, i pewnej nocy Agnes i Esterii najzwyklej w świecie uciekli. Oczywiście wywołało to wściekłość króla Videmonta i hrabiego Edmunda, którzy ich ścigali. Legenda mówi że przed gniewem króla młoda para skryła się w twierdzy wiedźminów Kaer Morhen, jednak mało to prawdopodobne, najpewniej zbiegli do Kaedwen, gdyż po roku od ich ucieczki, król Kaedwen Benda, poinformował króla Videmonta i mragrabiego Edmunda że narodził im się wnuk Baldwin Thyssen, choć urażony Videmont długo jeszcze się boczył na młodą parę, nawet po tym kiedy Esterii został królem Koviru, to w końcu zaakceptował związek swojej córki.
Prócz Baldwina, Esterii i Agnes mieli jeszcze trzy córki Xymene, Marione i Eudoxie.
Wygnanie i powrót na tron[]
Członkowie dynastii[]
- Godamba Thaess'en
- Scarab Thyssen
- Otto Thyssen (żonaty z Deirdre aep Calhall)
- Guido Thyssen (żonaty z Klaudią Starhemberg)
- Edmund Thyssen (żonaty z Alicją Trojdenidką)
- Berengaria Thyssen (wyszła za mąż za Cedrica, króla Temerii)
- Ramona Thyssen (wyszła za mąż za Vizimira I Starego, z Redanii)
- Xymena Thyssen
- Esteril Thyssen (żonaty z Agnes z Aedirn)
- Marion Thyssen
- Eudoxia Thyssen
- Baldwin Thyssen (żonaty z Blanką z Malleore)
- Esterad Thyssen (żonaty z Zuleyką z Talgaru)
- Gaudemunda Thyssen (wyszła za mąż za księcia Vermuellena)
- Heloiza Thyssen
- Tankred Thyssen
 |