- Informacje
- Opisy z książek i gier
Vridank Elf – syn Radowida III Śmiałego i Viviany z Lyrii, król Redanii, mąż kovirskiej półelfki Beatrix, ojciec Falki zwanej później Krwawą, później mąż Cerro, która urodziła mu dwóch synów – Heltmulta i Denharda, następnie przybrany ojciec półelfki Riannon, będącej córką Lary Dorren i Cregennana[3].
Biografia[]
Vridank urodził się jako syn Radowida III Śmiałego i Viviany z Lyrii[3].
Pierwsze małżeństwo[]
Ożenił się z kovirską szlachcianką Beatrix. Kobieta była półelfką. Owocem ich związku była kwarteronka Falka, która przeszła do historii jako Krwawa[3].
Małżeństwo zostało później rozwiązane, ponieważ Vridank spotkał piękną Cerro. Pozostał również dokument, w którym zawile podano przyczyny rozwodu. Falka miała wówczas rok[4].
Drugie małżeństwo[]
Vridank ożenił się ponownie z Cerro, która, podobnie jak pierwsza żona, również była półelfką[3].
Cerro została koronowana na królową Redanii. W czasie ucieczki ciężarnej Lary Dorren w stronę Tretogoru, kobieta natknęła się na umierającą elfkę. Tak naprawdę nie wiadomo, co dokładnie się wówczas wydarzyło. Wiadomo jednak, że redańska królowa uratowała córkę Dorren – Riannon. Vridank podobno bał się „metyski”, ale Cerro sama była półelfką, nie miała jeszcze dzieci i czuła się bezpośrednio odpowiedzialna za śmierć jej matki[3].
Cerro urodziła potem dwoje dzieci – Heltmulta i Denharda. Sukcesja tronu była zapewniona, więc pozostawiono Riannon wolną rękę. Wybrała Goidemara[3].
Spowodowało to przejście Genu Lary na królewicza Amaveta i jego nieślubne dzieci i dalszych potomków: królowej Cintry Calanthe, królewny Pavetty i Ciri.
Śmierć[]
Po około 26 latach od narodzin Falki, ta wznieciła powstanie. Prawdopodobnie osobiście zamordowała swojego ojca, Cerro i ich dwóch synów. W czasie rebelii porwała ciężarną Riannon, która urodziła bliźniaki. W tym samym czasie Falka urodziła Vridankowi wnuczkę Adelę, którą podrzuciła Riannon[3][4].
Po stłumieniu powstania władzę przejął jego stryj – Vizimir I Stary[3].
Ciekawostki[]
- Przydomek „Elf” zyskał z powodu urody oraz fascynacją wszystkim, co elfie – z wyjątkiem samych elfów[3]
- We Flotsam jeden z najemników zagląda do skrzyń i beczek z zapytaniem, co tam jest. Kupiec odpowiada mu z irytacją: „Skarby króla Vridanka”[5]
- Nawet po ponad stu latach od śmierci Vridanka i jego drugiej żony Cerro byli tematem żartów i przysłów[6]
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 Wiedźmin 3: Dziki Gon – Kroniki Historii Redanii
- ↑ Tak naprawdę Vridank miał w sobie elfią krew, po swojej półelfiej antenatce Marii Pulcherii.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Genealogie
- ↑ 4,0 4,1 Chrzest ognia
- ↑ Wiedźmin 2: Zabójcy Królów
- ↑ Kwestia ceny
 |
 |