Wieża Jaskółki

Ten artykuł dotyczy książki. Zobacz też: Tor Zireael..

Wieża Jaskółki
Okładka piątego wydania
Informacje
Autor	Andrzej Sapkowski
Wydawca	SuperNOWA
Data wydania	1997 (PL)
Gatunek	Powieść
Liczba części	11 rozdziałów
Chronologia
← Poprzednia	Chrzest ognia
← Poprzednia	Chrzest ognia
Następna →	Pani Jeziora
Następna →	Pani Jeziora
ISBN
Pierwsze wydanie	8370541240
Drugie wydanie	8370541240
Trzecie wydanie	9788375780338
Czwarte wydanie	9788375780680

Wieża Jaskółki – napisana przez Andrzeja Sapkowskiego czwarta z pięciu części sagi o wiedźminie.

Streszczenie

Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż coś złego przydarzyło się Dziecku Starszej Krwi w dniu jesiennego Ekwinokcjum. Ranna i ledwo żywa Ciri zostaje odnaleziona na bagnach Pereplutu przez pustelnika Vysogotę z Corvo, który zaczyna się nią opiekować. Między młodą dziewczyną i starym wykładowcą Oxenfurckiej Uczelni stopniowo nawiązuje się przyjaźń. Cirilla postanawia opowiedzieć mu swoją historię. Tymczasem kompania wiedźmina ucieka z armii królowej Meve, przekracza Jarugę i wraz z gromadą bartników udaje się na południe w stronę Gór Amellu, by odnaleźć poszukiwanych druidów. Opowiadana przez Ciri historia rozpoczyna się w miejscowości Zazdrość. Tam, wynajęty przez nilfgaardzkiego koronera do zadań specjalnych – Stefana Skellena zwanego „Puszczykiem”, łowca nagród Leo Bonhart wycina w pień hanzę Szczurów. Jednakże Ciri pozostawia przy życiu, choć bezwzględnie miał ją zabić. Bonhart oszukuje swoich mocodawców i wystawia Ciri na arenie w Claremont, gdzie dziewczyna ma walczyć ku uciesze tłumu. Tymczasem w Riedbrune do kompanii Geralta przyłączą się jasnowłosa Angoulême, która zbiegła z hanzy Słowika. Ostrzega ona wiedźmina przed zasadzką w Belhaven, którą przygotował Słowik na rozkaz tajemniczego półelfa. Armia Nilfgaardu, po zdobyciu Sodden, przekracza granicę Temerii i pokonuje wojska Foltesta w bitwie pod Mariborem. Osacza twierdzę ale odstępuje od oblężenia ze względu na zbliżającą się zimę. Emhyr var Emreis planuje wielką ofensywę na Temerię wiosną. W obliczu tych wydarzeń, Dijkstra udaje się na rokowania z królem Esteradem Thyssenem z Koviru. Obaj zdają sobie sprawę z zagrożenia, jednakże Kovir musi pozostać neutralny. Esterad Thyssen udziela Dijkstrze nieoficjalnej pożyczki, dzięki której Redania będzie w stanie wystawić silną armie. Geralt podejrzewa Cahira o zdradę i dochodzi między nimi do bójki w noc Ekwinokcjum. Obaj godzą się, a wiedźmińska kompania się rozdziela – Geralt, Cahir i Angoulême jadą do Belhaven; natomiast Jaskier, Milva i Regis na wschód do Toussaint – do druidów z Caed Myrkvid. Do wynajętej przez Stefana Skellena hanzy dołączą totumfacki Vilgefortza – Rience. Spotykają się z Bonhartem we wsi Goworożec. Tam w noc Ekwinokcjum, w wyniku przypadkowej pomocy podwładnej Skellena – Kenny Selbourne, Ciri udaje się uciec prześladowcom. Zostaje jednak ciężko raniona w twarz przez Puszczyka. W końcu, gdy Ciri zdrowieje, opuszcza Vysogotę z Corvo i udaje się do owianej tajemnicą Wieży Jaskółki – Tor Zireael. Jej śladami podąża 14-osobowy pościg z Puszczykiem na czele, Bonhartem i Riencem. Tymczasem Yennefer, uciekając z Montecalvo, ląduje niedaleko wysp Skellige. Tam wymusza na Jarlu Crachu an Craite przysięgę pomocy opiekunom Cirilli z Cintry. Próbując dostać się do siedziby Vilgefortza organizuje wyprawę na Głębinę Sedny, gdzie jej statek wchłania magiczny cyklon, a ona sama – ledwie żywa – dostaje się do niewoli czarodzieja. Za zasadzką w Belhaven stoi półelf Schirrú – wysłannik Vilgefortza, który z pomocą ludzi Słowika i przekupionych nilfgaardzkich żołnierzy pochwytuje wiedźmina. Belhaven zostaje jednak zaatakowane przez partyzantów z organizacji Wolne Stoki. W wirze walki Geraltowi, Cahirowi i Angoulême udaje się uciec w góry. Tam, na polecenie napotkanego Regisa, Geralt samotnie i bez broni wchodzi do górskiej groty. Spotyka tam tajemniczego elfa Avallac'ha – Wiedzącego, który odradza mu kontynuowania wyprawy, gdyż Ciri tak czy inaczej przeznaczone jest trafić do niego. Geralt pędzi do Toussaint, gdzie jego kompania walczy z pogonią półefla Schirrú i Słowika. Ścigają Schirrú aż do Caed Myrkwid, gdzie schwytani przez Dębostwora, odnajdują w końcu poszukiwanych druidów. Ciri, uciekając przez zamarznięte jezioro Tarn Mira, masakruje swoich prześladowców zabijając m.in. Rience'a. Przed rozwścieczonym Bonhartem Ciri umyka prosto do Tor Zireael – Wieży Jaskółki.

Galeria

Okładka pierwszego wydania

Okładka drugiego wydania

Okładka trzeciego wydania

Okładka czwartego wydania