Wiedźmin Wiki
Wiedźmin Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 48 wersji utworzonych przez 24 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Zobacz też|książki|[[Tor Zireael]].}}
[[Kategoria:Książki]]
 
  +
{{Książka infoboks
[[grafika:Okładka_wieża_jaskółki.jpg|thumb]]
 
  +
|Tytuł = Wieża Jaskółki
'''Wieża jaskółki''' - napisana przez [[Andrzej Sapkowski|Andrzeja Sapkowskiego]] czwarta z pięciu części [[saga o wiedźminie|sagi o wiedźminie]] tego autora.
 
  +
|Obraz = O WJ nowa.jpg
  +
|Podpis obrazu = Okładka piątego wydania
  +
|Autor = [[Andrzej Sapkowski]]
  +
|Ilość rozdziałów/opowiadań = 11 rozdziałów
  +
|Data wydania = 1997 (PL)
  +
|Wydawca = [[SuperNOWA]]
  +
|Gatunek = Powieść
  +
|Poprzednia = [[Chrzest ognia]]
  +
|Następna = [[Pani Jeziora]]
  +
|I = 8370541240
  +
|II = 8370541240
  +
|III = 9788375780338
  +
|IV = 9788375780680
  +
}}
 
'''''Wieża Jaskółki''''' napisana przez [[Andrzej Sapkowski|Andrzeja Sapkowskiego]] czwarta z pięciu części [[saga o wiedźminie|sagi o wiedźminie]].
   
 
== Streszczenie ==
Całość sagi to:
 
 
Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż coś złego przydarzyło się [[Ciri|Dziecku Starszej Krwi]] w dniu jesiennego [[Ekwinokcjum]]. Ranna i ledwo żywa Ciri zostaje odnaleziona na bagnach [[Pereplut]]u przez pustelnika [[Vysogota z Corvo|Vysogotę z Corvo]], który zaczyna się nią opiekować. Między młodą dziewczyną i starym wykładowcą [[Akademia Oxenfurcka|Oxenfurckiej Uczelni]] stopniowo nawiązuje się przyjaźń. Cirilla postanawia opowiedzieć mu swoją historię. Tymczasem kompania wiedźmina ucieka z armii królowej [[Meve]], przekracza [[Jaruga|Jarugę]] i wraz z gromadą bartników udaje się na południe w stronę [[Amell|Gór Amellu]], by odnaleźć poszukiwanych [[Druid|druidów]]. Opowiadana przez Ciri historia rozpoczyna się w miejscowości [[Zazdrość]]. Tam, wynajęty przez nilfgaardzkiego koronera do zadań specjalnych [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] zwanego „Puszczykiem”, łowca nagród [[Leo Bonhart]] wycina w pień hanzę [[Szczury|Szczurów]]. Jednakże Ciri pozostawia przy życiu, choć bezwzględnie miał ją zabić. Bonhart oszukuje swoich mocodawców i wystawia Ciri na arenie w [[Claremont]], gdzie dziewczyna ma walczyć ku uciesze tłumu. Tymczasem w [[Riedbrune]] do kompanii [[Geralt]]a przyłączą się jasnowłosa [[Angoulême]], która zbiegła z hanzy [[Słowik]]a. Ostrzega ona wiedźmina przed zasadzką w [[Belhaven]], którą przygotował Słowik na rozkaz tajemniczego [[półelf]]a. Armia [[Nilfgaard]]u, po zdobyciu [[Sodden]], przekracza granicę [[Temeria|Temerii]] i pokonuje wojska [[Foltest]]a w [[bitwa pod Mariborem|bitwie pod Mariborem]]. Osacza twierdzę ale odstępuje od oblężenia ze względu na zbliżającą się zimę. [[Emhyr var Emreis]] planuje wielką ofensywę na Temerię wiosną. W obliczu tych wydarzeń, [[Dijkstra]] udaje się na rokowania z królem [[Esterad Thyssen|Esteradem Thyssenem]] z [[Kovir]]u. Obaj zdają sobie sprawę z zagrożenia, jednakże Kovir musi pozostać neutralny. Esterad Thyssen udziela Dijkstrze nieoficjalnej pożyczki, dzięki której [[Redania]] będzie w stanie wystawić silną armie. Geralt podejrzewa [[Cahir Mawr Dyffryn aep Ceallach|Cahir]]a o zdradę i dochodzi między nimi do bójki w noc Ekwinokcjum. Obaj godzą się, a wiedźmińska kompania się rozdziela Geralt, Cahir i Angoulême jadą do Belhaven; natomiast [[Jaskier]], [[Milva]] i [[Regis]] na wschód do [[Toussaint]] do druidów z [[Caed Myrkvid]]. Do wynajętej przez Stefana Skellena hanzy dołączą totumfacki [[Vilgefortz]]a [[Rience]]. Spotykają się z Bonhartem we wsi [[Goworożec]]. Tam w noc Ekwinokcjum, w wyniku przypadkowej pomocy podwładnej Skellena [[Joanna Selborne|Kenny Selbourne]], Ciri udaje się uciec prześladowcom. Zostaje jednak ciężko raniona w twarz przez Puszczyka. W końcu, gdy Ciri zdrowieje, opuszcza Vysogotę z Corvo i udaje się do owianej tajemnicą Wieży Jaskółki [[Tor Zireael]]. Jej śladami podąża 14-osobowy pościg z Puszczykiem na czele, Bonhartem i Riencem. Tymczasem [[Yennefer]], uciekając z [[Montecalvo]], ląduje niedaleko wysp Skellige. Tam wymusza na Jarlu [[Crach an Craite|Crachu an Craite]] przysięgę pomocy opiekunom Cirilli z [[Cintra|Cintry]]. Próbując dostać się do siedziby Vilgefortza organizuje wyprawę na [[Głębina Sedny|Głębinę Sedny]], gdzie jej statek wchłania magiczny cyklon, a ona sama ledwie żywa dostaje się do niewoli czarodzieja. Za zasadzką w Belhaven stoi półelf [[Schirrú]] wysłannik Vilgefortza, który z pomocą ludzi [[Słowik]]a i przekupionych nilfgaardzkich żołnierzy pochwytuje wiedźmina. Belhaven zostaje jednak zaatakowane przez partyzantów z organizacji [[Wolne Stoki]]. W wirze walki Geraltowi, Cahirowi i Angoulême udaje się uciec w góry. Tam, na polecenie napotkanego Regisa, Geralt samotnie i bez broni wchodzi do górskiej groty. Spotyka tam tajemniczego elfa [[Avallac'h]]a [[Wiedzący|Wiedzącego]], który odradza mu kontynuowania wyprawy, gdyż Ciri tak czy inaczej przeznaczone jest trafić do niego. Geralt pędzi do [[Toussaint]], gdzie jego kompania walczy z pogonią półefla Schirrú i Słowika. Ścigają Schirrú aż do Caed Myrkwid, gdzie schwytani przez [[Dębostwór|Dębostwora]], odnajdują w końcu poszukiwanych druidów. Ciri, uciekając przez zamarznięte jezioro [[Tarn Mira]], masakruje swoich prześladowców zabijając m.in. Rience'a. Przed rozwścieczonym Bonhartem Ciri umyka prosto do Tor Zireael Wieży Jaskółki.
*[[Krew elfów]]
 
*[[Czas pogardy]]
 
*[[Chrzest ognia]]
 
* Wieża jaskółki
 
*[[Pani jeziora]]
 
   
  +
== Galeria ==
'''Streszczenie''':
 
  +
<gallery>
[[grafika:Wieza_jaskolki_2.jpg|thumb]]
 
  +
O Wieża Jaskółki.jpg|Okładka pierwszego wydania
Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż coś złego przydarzyło się [[Ciri|Dziecku Starszej Krwi]] w dniu jesiennego [[Ekwinokcjum]]. Ranna i ledwo żywa [[Ciri]] zostaje odnaleziona na bagnach [[Pereplut|Pereplutu]] przez pustelnika [[Vysogota z Corvo|Vysogotę z Corvo]], który zaczyna się nią opiekować. Między młodą dziewczyną i starym wykładowcą [[Akademia Oxenfurcka|Oxenfurckiej Uczelni]] stopniowo nawiązuje się przyjaźń. [[Ciri|Cirilla]] postanawia opowiedzieć mu swoją historię. Tymczasem kompania wiedźmina ucieka z armii królowej [[Meve]], przekracza [[Jaruga|Jarugę]] i wraz z gromadą bartników udaje się na południe w stronę [[Góry Amell|Gór Amellu]], by odnaleźć poszukiwanych [[Druid|druidów]]. Opowiadana przez [[Ciri]] historia rozpoczyna się w miejscowości [[Zazdrość]]. Tam, wynajęty przez nilfgaardzkiego koronera do zadań specjalnych - [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] zwanego "Puszczykiem", łowca nagród [[Bonhart|Leo Bonhart]] wycina w pień hanzę [[Szczury|Szczurów]]. Jednakże [[Ciri]] pozostawia przy życiu, choć bezwzględnie miał ją zabić. [[Bonhart]] oszukuje swoich mocodawców i wystawia [[Ciri]] na arenie w [[Claremont]], gdzie dziewczyna ma walczyć ku uciesze tłumu. Tymczasem w [[Riedbrune]] do kompanii [[Geralt|Geralta]] przyłaczą sie jasnowłosa [[Angoulême]], która zbiegła z hanzy [[Słowik|Słowika]]. Ostrzega ona wiedźmina przed zasadzką w [[Belhaven]], którą przygotował [[Słowik]] na rozkaz tejamniczego [[półelf|półelfa]]. Armia [[Nilfgaard|Nilfgaardu]], po zdobyciu [[Sodden]], przekracza granicę [[Temeria|Temerii]] i pokonuje wojska [[Foltest|Foltesta]] w [[bitwa pod Mariborem|bitwie pod Mariborem]]. Osacza twierdzę ale odstępuje od oblężenia ze względu na zbliżającą się zimę. [[Emhyr var Emreis]] planuje wielką ofensywę na [[Temeria|Temerię]] wiosną. W obliczu tych wydarzeń, [[Dijkstra]] udaje się na rokowania z królem [[Esterad Thyssen|Esteradem Thyssenem]] z [[Kovir|Koviru]]. Obaj zdają sobie sprawę z zagrożenia, jednakże [[Kovir]] musi pozostać neutralny. [[Esterad Thyssen]] udziela [[Dijkstra|Dijkstrze]] nieoficjalnej pożyczki, dzięki której [[Redania]] bedzie w stanie wystawić silną armie. [[Geralt]] podejrzewa [[Cahir|Cahira]] o zdradę i dochodzi między nimi do bójki w noc [[Ekwinokcjum]]. Obaj godzą się, a wiedźmińska kompania się rozdziela - [[Geralt]], [[Cahir]] i [[Angoulême]] jadą do [[Belhaven]]; natomiast [[Jaskier]], [[Milva]] i [[Regis]] na wschód do [[Toussaint]] - do [[Druid|druidów]] z [[Caed Myrkwid]]. Do wynajętej przez [[Stefan Skellen|Stefana Skellena]] hanzy dołączą totumfacki [[Vilgefortz|Vilgefortza]] - [[Rience]]. Spotykają się z [[Bonhart|Bonhartem]] we wsi [[Goworożec]]. Tam w noc [[Ekwinokcjum]], w wyniku przypadkowej pomocy podwładnej [[Stefan Skellen|Skellena]] - [[Joanna "Kenna" Selbourne|Kenny Selbourne]], [[Ciri]] udaje się uciec prześladowcom. Zostaje jednak ciężko raniona w twarz przez [[Stefan Skellen|Puszczyka]]. W końcu, gdy [[Ciri]] zdrowieje, opuszcza [[Vysogota z Corvo|Vysogotę z Corvo]] i udaje się do owianej tajemnicą Wieży Jaskółki - [[Tol Zireael]]. Jej śladami podąża 14-osobowy pościg z [[Stefan Skellen|Puszczykiem]] na czele, [[Bonhart|Bonhartem]] i [[Rience|Riencem]]. Tymczasem [[Yennefer]], uciekając z [[Montecalvo]], ląduje niedaleko wysp [[Skellige]]. Tam wymusza na Jarlu [[Crach an Craite|Crachu an Craite]] przysięgę pomocy opiekunom [[Ciri|Cirilli z Cintry]]. Próbując dostać się do siedziby [[Vilgefortz|Vilgefortza]] organizuje wyprawę na [[Głębina Sedny|Głębinę Sedny]], gdzie jej statek wchłania magiczny cyklon, a ona sama - ledwie żywa - dostaje się do niewoli czarodzieja. Za zasadzką w [[Belhaven]] stoi półelf [[Schirrú]] - wysłannik [[Vilgefortz|Vilgefortza]], który z pomocą ludzi [[Słowik|Słowika]] i przekupionych nilfgaardzkich żołnierzy pochwytuje wiedźmina. [[Belhaven]] zostaje jednak zaatakowane przez partyzantów z organizacji [[Wolne Stoki]]. W wirze walki [[Geralt|Geraltowi]], [[Cahir|Cahirowi]] i [[Angoulême]] udaje się uciec w góry. Tam, na polecenie napotkanego [[Regis|Regisa]], [[Geralt]] samotnie i bez broni wchodzi do górskiej groty. Spotyka tam tejamniczego elfa [[Avallac'h|Avallac'ha]] - [[Wiedzący|Wiedzącego]], który odradza mu kontynuowania wyprawy, gdyż [[Ciri]] tak czy inaczej przeznaczone jest trafić do niego. [[Geralt]] pędzi do [[Toussaint]], gdzie jego kompania walczy z pogonią półefla [[Schirrú]] i [[Słowik|Słowika]]. Ścigają [[Schirrú]] aż do [[Caed Myrkwid]], gdzie schwytani przez [[Dębostwór|Dębostwora]], odnajdują w końcu poszukiwanych druidów. [[Ciri]], uciekając przez zamarznięte jezioro [[Tarn Mira]], masakruje swoich prześladowców zabijając m.in. [[Rience|Rience'a]]. Przed rozwścieczonym [[Bonhart|Bonhartem]] [[Ciri]] umyka prosto do [[Tol Zireael]] - [[Wieża Jaskółki|Wieży Jaskółki]]
 
  +
O WJ 2.jpg|Okładka drugiego wydania
  +
O WJ.jpg|Okładka trzeciego wydania
  +
O WJ 3.jpg|Okładka czwartego wydania
  +
</gallery>
   
  +
{{Wikipedia|Wieża Jaskółki}}
(opis na podstawie analogicznego hasłą na Wikipedii)
 
  +
  +
{{Cykl wiedźmiński}}
  +
  +
[[en:Wieża Jaskółki]]
  +
[[es:La Torre de la Golondrina]]
  +
[[cs:Věž vlaštovky]]
  +
[[de:Der Schwalbenturm]]
  +
[[el:Ο Πύργος του Χελιδονιού]]
  +
[[fr:La Tour de l'Hirondelle]]
  +
[[it:La Torre della Rondine]]
  +
[[lt:Kregždės Bokštas]]
  +
[[ru:Башня ласточки]]
  +
[[uk:Вежа Ластівки]]
  +
[[pt-br:A Torre da Andorinha]]
 
[[Kategoria:Książki]]

Wersja z 16:42, 9 sty 2020

Ikona info Ten artykuł dotyczy książki. Zobacz też: Tor Zireael..

Wieża Jaskółki – napisana przez Andrzeja Sapkowskiego czwarta z pięciu części sagi o wiedźminie.

Streszczenie

Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż coś złego przydarzyło się Dziecku Starszej Krwi w dniu jesiennego Ekwinokcjum. Ranna i ledwo żywa Ciri zostaje odnaleziona na bagnach Pereplutu przez pustelnika Vysogotę z Corvo, który zaczyna się nią opiekować. Między młodą dziewczyną i starym wykładowcą Oxenfurckiej Uczelni stopniowo nawiązuje się przyjaźń. Cirilla postanawia opowiedzieć mu swoją historię. Tymczasem kompania wiedźmina ucieka z armii królowej Meve, przekracza Jarugę i wraz z gromadą bartników udaje się na południe w stronę Gór Amellu, by odnaleźć poszukiwanych druidów. Opowiadana przez Ciri historia rozpoczyna się w miejscowości Zazdrość. Tam, wynajęty przez nilfgaardzkiego koronera do zadań specjalnych – Stefana Skellena zwanego „Puszczykiem”, łowca nagród Leo Bonhart wycina w pień hanzę Szczurów. Jednakże Ciri pozostawia przy życiu, choć bezwzględnie miał ją zabić. Bonhart oszukuje swoich mocodawców i wystawia Ciri na arenie w Claremont, gdzie dziewczyna ma walczyć ku uciesze tłumu. Tymczasem w Riedbrune do kompanii Geralta przyłączą się jasnowłosa Angoulême, która zbiegła z hanzy Słowika. Ostrzega ona wiedźmina przed zasadzką w Belhaven, którą przygotował Słowik na rozkaz tajemniczego półelfa. Armia Nilfgaardu, po zdobyciu Sodden, przekracza granicę Temerii i pokonuje wojska Foltesta w bitwie pod Mariborem. Osacza twierdzę ale odstępuje od oblężenia ze względu na zbliżającą się zimę. Emhyr var Emreis planuje wielką ofensywę na Temerię wiosną. W obliczu tych wydarzeń, Dijkstra udaje się na rokowania z królem Esteradem Thyssenem z Koviru. Obaj zdają sobie sprawę z zagrożenia, jednakże Kovir musi pozostać neutralny. Esterad Thyssen udziela Dijkstrze nieoficjalnej pożyczki, dzięki której Redania będzie w stanie wystawić silną armie. Geralt podejrzewa Cahira o zdradę i dochodzi między nimi do bójki w noc Ekwinokcjum. Obaj godzą się, a wiedźmińska kompania się rozdziela – Geralt, Cahir i Angoulême jadą do Belhaven; natomiast Jaskier, Milva i Regis na wschód do Toussaint – do druidów z Caed Myrkvid. Do wynajętej przez Stefana Skellena hanzy dołączą totumfacki VilgefortzaRience. Spotykają się z Bonhartem we wsi Goworożec. Tam w noc Ekwinokcjum, w wyniku przypadkowej pomocy podwładnej Skellena – Kenny Selbourne, Ciri udaje się uciec prześladowcom. Zostaje jednak ciężko raniona w twarz przez Puszczyka. W końcu, gdy Ciri zdrowieje, opuszcza Vysogotę z Corvo i udaje się do owianej tajemnicą Wieży Jaskółki – Tor Zireael. Jej śladami podąża 14-osobowy pościg z Puszczykiem na czele, Bonhartem i Riencem. Tymczasem Yennefer, uciekając z Montecalvo, ląduje niedaleko wysp Skellige. Tam wymusza na Jarlu Crachu an Craite przysięgę pomocy opiekunom Cirilli z Cintry. Próbując dostać się do siedziby Vilgefortza organizuje wyprawę na Głębinę Sedny, gdzie jej statek wchłania magiczny cyklon, a ona sama – ledwie żywa – dostaje się do niewoli czarodzieja. Za zasadzką w Belhaven stoi półelf Schirrú – wysłannik Vilgefortza, który z pomocą ludzi Słowika i przekupionych nilfgaardzkich żołnierzy pochwytuje wiedźmina. Belhaven zostaje jednak zaatakowane przez partyzantów z organizacji Wolne Stoki. W wirze walki Geraltowi, Cahirowi i Angoulême udaje się uciec w góry. Tam, na polecenie napotkanego Regisa, Geralt samotnie i bez broni wchodzi do górskiej groty. Spotyka tam tajemniczego elfa Avallac'haWiedzącego, który odradza mu kontynuowania wyprawy, gdyż Ciri tak czy inaczej przeznaczone jest trafić do niego. Geralt pędzi do Toussaint, gdzie jego kompania walczy z pogonią półefla Schirrú i Słowika. Ścigają Schirrú aż do Caed Myrkwid, gdzie schwytani przez Dębostwora, odnajdują w końcu poszukiwanych druidów. Ciri, uciekając przez zamarznięte jezioro Tarn Mira, masakruje swoich prześladowców zabijając m.in. Rience'a. Przed rozwścieczonym Bonhartem Ciri umyka prosto do Tor Zireael – Wieży Jaskółki.

Galeria

Wikipedia-icon.png

Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.

Zobacz oryginalny artykuł i autorów.